Dit zijn de belangrijkste werken van kunstenaarsduo Christo en Jean-Claude

De Bulgaarse kunstenaar Christo Vladimirov Javacheff werd in 1935 geboren in Gabrovo, een stad te midden van Bulgarije. Zijn vader was wetenschapper en zijn moeder had een grote affiniteit met kunst. De liefde voor kunst erfde Christo over en hij begon zich op jonge leeftijd dan ook artistiek uit te drukken.

Op achttienjarige leeftijd ging Christo naar de kunstacademie in de Bulgaarse hoofdstad Sofia, daarna deed hij hetzelfde in het Tsjechische Praag. In 1957 ging hij werken en leven in Wenen en kort daarna deed hij ook Genève en Parijs aan. In de Franse hoofdstad leerde hij de kunstwerken van Joan Miro, Jackson Pollock en de Franse kunstenaar Jean Dubuffet beter kennen. Die laatste stond bekend om zijn imposante beeldhouwwerken en is een duidelijke bron van inspiratie geweest voor Christo.

In 1958 experimenteert Christo voor het eerst met zijn ‘inpakkunst’. Hij was er op uit om alledaagse voorwerpen in te pakken met plastic of inpakmateriaal om deze abstract te maken. Dat lukte en samen met zijn vrouw Jeanne-Claude zou hij de meest grote objecten inpakken.

Vrouwlief Jeanne-Claude overleed in 2009 en Christo zelf overleed in 2020. Hij had in alle stilte nog een laatste kunstwerk voorbereid. Dat was het inpakken van de Parijse Arc de Triomphe. Het ingepakte monument werd vorige maand opgeleverd met behulp van zijn neef en honderden werknemers. Het was tot dit weekend te bezichtigen in de Franse lichtstad. 

Met de Arc de Triomphe was Christo echter niet aan zijn proefstuk toe. In 1985 pakte de Christo en zijn vrouw met behulp van 300 medewerkers de Parijse Pont Neuf-brug in met geweefde stof. De voorbereiding duurde tien jaar en om de hele brug in te pakken was er bijna 42.000 vierkante meter stof nodig. De stof die rond de 400 jaar oude brug werd gewikkeld werd vastgehouden met in totaal 13 kilometer touw.

In de jaren zeventig hadden Christo en Jeanne-Claude zin om het Duitse parlementsgebouw in te pakken, maar hun aanvraag werd pas in 1995 goedgekeurd. Het gebouw werd net als de Pont Neuf ingepakt met speciaal ontworpen stof waar het kunstenaarsduo meer dan 100.000 vierkante meter van nodig had. Volgens de internationale media was dit het meest ambitieuze project ooit van Christo en Jeanne-Claude.

In de documentaire ‘Walking On Water’ zien we hoe Christo het plan kreeg om mensen op water te laten lopen zoals de bijbelse figuur Jezus dat deed. Hij wou dat voor elkaar krijgen door in 2016 op het Italiaanse Iseomeer drijvende pieren te installeren die bedekt waren met een speciale stof. De totale lengte van de pieren was drie kilometer en volgens bezoekers werd er inderdaad de indruk gecreëerd alsof er op water werd gelopen.