De 5 monumenten winnen, is dat in het huidige wielrennen nog mogelijk?

Sport | Is een renner van de huidige generatie in staat de 5 monumenten van de wielersport te winnen en daarmee de gelijke te worden van een kannibaal, een zigeuner en een keizer? Na Milaan-San Remo, de eerste van de vijf grote klassiekers van het wielerseizoen, werpen we een blik op een zeer selecte club en gaan we na wie in staat zou kunnen zijn zich bij dat clubje te gaan voegen.

Door Tagtik

Deel dit nieuws

Slechts 3 renners hebben ten minste 1 keer de 5 monumenten van het wielrennen gewonnen, Milaan - San Remo, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije.

Het zijn Belgen, met namen die iedereen kent, renners die zijn opgenomen in het pantheon van de koers: Rik Van Looy, Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck, de absolute koningen van de eendagswedstrijden. Een keizer, een kannibaal en een zigeuner...


Eddy Merckx, een teller die stopte op 19


Naast vijf keer de Ronde van Frankrijk en vijf keer de Ronde van Italië heeft het Monster van Tervuren 7 keer Milaan-San Remo gewonnen (66, 67, 69, 71, 72, 75, 76), 5 keer Luik-Bastenaken-Luik (69, 71, 72, 73, 75), 3 keer Parijs-Roubaix (68, 70, 73), 2 keer de Ronde van Vlaanderen (69, 75) en 2 keer de Ronde van Lombardije (71, 72). Merckx is de enige renner in de geschiedenis die de vijf monumenten minstens twee keer heeft gewonnen en kwam in totaal 19 keer als eerste over de finish in een monument. Om een voorbeeld te geven en alles in het juiste perspectief te zetten: Hinault won er 5, Anquetil slechts één. Froome? Indurain? Armstrong? Samen hebben zij geen enkel monument op hun naam weten te zetten...

Roger De Vlaeminck, de tweede beste specialist in de geschiedenis

Tussen 1969, zijn eerste profjaar, en 1987, zijn laatste seizoen, won hij 3 keer Milaan-San Remo (73, 78, 79), 1 keer Ronde van Vlaanderen (77), 4 keer Parijs-Roubaix (72, 74, 75, 77), 1 keer Luik-Bastenaken-Luik (70) en 2 keer de Ronde van Lombardije (74, 76). Goed voor een totaal van 11 monumenten, de tweede hoogste score in de geschiedenis in deze specialiteit.

Rik Van Looy, derde lid van de club van vijf

Tussen 1953 en 1970 won de Keizer van Herentals 1 keer Milaan-San Remo (58, zie foto), 2 keer de Ronde van Vlaanderen (59, 62), 3 keer Parijs-Roubaix (61, 62, 65), 1 keer Luik-Bastenaken-Luik (61) en 1 keer de Ronde van Lombardije (59). In totaal heeft hij 8 keer op de hoogste trede van het podium bij een monument gestaan.
Een trio met 9 monumenten


Drie renners wonnen negen monumenten, één meer dan Rik Van Looy, maar zonder ze alle vijf te kunnen winnen. Deze grote specialisten van de klassiekers zijn:

Sean Kelly: 4 verschillende monumenten, 9 in totaal

Hij was drie keer tweede in de Ronde (geklopt door Lammerts in 1984, door Adrie Van der Poel, de vader van, in 1986 en door wijlen Claudy Criquelion in 1987), maar hij kon nooit de zege pakken in Meerbeke. De Ronde werd zo het enige monument dat hij niet wist te winnen, want met 2 keer winst in Milaan-San Remo, 2 keer in Parijs-Roubaix, 2 keer in Luik-Bastenaken-Luik en 3 keer in de Ronde van Lombardije blijft zijn palmares indrukwekkend.

Fausto Coppi: 3 verschillende monumenten, 9 in totaal

Ook al heeft hij nooit de Ronde van Vlaanderen en La Doyenne gewonnen, is de Campionissimo de koning van Lombardije (met 5 overwinningen). Hij was ook een specialist van Milaan-San Remo (3 overwinningen) en was 2 keer de beste in Parijs-Roubaix (waarin hij ook nog eens 2 keer tweede eindigde).

Costante Girardengo: 2 verschillende monumenten, 9 in totaal

Tussen 1918 en 1928 won hij, uitsluitend in Italië, 6 keer Milaan San Remo en 3 keer de Ronde van Lombardije. Zijn naam is minder bekend, omdat hij tot de prehistorie van het wielrennen behoort.
De groep der reuzen: 4 monumenten op het palmares


De plaatsen zijn duur in de groep der reuzen, renners die vier verschillende monumenten op hun palmares hebben staan. Dit kleine peloton van specialisten zijn met zijn zessen en ze misten allemaal de winst in één monument: Germain Derycke en Fred De Bruyne hebben alles gewonnen behalve de Ronde van Lombardije, Louison Bobet en Hennie Kuiper zijn er niet in geslaagd La Doyenne te winnen, Philippe Gilbert droomt nog steeds van de Primavera en Sean Kelly (zie hierboven) heeft nooit de Ronde van Vlaanderen gewonnen.
Een trio met 7 monumenten


Gino Bartali, Tom Boonen en Fabian Cancellara hebben elk 7 monumenten op hun palmares. De Belg en de Zwitser waren specialisten op de kasseien van de Hel van het Noorden en Vlaanderens Mooiste.


En vandaag? Wie zou de 5 monumenten kunnen winnen?


Wout van Aert  - Monument op zijn palmares: 1 - Milaan - San Remo (2020)

In het huidige peloton is Wout Van Aert, samen met Tom Pidcock en Mathieu van der Poel, wellicht de meest veelzijdige renner. Hij kan klimmen, tijdrijden, sprinten, kasseien verteren: Wout is veel meer dan een pure Flandrien. Hij heeft het profiel om alle 5 monumenten op zijn naam te schrijven. Maar 1 zege in een monument in 3 seizoenen, is dat niet wat te weinig? Hij heeft nog een paar jaar te gaan, maar de komst van een renner als Pogacar in de Ardense klassiekers zou zijn ambities kunnen dwarsbomen. Maar op het eerste gezicht lijkt geen enkel monument onbereikbaar voor hem. De Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix zijn zijn doelstellingen van dit seizoen. Tot nu toe stond hij nog niet aan de start van de Ronde van Lombardije of Luik-Bastenaken-Luik.

Mathieu van der Poel - Monument op zijn palmares: 1 - Ronde van Vlaanderen (2020 en 2022)

Voor ons is Mathieu van der Poel waarschijnlijk de meest plausibele kandidaat om de 5 monumenten te winnen. Zijn natuurlijke kwaliteiten maken van hem een puncher met een geweldige jump. Zijn handigheid op de kasseien en zijn snelheid maken van hem een geloofwaardige kandidaat, vooral omdat hij al in 4 van de 5 monumenten in de top 10 is geëindigd. Zijn regelmaat is uitzonderlijk. Hij heeft tot nu toe al twee van de vijf monumenten gewonnen en voor de andere drie heeft hij nog tijd. Als tweevoudig winnaar van de Ronde heeft hij niets meer te bewijzen in Vlaanderens Mooiste en Milaan-San Remo kon hij ook al op zijn palmares toevoegen, precies 62 jaar nadat zijn grootvader Raymond Poulidor La Primavera won. Ook Parijs-Roubaix lijkt hem op het lijf geschreven. Maar hij zal hard moeten werken om ooit de Ronde van Lombardije te winnen. Tot nu toe lijkt veel klimmen niet echt zijn ding te zijn.

Tadej Pogacar - Monumenten op zijn palmares: 2 - Luik Bastenaken Luik (2021), Ronde van Lombardije (2021, 2022)

Tadej Pogacar deed al zijn tegenstanders die dachten dat hij op kasseien weinig waard zou zijn, verstomd staan met zijn indrukwekkende 4e plaats in de Ronde van Vlaanderen in 2022. Ook al is Parijs-Roubaix nog iets anders, lijkt geen enkele wedstrijd buiten het bereik van Pogi te liggen. Hij won al twee verschillende monumenten in 2021 en nu resten hem nog drie wedstrijden die hem het minst liggen: Milaan-San Remo met zijn hellingen met geringe stijgingspercentages, Parijs-Roubaix, een zeer riskante wedstrijd voor een ronderenner, en de Ronde van Vlaanderen, waar terreinkennis een cruciale rol speelt. Het ligt niet voor de hand dat hij ze alle vijf zal winnen, maar met Pogacar is alles mogelijk...

Julian Alaphilippe - Monument op zijn palmares: 1 - Milaan - San Remo (2019)

Op zijn 31e jaagt Julian Alaphilippe nog steeds zijn tweede monument na, en dan vooral Luik-Bastenaken-Luik, het monument waar hij het meest van droomt. Maar La Doyenne kon hij nog niet veroveren. Op papier heeft Alaphilippe alle capaciteiten om te winnen in Luik en Lombardije. Hij heeft al kansen verspeeld in La Doyenne en in de Ronde van Vlaanderen en ook de tijd speelt in zijn nadeel. Hij zit bovendien in een ploeg waar hij niet meer de enige kopman is en zijn topsnelheid lijkt ietwat afgebot. Winnen in Roubaix is voor hem dan nog misschien de grootste ‘mission impossible’.

Pidcock en Evenepoel, de toekomst...

Thomas Pidcock is ook een renner van wie de mogelijkheden onbegrensd zijn. Hij is sterk op de kasseien, met zijn handigheid op de fiets die hij uit het veldrijden heeft. De Engelsman heeft duidelijk het potentieel om alle monumenten te winnen. Net als Pidcock is Remco Evenepoel nog jong. Hij won vorig jaar al La Doyenne en de Ronde van Lombardije lijkt in zijn mogelijkheden te liggen. Zal hij zich kunnen aanpassen aan de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix als hij wat ouder wordt? We sluiten het niet uit... Milaan-San Remo lijkt dan weer te gemakkelijk voor een renner van zijn kaliber om het verschil te maken. Maar met Remco weet je maar nooit.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top