Turkije aast tegen Zwitserland op revanche na barrage-debacle voor WK 2006

Om de historiek helemaal te begrijpen, moeten we terugkeren naar het WK van 2002 in Japan en Zuid-Korea. Op dat wereldkampioenschap verbaasde Turkije vriend en vijand door zich naar een derde plek te voetballen. De toon leek gezet voor een aantal mooie Turkse jaren in het mondiale voetbal. Het zou echter anders uitdraaien. Het EK van 2004 werd niet bereikt. Kwalificatie voor het WK van 2006 in Duitsland, een land met een grote populatie aan Turken, was een must.

De Turken misten op een haar na het rechtstreekse ticket voor het WK. Enkel Oekraïne bleek sterker in de kwalificatiepoule. Een plek op het wereldkampioenschap moest dan maar afgedwongen worden in de barrages. Turkije werd gekoppeld aan Zwitserland, dat in zijn poule enkel Frankrijk voor zich moest dulden.

Heksenketel in Istanboel

Maar die barrages begonnen dramatisch voor de Turken op 12 november 2005. In het Zwitserse Bern verloren de Turken met 2-0, vier dagen later stond de natie dus voor een zeer zware opdracht in het Sükrü Saracoglustadion in Istanboel. Alles werd uit de kast gehaald om de Zwitsers van de wijs te brengen: de controles op luchthaven waren buiten proportie streng, de busrit naar het hotel verliep hobbelig en sommige Zwitserse spelers werden zelfs in het midden van de nacht gewekt. Tijdens de opwarming voor de match kregen de Zwitserse spelers ook verscheidene projectielen naar het hoofd geslingerd. En tijdens het Zwitserse volkslied ontstond er een waar fluitconcert langs Turkse zijde.

Maar ook al heiligt het doel de middelen, de Turkse opdracht werd nog eens extra verzwaard toen scheidsrechter Frank De Bleeckere al na twee minuten een penalty toekende voor de Zwitsers. Alexander Frei liet de kans niet liggen en scoorde vanop de stip. Toch zou Turkije er nog een ware heksenketel van maken in Istanboel. Na 52 minuten stond het plots 3-1. Slechts één doelpunt maken, volstond om alsnog richting Duitsland te mogen trekken voor het WK.

Maar zes minuten voor tijd sloegen de Zwitsers andermaal genadeloos toe. Marco Streller scoorde de 3-2, waardoor er in een korte tijdspanne weer twee goals moesten gemaakt worden door de Turken. Sanli Tuncay scoorde in de 89ste minuut nog het doelpunt van de hoop, maar verder dan een 4-2 raakte Turkije niet meer. Op basis van de twee uitgoals mocht Zwitserland naar het WK.

Geperforeerd urinekanaal

Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter De Bleeckere ontstond er een heuse infero op en naast het veld. De Zwitserse spelers en staf werden meteen fysiek belaagd door de Turken. Ook supporters, officials en politieagenten deelden in de klappen. De Zwitserse speler Stephane Grichting werd het zwaarst getroffen. Hij moest met een geperforeerd urinekanaal opgenomen worden in het ziekenhuis.

De wereldvoetbalbond keek net als de rest van de neutrale voetbalsupporters met open mond naar de taferelen. Not amused startte de FIFA een onderzoek naar de vechtpartijen. Het is vandaag nog steeds een van de grootste disciplinaire onderzoeken ooit in de geschiedenis van de FIFA.

De uitgesproken sancties waren niet mals. Turkije moest in eerste instantie de zes komende officiële thuiswedstrijden voor gesloten deuren spelen, en tevens in een ander land op minstens 500 kilometer van de Turkse grens. Bovendien moest Turkije een boete van 200.000 Zwitserse frank (toen omgerekend 129.000 euro) betalen. Later zou die straf herleid worden tot drie duels.

Ook het Turkse nationale team likte zijn wonden na het debacle. Nationale held Hakan Sükür nam in mineur afscheid van de nationale ploeg en bondscoach Fatih Terim moest stevig met de borstel door de selectie gaan. Het zorgde onder meer voor de eerste selecties voor de toen jonge spits Burak Yilmaz, die vandaag de dag nu de routinier en sterkhouder is. Er wordt op hem gerekend om Turkije alsnog een eerste driepunter te bezorgen op dit EK.

EK-planning van zondag 20 juni

Groep A

• Italië - Wales (18 uur, Eén)
• Zwitserland - Turkije (18 uur, Canvas)