Hoogtepunten in de EK-geschiedenis: Oliver Bierhoff schiet Duitsland naar eindzege met golden goal

Sport | Het EK heeft door de jaren heen al talloze onvergetelijke momenten opgeleverd, die Proximus Pickx bundelt in deze reeks. Vandaag keren we terug naar 30 juni 1996. Die dag schreef Oliver Bierhoff geschiedenis door voor het eerst een golden goal te scoren, eentje die Duitsland ook nog eens de eindzege bezorgde.

Door Pickx

Gepubliceerd op 27.06.21

2min

Ieder WK en EK heb je wel eens spelers die een cultstatus bereiken door één bepaalde actie. De naam van de voormalige Duitse spits Oliver Bierhoff zal voor altijd verbonden zijn aan het EK van 1996, waar hij met twee treffers de finale besliste voor zijn land. Dat uitgerekend hij voor de beslissing zorgde, moet goed gesmaakt hebben. Bierhoff, die pas enkele maanden voor de start van het EK zijn eerste cap kreeg, speelde namelijk maar een kleine bijrol in het team van bondscoach Berti Vogts.

Bank warm houden

Duitsland startte aan het EK in Engeland met een 2-0-zege tegen Tsjechië, het land dat nadien een sprookje zou beleven op het Europees Kampioenschap door de finale te bereiken. Bierhoff startte op de bank en zou amper een zevental minuutjes mogen opdraven in een partij die dan al gespeeld was. In het tweede groepsduel tegen Rusland kreeg Bierhoff plots een basisstek in de spits naast certitude en aanvoerder Jürgen Klinsmann. De Duitsers wonnen met 3-0 dankzij onder meer twee goals van Klinsmann, waarvan eentje op aangeven van Bierhoff.

Maar na het duel tegen Rusland ging het voor Bierhoff helemaal mis. De spits verzeilde opnieuw op de bank en zou zowel in het derde groepsduel tegen Italië, als tegen Kroatië in de kwartfinales en Engeland in de halve finales niet van de bank komen. Desalniettemin plaatste Duitsland zich voor de finale. Tegenstander op 30 juni 1996 werd dus Tsjechië, het land dat Duitsland al in de openingsmatch tegenkwam.

Gouden wissel

Vermits Die Mannschaft dat eerste duel met 2-0 won, kreeg Duitsland logischerwijze de favorietenrol toegedicht. Toch zou het er lange tijd zeer penibel uitzien voor de Duitsers. De ploeg van bondscoach Berti Vogts kwam na een klein uur verrassend op achterstand via een penaltygoal van Patrick Berger en het zag er niet direct naar uit dat het tij vanzelf en spoedig zou keren. Dat was het sein voor Vogts om zich opnieuw te wenden tot Bierhoff.

De toen 28-jarige spits van Udinese zou nog geen vijf minuten op het veld vertoeven om de match te doen keren. Bierhoff kopte de gelijkmaker binnen waardoor de finale richting verlengingen ging. In die verlengingen zou Bierhoff zich helemaal onsterfelijk maken.

Het EK van 1996 was namelijk het eerste grote toernooi waar de golden goal zijn intrede maakte, waarbij het team dat als eerste scoorde in de verlengingen dan ook meteen de partij zou winnen. En je raadt het al, uitgerekend Bierhoff scoorde in de verlengingen, weliswaar na een fout van de Tsjechische keeper Petr Kouba. Het toernooi was voorbij: Duitsland kroonde zich tot Europees kampioen dankzij de eerste golden goal ooit.

Laatbloeier

Hoewel Bierhoff reeds 28 jaar was, zou het EK zijn echte springplank worden naar verder succes. In het seizoen 1997-1998 zou hij zich tot topschutter kronen in de Serie A met 27 gemaakte goals. Het leverde hem een toptransfer op van Udinese naar AC Milan. In totaal zou hij voor Duitsland nog aan 70 caps komen en daarin 37 keer scoren.

En het principe van de golden goal? Die keerde op het volgende EK van 2000 in België en Nederland lekker terug. Opnieuw zou de finale, die betwist werd op 2 juli 2000 tussen Frankrijk en Italië, uitmonden in golden goal-drama. Het was de Fransman David Trezeguet die in de verlengingen de beslissende goal maakte. Midden jaren 2000 zou de golden goal een stille dood sterven.

Bekijk hieronder de samenvatting van de finale op Euro 1996, met een glansrijke hoofdrol voor Oliver Bierhoff.

Fan van deze reeks? Lees dan lekker door over het gloriemoment van Antonin Panenka in de EK-finale van 1976.