KAA Gent wint de Belgische beker: de ultieme revanche van Davy Roef

“The roof, the roof, the roof is on fire” klonk het unisono vanuit een dolgedraaid Gents supportersvak in het Koning Boudewijnstadion. Een ode aan doelman Davy Roef, immer beschaafd en bescheiden, maar dit keer genoot hij toch zichtbaar van de aandacht die hem te beurt viel. Roef ontpopte zich op maandagnamiddag tot de bekerheld van de Buffalo’s door eerst de nul op het bord te houden in de reguliere speeltijd en vervolgens twee strafschoppen te stoppen van Anderlecht.

Een complete verrassing dat hij zich net daarin onderscheidde, was het niet, want Roef mag zich een strafschoppenexpert noemen. Van de 25 penalty’s die hij in zijn profcarrière al tegen kreeg, stopte Roef er maar liefst 8. “Het was lang geleden dat ik in een wedstrijd nog eens een penalty moest stoppen, maar ik wist dat ik goeie statistieken kan voorleggen, dat sterkte mij”, vertelde de doelman aan Sporza. Ook een goeie voorbereiding was cruciaal: “Eerder op de week hadden we uitvoerig de strafschoppen van Anderlecht geanalyseerd. Cullen had al zijn laatste penalty’s in die ene hoek getrapt - ik besloot er vol voor te gaan. En ik wist ook dat Murillo altijd lang wacht tot de doelman een hoek kiest. Al moet je toch nog altijd een beetje geluk hebben.”

Die laatste zin was dan weer vintage Roef, nooit een man van zware uitspraken geweest. Iemand die zichzelf nooit op de voorgrond zal plaatsen of zichzelf op de borst zal kloppen. Dat gebrek aan (verbale) aanwezigheid of charisma werd hem tijdens zijn carrière al meermaals verweten. Vaak werd het zelfs als verklaring geopperd voor zijn statuut van ideale reservedoelman. Een functie die hij lange tijd bekleedde bij Anderlecht en sinds de zomer van 2020 ook bij Gent. Tot nu. Op zijn 28ste wordt de minzame Antwerpenaar eindelijk op de schouders gehesen. Dat die wederopstanding tijdens het Paasweekend gebeurde, mag symbolisch heten.

Eindelijk een kans

Davy Roef genoot zijn jeugdopleiding bij Anderlecht, waar hij klaargestoomd werd om Silvio Proto op te volgen. Maar Roef werd -ondanks zijn status van jeugdinternational- nooit voor vol aanzien. Eerst Frank Boeckx en vervolgens Hendrik Van Crombrugge versperden hem de weg. In het seizoen 2016/2017 werd hij door paars-wit een eerste keer uitgeleend: bij Deportivo La Coruña, in de Spaanse tweede klasse, kon hij gedurende een half jaar eindelijk wat wedstrijdervaring opdoen.

De twee daaropvolgende seizoenen werd Roef uitgeleend aan Waasland-Beveren. Hij was er onbetwiste titularis en mede dankzij de puike verrichtingen van Roef kon de bescheiden Wase club tweemaal behoud verzekeren. In 2019 keerde hij terug naar Anderlecht, om er als stand-in te fungeren van Van Crombrugge. Weer naar af.

In de zomer van 2020 deed Gent de transfervrije goalie een aanbod om de eerlijke concurrentie aan te gaan met generatiegenoot Thomas Kaminski. Die presteerde echter zo goed dat Roef andermaal veroordeeld werd tot reservedoelman. Dat bleef ook zo toen Kaminski verkocht werd en met Sinan Bolat een nieuwe doelman ingelijfd werd. Roef gedroeg zich al die tijd professioneel, zonder enige valse noot. De ideale reservedoelman. Andermaal.

Deze winter keerde alles. Bolat probeerde een transfer naar Turkije te forceren door onder andere enkele trainingen te skippen, waarna Vanhaezebrouck Roef een kans gaf onder de lat. Een keuze die die de succescoach zich allerminst zal beklagen. Met nu al 8 clean sheets in 13 wedstrijden sinds hij in februari in de basisploeg kwam, heeft Roef een grote verdienste in het sterke seizoenseinde van de Buffalo’s. En niemand die het hem niet gunt, zoals een sportieve ex-concullega Hendrik Van Crombrugge illustreerde na de bekerfinale: “Chapeau voor Roef, ik gun het hem van harte.”