One day, one goal: de schicht van Paul Breitner op het WK 1974

Breitner was al op jonge leeftijd gek van voetbal. In de zomer van 1970 belandde hij als achttienjarige knaap bij het grote Bayern München. Hij kwam er terecht tussen een trosje vedetten als Franz Beckenbauer, Sepp Maier en Gerd Müller en dwong al snel een plek in het eerste elftal af. In 1972, 1973 en 1974 won hij met Bayern de landstitel. In 1974 kaapte de Rekordmeister ook nog de Europacup I weg ten koste van Atlético Madrid.

In datzelfde boerenjaar voor Bayern vond het WK plaats in West-Duitsland. Uiteraard waren Franz Beckenbauer en Gerd Muller de gevierde sterspelers van die editie, maar nadien zou ook de naam van Paul Breitner over de tongen gaan – al zou zijn naam minder prominent in de geschiedenisboeken staan.

Breitner was een sleutelspeler in ‘die Mannschaft’ van medio jaren 70 en begin jaren 80. Hij had een cruciaal aandeel in de eindwinst op het WK van 1974. Breitner was een controversieel figuur omwille van zijn vermeende communistische sympathieën toen de Berlijnse Muur de wereld verdeelde in twee machtsblokken. Maar als hij op een voetbalveld stond, verstomde de kritiek. Toen hij het enige doelpunt scoorde in de openingsmatch van West-Duitsland tegen Chili sloot iedereen hem in de armen.

Breitner legt in minuut 18 vanop een meter of dertig van het Chileense doel aan: terwijl iedereen hem gek verklaart, zoeft zijn staalhard schot voorbij doelman Leopoldo Vallejos tegen de touwen. Het Olympiastadion in West-Berlijn wrijft zijn ogen uit en ontploft van vreugde.

Nadien zouden de West-Duitsers nog met het kleinste verschil verliezen tegen de rivalen uit Oost-Duitsland, maar die blamage spoelden ze door met een 2-0 zege tegen Joegoslavië, waarin Breitner opnieuw met een weergaloos afstandsschot de openingsgoal zou maken. Na de gewonnen groepsmatchen tegen Zweden en Polen stond West-Duitsland tegenover het Nederland van Johan Cruijff in de finale in het Olympiastadion in München. Breitner zou de gelijkmaker scoren vanop de stip, waarna Gerd Müller vlak voor rust de 1-2 eindstand op het bord zette.

Na de gewonnen wereldbeker trok de middenvelder naar Real Madrid, waar hij speelde met de Duitse vedette Günter Netzer. In 1975 won hij met Real het landskampioenschap en de nationale beker. In 1976 bleek Real opnieuw de beste ploeg te zijn van de Primera División. Uiteindelijk zou Breitner drie seizoenen in het shirt van De Koninklijke spelen.

In 1978 keerde hij terug naar de club van zijn hart: Bayern. In 1981 werd Breitner verkozen tot Duits voetballer van het jaar. Hij was opnieuw van de partij op het WK 1982 in Spanje. West-Duitsland haalde wederom de finale, waarin Italië te sterk bleek. De middenvelder was toen al op zijn retour en speelde niet meer op zijn hoogste niveau. Een jaar later zou hij zijn voetbalschoenen aan de haak hangen.

Fan van deze reeks? Lees dan ook over de goal van Kevin Keegan, die Liverpool op weg zette naar de halve finales van de Europacup I in 1977.