Jelle Vossen is een van de 10 topschutters in de Belgische eerste klasse. Hoe ziet de top 5 eruit?

Jelle Vossen is een van de beste goaltjesdieven die de afgelopen jaren in het Belgische kampioenschap rondliepen. De aanvaller van Zulte Waregem scoorde in zijn carrière al 150 doelpunten in de eerste klasse. Hij zit daarmee op de hielen van Francis Severeyns en Josip Weber (151 doelpunten), Patrick Goots (157) en Gert Verheyen (158). Kan hij op een dag in de top 5 binnendringen? Dit zijn zijn concurrenten.

Dé topschutter van het Belgische profvoetbal sinds 1974 is Erwin Vandenbergh. Met 255 doelpunten op de teller moeten we er wel bij zeggen dat hij ver achter Albert De Cleyn staat, die liefst 350 keer scoorde met Mechelen tussen 1932 en 1955. Vandenbergh is echter evenzeer een ware legende van het Belgische voetbal. Hij werd zes keer topschutter in het kampioenschap, vier keer op rij zelfs tussen seizoenen 1979-1980 en 1982-1983 (de eerste keer met 39 goals in 34 wedstrijden). Hij drukte zijn stempel op Lierse, Anderlecht, Gent en RWD Molenbeek. Alleen met die laatste ploeg slaagde hij er niet in om topschutter te worden, maar toen was hij ook al 35 jaar oud.

Deze speler behoeft weinig introductie. Jan Ceulemans is een monument van het Belgische voetbal en was lang de recordhouder wat het aantal selecties voor de nationale ploeg betreft, tot hij door de huidige gouden generatie werd ingehaald. In clubverband was hij incontournable tussen 1974 en 1992 bij Lierse en vooral Club Brugge, waar hij er maar liefst 229 in het mandje legde. Toch werd hij nooit topschutter. Als troost moest hij genoegen nemen met drie Gouden Schoenen.

Ook deze speler werd nooit topschutter in het kampioenschap, ondanks dat hij in totaal bijna 200 keer de weg naar het doel vond. Marc Degryse liet in zijn gloriejaren de netten trillen met Brugge, later met Anderlecht en nog later met Gent en Beerschot. Als hij niet een jaar in Engeland en twee jaar in Nederland had doorgebracht, kon hij in dit lijstje makkelijk voor Ceulemans beland zijn.

Van 1978 tot 1998, met enkel een kleine omweg in de tweede klasse in het seizoen 1980-1981, was Alex Czerniatynski de nachtmerrie van elke verdedigingslinie in de Pro League. Zijn 182 doelpunten zijn daar het bewijs van. De Carolo maakte zijn debuut met Charleroi, maar verkaste later naar Antwerp en Anderlecht. Later zou hij ook nog het tenue dragen van Standard, om dan terug te keren naar Antwerp en opnieuw zijn koffers te pakken en richting Mechelen en Germinal Ekeren te trekken. Hij bolde uit in tweede klasse met Luik. Ook hij werd uiteindelijk nooit topschutter, al kwam hij er een keertje heel dicht bij. In 1985 stond hij amper één doelpunt achter. Vooral het feit dat hij zo lang actief bleef, levert hem een plekje op deze lijst op.

Bij de jongere generatie is deze speler waarschijnlijk de minst bekende van deze lijst. Willy Wellens was actief van 1971 tot 1994 en speelde in België bij acht verschillende clubs – zeven als je pas begint te tellen vanaf het invoeren van het profvoetbal. Hij passeerde de revue bij onder andere RWDM, Standard, Cercle, Club en Beerschot. Hij werd nooit de topschutter van zijn generatie, maar verdiende wel een plekje in de geschiedenisboeken. Nu valt het nog maar te zien of Vossen hem het komende jaar kan inhalen.