Throwback naar APOEL Nicosia in de Champions League: de klim naar de kwartfinale

Vandaag is APOEL Nicosia een regelmatige deelnemer van de Europese competities. Is het niet de Champions League, dan laten de Cyprioten hun goede spel zien in de Europa League. Maar die goede reputatie hebben ze nog niet zo lang en het duurde lang vooraleer de ploeg voor de eerste keer een Europese groepsfase bereikte. Pas in 2009 was het zover: de eerste deelname en meteen veelbelovend.

Om zich te plaatsen voor die 2009-2010 editie van de Champions League, hadden de Cyprioten Streymur, Partizan Belgrado en Kopenhagen uitgeschakeld in de voorrondes. Poule D van de Champions League leverde Nicosia wedstrijden tegen Chelsea, Porto en Atletico Madrid. Klein Duimpje tussen de groten van het Europese voetbal, laat dat duidelijk zijn. 

En toch miste APOEL Nicosia de volgende ronde op een miniem verschil in doelpuntensaldo. Na zes speeldagen telde de ploeg één doelpunt minder dan Atletico. De Cyprioten wonnen geen enkele van hun wedstrijden maar speelde twee keer gelijk tegen de Madrilenen en één keer tegen Chelsea. Tegen Chelsea onthouden we vooral de goal van Marcin Zewlakow, ooit nog speler voor Excelsior Moeskroen. De nipte uitschakeling maakte de Cyprioten hongerig naar meer, waardoor ze reikhalzend uitkeken naar wanneer ze terug zouden mogen aantreden. En die dag kwam er met rasse schreden aan.

In 2011-2012 kon de Cypriotische ploeg zich op weg naar de groepsfase maar in de laatste seconden van de wedstrijd ontdoen van het Poolse Wisla Krakow. Als beloning vonden ze opnieuw Porto in hun groep, naast Zenit Sint-Petersburg en Shaktar Donetsk. Een haalbare poule, een poule die de mannen van coach Ivan Jovanovic zouden gaan domineren.

In eigen huis slaagden ze erin de Russen en de Portugezen over de knie te leggen, de Oekraïners bleken te sterk. Dankzij drie gelijke spelen buitenshuis stootte de ploeg voor de eerste keer door naar de achtste finale van het kampioenenbal, wat geen enkele Cypriotische club al eerder had gedaan. Op zich al een geweldige prestatie maar dat was niet eens het einde.

In die volgende ronde kwam APOEL een Franse ploeg tegen: Lyon. Dat domineerde de heenwedstrijd in eigen huis, eindigend in een 1-0 zege. Geen onoverkomelijk verschil en dat had Jovanovic goed begrepen. Voor 20.000 uitzinnige fans stelde de Servische coach een aanvallende ploeg op om de achterstand op te halen. Vooraan met Solari en Ailton, geholpen op de flanken door Manduca en Charalambides. Gustavo Manduca scoorde na negen minuten en zette daarmee ook meteen de eindstand op het bord.

Na verder vruchteloze voetbalminuten en verlengingen - al eindigde Lyon nog met tien man - trokken de twee ploegen naar strafschoppen. Tegen alle verwachtingen in kon APOEL aan het langste eind trekken, na missers van Lacazette en Bastos, of moeten we zeggen dankzij de parades van Dionýsis Chiótis. Eindstand 4-3 en een mooi vervolg aan de Europese geschiedenis van de club.

Begin april eindigde het mooie verhaal van de Cyprioten dan in het Santiago Bernabeu waar Real Madrid, nadat het in Cyprus al 0-3 was geëindigd, haar dominantie bevestigde: 5-2. Maar wees er maar zeker van dat de Cypriotische fans zich dat verlies niet te hard aantrekken en vooral telkens opnieuw genieten van het ongelooflijke parcours dat hun ploeg heeft neergezet. Een verhaal voor de kleinkinderen.

Andermaal, in sport kan alles!