18: 2013, het jaar dat Romelu Lukaku België naar Brazilië stuurde

Voetbal | In de aanloop naar het EK voetbal 2020, het toernooi dat de Belgen misschien een langverwachte eerste overwining in een internationaal toernooi (uitgezonderd de Olympische Spelen van 1920) kan opleveren, richt Proximus Pickx de schijnwerpers op 20 sleutelmomenten in de geschiedenis van de Rode Duivels die ons kippenvel gaven… in positieve, of negatieve zin. Dat de Rode Duivels vandaag tot de wereldtop behoren, hebben ze te danken aan het harde werk van de hele ploeg. Maar laten we ook niet vergeten dat ze twaalf jaren de spreekwoordelijke woestijn hebben moeten doorkruisen. Het einde van deze kruisweg werd ingeleid door een zekere Romelu Lukaku, op een avond in oktober 2013. Zijn dubbelslag zette België opnieuw op de wereldkaart.

Door Pickx

Gepubliceerd op 02.06.21

2min

Alvorens ze zich kwalificeerden voor het WK 2014 zat onze nationale voetbalploeg stevig in het slop. Ze hadden sinds 2002 niet meer meegedaan aan een groot toernooi, maar deze keer lagen de verwachtingen hoog. Ze beschikten immers over een generatie zeer getalenteerde spelers die het nog ver zouden schoppen. In de poule met Kroatië, Servië, Schotland, Wales en Macedonië lijken de kansen voor het grijpen.

Naarmate de wedstrijden vorderden, leek de droom van onze Rode Duivels uit te komen. Op 11 oktober 2013 kon België zich kwalificeren tegen Kroatië. De opdracht was simpel: de Duivels moesten winnen. Met drie punten konden ze zich plaatsen voor het WK in Brazilië. Maar Kroatië is geen vogel voor de kat, er moest gewerkt worden voor de overwinning.

Nog geen doelpuntenmachine

Romelu Lukaku was in 2013 nog niet de buitengewone sterspeler die hij nu is. Voor de wedstrijd tegen Kroatië stond zijn doelpuntenteller op drie goals: twee in Rusland in 2010 en ééntje tegen Nederland in 2012. Nochtans had Lukaku op dat moment al 22 caps. Hij riskeerde met zijn palmares dezelfde weg op te gaan als Luc Nilis, die in ons land nooit de erkenning kreeg waar hij op hoopte. Maar toen kwam de wedstrijd tegen Kroatië...

In deze kwalificaties speelde Marc Wilmots vooral Christian Benteke uit als startende spits, maar voor de beslissende match tegen Kroatië koos de bondscoach opvallend voor de jonge Lukaku. Later zou blijken dat Wilmots op het juiste paard had gewed.

Twee eerste officiële goals

We zijn pas 16 minuten bezig wanneer de Kroaten de bal bijna op een presenteerblaadje schenken aan Steven Defour. De middenvelder reageert sneller dan zijn schaduw en bezorgt de bal via een geweldige pass naar Lukaku. De spits dribbelt behendig om de Kroatische doelman heen en zorgt zo voor het eerste doelpunt.

Ongeveer 20 minuten later was het Axel Witsel die Lukaku een handje hielp. De tweede goal van Lukaku lijkt bijna een kopie van zijn eerste wapenfeit, behalve dat hij nu meer moeite moest doen om Pletikosa te verschalken. Niettemin laat de Kroatische keeper het leer erdoor glippen, waardoor Lukaku zijn tweede goal voor de rust kan noteren.

Voor de Rode Duivels is deze prestatie, ondanks een goal van de Kroaten in de tweede helft, een gigantische opsteker. Het vervolg kennen we inmiddels: na Kroatië scoorde ons nationale elftal nog drie groepsoverwinningen, speelden ze een Homerische wedstrijd tegen de Verenigde Staten en werden ze vervolgens uitgeschakeld in de WK-kwartfinales tegen een ijzersterk Argentinië. Lukaku kan vandaag bogen op 59 goals in 91 interlands voor de Rode Duivels.

Meer kippenvelmomenten?