Deze toptrainers lasten een sabbatjaar in

Deze 64-jarige trainer is al zo goed als non stop actief sinds 1994. In het seizoen 2022-2023 loodste hij Napoli naar het hoogste schavot in het Italiaanse voetbal. Voor de eerste keer in 33 jaar tijd, en dus sinds het tijdperk van Maradona, wist hij de ploeg naar het Europese toneel te loodsen nadat hij in 2021 werd aangeworven. De ervaren coach wordt beschouwd als de reden achter de revival van Napoli, maar voelt aan het einde van dit seizoen toch de nood om wat pauze te nemen. “Ik moet rusten, ik voel me vermoeid”, liet hij optekenen. “Ik weet nog niet of het echt een sabbatjaar wordt, maar volgend jaar train ik noch Napoli, noch een andere ploeg.”

In 2015 besloot de huidige trainer van Liverpool ook om een rustperiode in te bouwen om even de stand van zaken op te maken. De Duitse T1 stond toen zeven jaar aan het roer van Dortmund, waar hij meerdere trofeeën behaalde en de finale van de Champions League bereikte. Het leverde hem de status van legende op. Nadat hij die zomer de avances van Olympique Marseille afwees en enkele maanden rust nam, voegde hij zich in oktober bij Liverpool. Hij loodste de Reds richting Champions League, het WK voor clubs en een landstitel in de Premier League, hun eerste sinds 1990.

We schrijven het einde van het seizoen 2016-2017. Michel Preud’homme, toen de coach van Club Brugge, besluit een stap opzij te zetten. Na vier seizoenen en de landstitel in 2016, vond hij dat hij bereikt had wat hij kon met Club en diende hij zijn ontslag in. Een jaar later haalde Bruno Venanzi hem uit zijn verlof. Hij werd aangeworven om Ricardo Sá Pinto te vervangen bij Standard, waar hij ook de rol van vicevoorzitter op zich mocht nemen. Na tien jaar afwezigheid keerde Preud’homme dus terug naar de ploeg waarmee hij in de jaren 80 furore maakte als keeper en waar hij later een glorieperiode als trainer kende. Na twee seizoenen als hoofdcoach bleef hij nog bij Standard als sportief adviseur, voor hij in 2021 officiëel de club verliet.

Pep Guardiola begon zijn legendarische carrière als trainer bij FC Barcelona. Tussen 2008 en 2012 reeg de gewezen middenvelder van de Blaugrana de trofeeën aan elkaar. Zo won hij onder andere drie Spaanse landstitels en de Champions League. Maar na die vier glorieuze seizoenen aan het hoofd van de Spaanse topploeg, wilde Guardiola zich naar eigen zeggen concentreren op andere dingen dan voetbal. “Vier jaar als hoofdtrainer hier, voelt als een eeuwigheid. Ik ben op, ik moet herbronnen”, zei hij toen. Daarom vertrok hij naar New York met zijn familie, om in 2013 weer aan de slag te gaan bij Bayern München, waar hij de fakkel overnam van Jupp Heynckes.

In juni 2019 kondigde de trainer van Juventus aan dat hij een sabbatjaar wilde nemen. Enkele dagen eerder had hij de ploeg nog naar de achtste Italiaanse landstitel op rij geleid. “Het is tijd om een jaartje verlof te nemen om mijn batterijen op te laden en aan mijn privéleven te werken”, zei de gewezen coach van AC Milan. “De voorbije 16 jaar heb ik als een wervelwind geleefd. Daardoor ga je je familie verwaarlozen.” Twee jaar later werd hij weer naar de zijlijn van Turijn gelokt om Andrea Pirlo te vervangen. Zijn terugkeer was echter niet zo’n groot succes, aangezien de Oude Dame de volgende twee seizoenen geen prijzen wist te winnen.

Lees ook:

• Het sprookje van Luton Town: 5 jaar geleden nog vierdeklasser, volgend seizoen Premier League
• De toekomstige Rode Duivels: Largie Ramazani, de ‘onbekende’ parel uit La Liga
• De stormachtige opgang van Georges Mikautadze