Johan Museeuw en Mapei-GB schrijven geschiedenis in Parijs-Roubaix van 1996

We schrijven 14 april 1996. Het wielerpeloton maakte zich op voor het honderdjarige bestaan van Parijs-Roubaix, een jubileumeditie dus voor de Hel van het Noorden. Met Mapei-GB stond er een sterk voorjaarsblok als favoriet aan de start. Onder meer Johan Museeuw, reeds winnaar van twee Rondes van Vlaanderen, aasde op zijn eerste zege ooit in de kasseiklassieker. 

Al op de tweede kasseistrook toonde De Leeuw van Vlaanderen dat hij over goede benen beschikte. Samen met onder meer ploegmaat Wilfried Peeters trok hij in de aanval. Na de passage door het beruchte Bos van Wallers zou alles echter opnieuw samentroepen.

Maar op iets meer dan tachtig kilometer van de finish zou de Mapei-GB-ploeg andermaal zijn duivels ontbinden. Het Italiaanse trio Franco Ballerini, Gianluca Bortolami en Andrea Tafi, samen met Johan Museeuw, reed de kasseien uit de grond en de tegenstand uit het wiel. Jongens als Andrei Tchmil (Lotto) en Viatcheslav Ekimov (Rabobank) proberen nog terug te keren, maar het Mapei-kwartet was gaan vliegen. 

De winnaar zou dus uit het kamp van ploegleider Patrick Lefevere komen. Al zou snel één pion geen kans meer maken. Ballerini reed voor een tweede keer lek en zou geen aansluiting meer vinden bij de kopgroep. In de achtervolging moest Ballerini als stoorzender dienen, geheel tegen de zin van de Italiaan. Eén keer probeerde Ballerini nog naar de kopgroep te rijden. Maar wanneer hij de spurter Stefano Zanini mee nam, besloot Lefevere om zijn pion tot de orde te roepen.

Met drie ploegmaats vooraan zou je haast denken dat de luxepositie niet groter kon zijn. Toch zou snel de nervositeit toenemen. Museeuw maakte duidelijk aan Tafi en Bortolami dat hij wilde winnen. Maar op minder dan tien kilometer van de aankomst reed de West-Vlaming lek. De twee Italianen reden echter niet door en bleven wachten. Als brave knechten zorgden Tafi en Bortolami ervoor dat Museeuw terug kon aansluiten. Met z’n drieeën reden ze richting de bekende piste van Roubaix.

Spurten zat er niet in. Ploegleider Lefevere liet na een telefoontje met de grote baas van Mapei weten in welke volgorde er moest gefinisht worden: Museeuw op één, Bortolami op twee en Tafi op drie. Zichtbaar tegen de zin van die laatste, die nagenoeg de hele tijd bleef mekkeren.

Toch gingen zes handen de lucht in aan de finish. Eén, twee en drie van Mapei-GB. Nooit vertoond. Een bijzondere overwinning met een iconische finishfoto. Eens over de meet gebold, zag je Museeuw troostende woorden toezeggen naar Tafi.
En met Ballerini eindigde er nog een gezant van Mapei-GB uiteindelijk in de top vijf.

De Leeuw van Vlaanderen mocht voor het eerst de Helleklassieker op zijn palmares bijschrijven. De eerste van uiteindelijk drie kasseien. Ook in 2000 en 2002 zou Museeuw zegevieren in Roubaix. In die laatste eindzege leerden we de piepjonge Tom Boonen kennen met een eigen exploot in de achtervolging op Museeuw. Hij zou enkele jaren later de fakkel overnemen van Museeuw.

Andermaal… in sport kan alles!

Op 3 oktober vindt de 118de editie plaats van Parijs-Roubaix. Het wordt een terugkeer voor de Helleklassieker na het lange wachten vanwege het coronavirus. Wie volgt Philippe Gilbert, winnaar in 2019, op? Kijk op 3 oktober live naar Parijs-Roubaix op Eén, of waar je ook bent via Pickx.be of de Proximus Pickx-app. Via TV Replay bekijk je het programma tot 36 uur later en via de site of de app tot 7 dagen later wanneer jij wil!