#LikeMe-ster Francisco Schuster zoekt in docureeks ‘Francisco Desir’ naar zijn roots

In 2002 werd Francisco Desir Schuster te vondeling gelegd in Port-au-Prince, de hoofdstad van Haïti – het armste land op het westelijk halfrond. Zijn twee voornamen Francisco Desir (‘desir’ betekent verlangen, diepe wens) kreeg hij in het kinderopvangcentrum op Haïti. Een koppel uit Merksem adopteerde hem toen hij 8 maanden oud was. Op latere leeftijd begonnen vragen te rijzen over zijn wortels en biologische familie. “Waar ben ik geboren? Hoe oud was mijn mama toen ik geboren werd? Heb ik broers of zussen? Leven mijn biologische ouders nog?”

In Antwerpen maakte Schuster zijn droom waar: hij speelde Yemi in de musicalreeks ‘#LikeMe’, naast Vlaamse popidolen Pommelien Thijs en Camille Dhont, en maakt onder zijn eigen naam Nederlandstalige muziek – zijn eerste single heet ‘Alleen’. Hij nam ook deel aan onder meer ‘Special Forces: wie durft wint’ en ‘Drop Off’ en is binnenkort te zien in de sitcom ‘Groeien en bloeien’ op VRT 1. Daarnaast vertolkt hij de hoofdrol in de musical ‘Hairspray’.

Meest persoonlijke project ooit

Nu het hoofdstuk van de razend populaire musicalreeks ‘#LikeMe’ voorgoed is afgesloten, toont Schuster in ‘Francisco Desir’ een meer kwetsbare kant van zichzelf door antwoorden te zoeken op enkele fundamentele vragen over zijn ontbrekend stukje identiteit. Sterker nog: het wordt wellicht het persoonlijkste wat hij ooit in zijn mediacarrière zal aandurven. Alles wat herinnerde aan zijn leven in zijn geboorteland Haïti zat in een doos op zijn slaapkamer: van brieven over adoptiedocumenten tot kledij. Zijn adoptieouders hadden de spullen verzameld tijdens hun bezoek aan Port-au-Prince.

Vorig jaar, op de dag van zijn eenentwintigste verjaardag, vertelde hij aan zijn omgeving dat hij een zoektocht naar zijn biologische ouders zou aanvatten. “Ik had die doos tot dan nog nooit geopend”, aldus Schuster onlangs in Knack. “Het was onwezenlijk om de kleren te zien die ik toen droeg. Ik heb geen herinneringen aan mijn tijd in Haïti, maar plots werd alles tastbaar. Ik voelde mij ineens een trotse Haïtiaan.”

Het idee kwam in hem op om zijn zoektocht te verfilmen, zodat anderen er misschien ook iets aan hadden. Samen met Tim Tielemans, een bevriende jonge regisseur, kreeg Schuster het project verkocht aan de openbare omroep.

“Mijn adoptie was een positief verhaal”

‘Francisco Desir’ is een persoonlijk verhaal en, zo benadrukt Schuster, géén onderzoeksjournalistiek omtrent adoptie. “Ik beschouw mijn adoptie als een positief verhaal – voor mij is het een daad van liefde dat mijn mama mij heeft afgestaan, zodat ik elders een mooiere toekomst zou krijgen – maar ik zal nooit beweren dat mijn verhaal hét adoptieverhaal is”, vertelt Schuster in een interview met Knack.

Toch gaat de reeks de gevoeligheden rond het thema van interlandelijke adoptie niet uit de weg. Zo gaat Schuster in gesprek met het adoptiebureau Ray of Hope, onder meer over waarom je niet langer kinderen uit Haïti kunt adopteren.

In de reeks maakt Schuster onder meer kennis met de zorgmama in Haïti bij wie hij zijn eerste levensmaanden heeft doorgebracht, spreekt hij met twee jongvolwassenen die in Haïti geboren werden en ook via adoptie in België terechtkwamen en gaat hij dieper in op de verwoestende aardbeving die zijn geboorteland trof in 2010.

De zoektocht heeft een diepe impact gehad op Schuster, zo laat het schermgezicht weten op de VRT-site: “Ik heb niet op alles een antwoord gevonden, maar ik ben tot belangrijke inzichten gekomen.”

Bekijk ‘Francisco Desir’ vanaf vanavond tot en met donderdag om 21u35 op VRT 1 of waar je ook bent via Pickx.be of de Pickx-app.