Er was eens een Rode Duivel: Wilfried Delbroek

In deze reeks zetten we vaak ex-Rode Duivels in de schijnwerpers die één of twee keer werden opgeroepen voor de nationale ploeg. Voor Wilfried Delbroek ligt dat iets anders, want in 1999 zat de middenvelder/verdediger vijf keer in de selectie van België. Toch was zijn passage bij de nationale ploeg er een van korte duur.

Wilfried Delbroek kwam als jeugdspeler uit voor SSD Opoeteren en Patro Eisden en de Maaseikenaar tekende in 1991 zijn eerste profcontract bij toenmalig derdeklasser Overpelt Fabriek. Hij groeide er uit tot een belangrijke pion en na de promotie in 1994 maakte hij de overstap naar reeksgenoot KRC Genk. Hij werd ook daar een vaste waarde en maakte er geweldige jaren mee met de bekerwinst en zelfs de landstitel in eerste klasse.

Delbroek maakte gestaag progressie bij Racing Genk. De verdediger wist zich in 1997 met de Limburgse club te plaatsen voor de Intertoto Cup en een jaar later werd Genk bijzonder knap tweede en won het de bekerfinale van Club Brugge (4-0). Racing Genk mocht dus Europa in en ook daar schitterde het. Het bereikte de tweede ronde van de Beker der Bekerwinnaars, waar Mallorca te sterk bleek. In 1999 kwam dan de kers op de taart door samen met bekende ploegmaats als Branko Strupar, Souleymane Oulare en Besnik Hasi voor het eerst Belgisch landskampioen te worden.

De goede prestaties van Delbroek vielen destijds in de smaak bij bondscoach Georges Leekens. Die riep de Limburger op voor de Rode Duivels en op 3 januari 1999 mocht Delbroek zijn debuut maken in de oefenwedstrijd tegen Cyprus, waar hij de laatste vijf minuten mocht volmaken. In de dagen nadien kwam hij ook in actie tegen Griekenland en Tsjechië, wat jammer genoeg telkens een nederlaag opleverde.

Enkele maanden later was hij er weer bij op de Kirin Cup, waar Delbroek aan de bak mocht tegen Peru en Japan, maar tegen Zuid-Korea kwam hij niet aan speelminuten. Nadien werd Robert Waseige bondscoach van de Belgen en voor Delbroek kwam er nadien geen oproepingsbrief meer.

Na zijn passage bij de Rode Duivels miste hij met KRC Genk de groepfase van de Champions League, want Maribor was te sterk in de voorrondes. Genk wist zijn seizoen wel te redden door de Beker van België te winnen. In 2000 speelde Delbroek voor het laatste in een Europese competitie, maar Genk werd toen ook vroeg uitgeschakeld in de voorrondes van de UEFA Cup. Delbroek, zeker niet het grootste talent, kende zo toch enkele prachtige jaren met succes bij KRC Genk, wedstrijden voor de Rode Duivels en Europese matchen met Genk.

Na een zware blessure verdween hij steeds meer uit beeld en bij de tweede titel van Genk was zijn aandeel zeer beperkt. In januari 2003 verhuurde de club hem aan Heusden-Zolder, waar hij een nieuwe blessure opliep. Toch werd het nog een succes want Delbroek vierde met de Limburgse club de promotie naar eerste klasse en Heusden-Zolder huurde hem nog een seizoen. Hij werd er zelfs aanvoerder. In 2004 ging hij uitbollen bij Tongeren in derde klasse, waar hij speler-trainer werd. In 2006 nam hij op 33-jarige leeftijd afscheid als profvoetballer en ging hij nog tot 2010 verder voetballen bij provincialer Cobox’76.

Fan van onze serie? Lees dan het verhaal van Alain Bettagno.