Gewikt en gewogen: de slaagkansen van Mazzu bij Anderlecht

Als trainer van Union en Charleroi oogstte Mazzu veel lof: hij deed beide teams boven zichzelf uitstijgen en smeedde met zijn uitstekende people skills een hechte groep. Dat laatste is misschien wel zijn grootste troef: Mazzu heeft al meermaals bewezen dat hij van een elftal meer kan maken dan de som van elf spelers.

Bij Union had hij niets te bewijzen; het enige dat de kersverse promovendus het afgelopen seizoen van zijn hoofdtrainer verwachtte, was het behoud in 1A. Het sprookje is intussen alom bekend: de Brusselse volksclub verbaasde vriend en vijand als dé uitdager van regerend landskampioen Club Brugge. De revelatie verraste met fris, vrank en vrij voetbal. Van enige druk was geen sprake, en de vleugels van de Unionisten leken dan ook elke speeldag groter te worden. De roze wolk waarop Union vertoefde werd gevoed door een aanzwellende schare supporters, die elk puntenverlies met de mantel der liefde bedekten. Toen de missie in 1A – het behoud – geslaagd was, kon het seizoen sowieso al niet meer stuk. In de ogen van de fans konden de troepen van Mazzu niets meer verkeerd doen.

Omnipresente druk

Bij Anderlecht liggen de kaarten anders. De torenhoge verwachtingen – die er nu eenmaal altijd zijn bij een topclub – maken dat Mazzu onder constante druk zal coachen. Zowel bestuur als supporters zullen geen genoegen nemen met minder dan een derde plaats. De club wil weer zijn plaats aan de top van het Belgisch voetbal innemen en zal daarbij geen terugval dulden. De kritiek bij een nederlaag zal ettelijke malen luider klinken dan bij eender welk puntenverlies dat hij met Union leed. Bij een mindere reeks zullen de twijfels toeslaan en zal zijn positie wankelen. Hoe Mazzu om zal gaan met die hete adem van supporters en bestuur in zijn nek, zal bepalend zijn voor zijn parcours bij paars-wit.

Het ontbreken van druk was één van de factoren die bijdroegen aan het succes van Union, terwijl het in Anderlecht werken is met een zwaard van Damocles boven je hoofd, dat bij elk puntenverlies een beetje lager komt te hangen. Het krediet is er eindeloos veel kleiner dan in het Dudenpark. Dat Mazzu van paars-wit een hecht team zal maken is zeker, maar een instituut als Anderlecht verwacht in de eerste plaats resultaten – het liefst met aantrekkelijk voetbal. Bovendien zal de coach dure ego’s en vedetten in toom moeten houden, terwijl niemand sterallures vertoonde in het charmante Dudenpark. Zijn versterkingen moeten renderen, want de clubkas van het Astridpark kan zich geen miskopen meer veroorloven – anders dan in het tijdperk Herman Van Holsbeeck en Roger Vanden Stock.

Jacht op eerherstel

Het track record van Mazzu bewijst dat de Hengouwer niet ongevoelig is voor druk. Toen hij in juni 2019 aantrad bij Racing Genk als opvolger van kingmaker Philippe Clement moest hij er grote voetstappen vullen. Play-off I halen was een must, maar Mazzu kreeg de Genkse motor nooit aan de praat. Na 15 speeldagen kampeerde de regerende landskampioen in de buik van het klassement. In de Champions League liet hij een 1 op 12 optekenen. Zijn tot dan toe enige avontuur bij een topclub eindigde in mineur: Mazzu werd in november 2019 al aan de deur gezet. Weinig bemoedigend in het licht van zijn nieuwe carrièrewending.

Anderzijds is Mazzu in die drie jaar sinds zijn Limburgse passage gegroeid als coach. Hij heeft ongetwijfeld lessen getrokken uit zijn periode bij Genk en heeft bakken zelfvertrouwen vergaard door zijn knalprestatie met Union. Nu krijgt hij de kans, misschien wel de laatste, om te bewijzen dat hij wel degelijk uit het juiste hout gesneden is om een topclub te coachen. Reken maar dat hij de jacht op eerherstel als drijfveer zal aanwenden. Dat alles maakt dat de geboren Carolo deze nieuwe bladzijde in zijn carrière gemotiveerder dan ooit zal aanvatten.

Mis niets van het nieuwe seizoen van de Jupiler Pro League op de zenders van Eleven Pro League, verkrijgbaar in de tv-optie Pickx Sports van Proximus Sports.