DNA Bigfoot gevonden

Nieuws | Na een onderzoek dat vijf jaar in beslag nam en ongeveer 500.000 dollar kostte, meent het Sasquatch Genome Project het bewijs te hebben dat Big Foot wel degelijk bestaat. "We hebben zijn DNA", luidt het trots. Big Foot werd lange tijd beschouwd als een combinatie tussen folklore, verkeerdelijke identificatie en simpel bedrog. Het Amerikaanse onderzoeksteam Sasquatch Genome Project beweert nu echter bewijzen te hebben dat het wezen écht bestaat.

Door Pickx

Gepubliceerd op 07.10.13

2min

Na een onderzoek dat vijf jaar in beslag nam en ongeveer 500.000 dollar kostte, meent het Sasquatch Genome Project het bewijs te hebben dat Big Foot wel degelijk bestaat. "We hebben zijn DNA", luidt het trots. Big Foot werd lange tijd beschouwd als een combinatie tussen folklore, verkeerdelijke identificatie en simpel bedrog. Het Amerikaanse onderzoeksteam Sasquatch Genome Project beweert nu echter bewijzen te hebben dat het wezen écht bestaat.

DNA van Big Foot

Op een persconferentie in Texas lieten de wetenschappers enkele video's zien waarop het wezen 'duidelijk' te zien zou zijn. Maar daar bleef het niet bij: de Amerikanen beweren zelfs het DNA van Big Foot in handen te hebben.

Bewijs

Deze 'onthullingen' komen een week nadat een nieuwe kaart werd onthuld met 'Big Foot Sightings' in de VS sinds 1921. 'Daarop is duidelijk te zien dat het wezen niet zomaar overal in Amerika gespot wordt, maar dat er echte concentraties zijn in bepaalde regio's. Ook dat kan een bewijs zijn van de echtheid', zegt een van de onderzoekers.

Bigfoot in kaart gebracht

Bigfoot, ook wel Sasquatch genaamd, is een legendarische aapachtige figuur die Amerikanen, al dan niet beschonken, al bijna een eeuw bezighoudt. Reden voor Joshua Steven, een student aan de universiteit van Pennsylvania, om de verspreiding van Bigfoot in kaart te brengen. Wie zijn kaart met ruim 3.300 plaatsen bekijkt, kan geen andere conclusie trekken: Bigfoot is overal. Van de bossen in het noorden van de VS, tot de moerassen van Florida.

Ongelooflijk vaak gezien

Stevens kaart, waarvoor hij meldingen vanaf 1921 tot 2012 gebruikte, toont een duidelijke lijn. "Er zijn regio's waar Bigfoot, ondanks de dunne bevolking, ongelooflijk vaak wordt gezien.' Dat in tegenstelling tot gebieden die dichter bevolkt zijn. Daar laat Bigfoot, aldus Stevens, zijn neus zelden zien.

B-films

Chronologisch gezien was er gedurende de jaren zeventig een stijging van het aantal gemelde ontmoetingen. Dat er in die periode nogal wat B-films over Bigfoot werden gemaakt, zou een mogelijke oorzaak kunnen. De piek tussen 2000 en 2009 laat zich lastiger verklaren.

Wetenschappelijk interesse

Stevens' wetenschappelijke benadering heeft van hem echter nog geen 'believer' gemaakt. Toch is hij er zich van bewust dat collega's de Bigfoot-legende niet zomaar terzijde schuiven. "Zelfs een primatoloog als Jane Goodall gelooft dat er meer achter de mythe zit. Genoeg reden om dit in kaart te brengen.' Een handvol academici is het met hem eens, en toont een duidelijke wetenschappelijk interesse in het wezen.

Haar en pootafdruk

Het is niet de eerste keer dat er wetenschappelijk onderzoek naar de Bigfoot wordt gedaan. Twee jaar geleden waren er ook al eens nieuwe sporen van Bigfoot opgedoken die via een DNA-test uitsluitsel zouden kunnen geven over dit fascinerende mysterieuze wezen. Onderzoekers uit Californië vonden toen bewijsmateriaal een Ford F-150, die door een Bigfoot-expeditie tijdelijk achtergelaten werd in een sneeuwstorm in het onherbergzame Sierra National Forest. Toen de mannen na drie dagen terugkwamen, zagen ze iets wat op een pootafdruk en iets wat op haar leek op twee van de autoruiten. In die streek werd er door dezelfde yeti-jagers in het verleden al veel 'Bigfoot-activiteit' waargenomen. Forensisch expert Mickey Burrow werd erbijgehaald om het bewijsmateriaal onder de loep te nemen, maar tot hiertoe gaf dat geen uitsluitsel.

Regelrecht bedrog

Dat vrijwel alle gedocumenteerde ontmoetingen als nep moeten worden afgedaan, deert de wetenschappers niet. Zo moesten stukjes vacht van Bigfoot worden toegeschreven aan beren, herten en koeien. Van apenhaar was geen sprake. Foto's, films en geluidsopnames waren niet overtuigend genoeg of regelrecht bedrog. Ondanks dat de vele ontmoetingen duiden op een populatie van honderden, zoniet duizenden, Bigfoots heeft nog nooit iemand de overblijfselen van een van hen gevonden. Toch zullen enthousiaste Bigfoot-zoekers hun speurtocht niet opgeven. Met dank aan Stevens' kaart weten ze nu waar ze moeten zoeken.