Wie bedwingt als eerste de kasseien van Parijs-Roubaix?

Vorig jaar won de Nederlander Dylan Van Baarle de wedstrijd helemaal alleen op de wielerbaan van Roubaix. De renner van Ineos-Grenadier eindigde liefst 1 minuut en 47 seconden voor een groep van vier, waarin Wout Van Aert de snelste was en tweede werd.

De Belg komt dit jaar terug met de ambitie om eindelijk de Hel van het Noorden te winnen. Natuurlijk zal hij niet de enige zeer gemotiveerde kandidaat zijn, want Mathieu van der Poel is er ook bij. Zullen deze ijzersterke concurrenten het opnieuw rechtstreeks tegen elkaar opnemen en hun rivaliteit verder aanscherpen? Of zullen de kasseien het winnen van de een of de ander, en de échte vijand worden?

Bijna 55 kilometer aan kasseien

Het bijzondere van Parijs-Roubaix zijn natuurlijk die beruchte kasseistroken, die zowel de renners als hun fietsen zwaar op de proef stellen. Van vorig jaar herinneren we ons dan ook de ene na de andere technische panne van de Jumbo-Visma-fietsen, sommige even onwaarschijnlijk als belachelijk. Als Wout Van Aert wil winnen zal hij ook de mechanische kant moeten beheersen, want er staan het peloton niet minder dan 29 kasseistroken te wachten – goed voor een totaal van 54,5 huiveringwekkende kilometers.

Naast de legendarische Arenbergkloof, Carrefour de l’Aarbre en Mons-en-Pévèle maakt in de editie van 2023 ook de kasseistrook van Haspres (km 139,6) zijn comeback, na 20 jaar niet in het parcours te zijn opgenomen. Als gevolg van deze terugkeer zullen de sectoren Haussy en Verchain wegvallen.

Anticiperen en afzien, of een valpartij riskeren?

Welke strategie moeten potentiële winnaars volgen? Terwijl de kasseien zich vooral situeren in de tweede helft van de koers, zou er in de eerste helft al een ontsnapping moeten ontstaan – een ontsnapping die misschien al de uiteindelijke winnaar kan bevatten. In de afgelopen jaren hebben we vaak gezien dat een man uit deze vroege ontsnapping erin slaagde om tot het einde mee te strijden voor de overwinning. Anticiperen en voorop gaan betekent namelijk dat je in een kleinere groep de kasseistroken kunt oversteken en daardoor minder nerveus moet zijn.

Het nadeel van deze strategie is dat vroege ontsnappers een zwaardere inspanning moeten leveren. Wie in het peloton blijft bespaart dus energie, maar loopt dan weer het risico om bij een valpartij betrokken te raken (of erdoor afgeremd te worden).

In ieder geval is puur afwachten niet de juiste houding en zal de winnaar op een bepaald moment in de aanval moeten gaan. Wout Van Aert, Mathieu van der Poel of zelfs Tom Pidcock en Biniam Girmay zouden de grote animatoren van de koers moeten zijn. Ook andere jongens zouden zich kunnen openbaren, zoals Florian Vermeersch in 2021. Wat er ook gebeurt, een spektakel wordt het zeker. En al helemaal als het wispelturige weer voor een extra moeilijkheidsgraad zorgt...

Volg Parijs-Roubaix aanstaande zondag 9 april live op Sporza vanaf 13u35.