20: Het drama van 1994: Saeed Al-Owairan dribbelt Maradonagewijs Rode Duivels op een hoopje

Sport | In de aanloop naar het EK voetbal 2020, het toernooi dat de Belgen misschien een langverwachte eerste overwining in een internationaal toernooi (uitgezonderd de Olympische Spelen van 1920) kan opleveren, richt Proximus Pickx de schijnwerpers op 20 sleutelmomenten in de geschiedenis van de Rode Duivels die ons kippenvel gaven… in positieve, of negatieve zin. Het WK van 1994 in de Verenigde Staten wordt door velen gezien als het mooiste WK ooit. Zo speelden enkele kleine voetballanden hun beste wereldkampioenschap. Denken we maar aan Zweden, Bulgarije en Roemenië. Zelfs debutant en voetbaldwerg Saudi-Arabië speelde zichzelf in de kijker. En dat uitgerekend tegen België.

Door Pickx

Gepubliceerd op 02.06.21

2min

We keren terug naar 29 juni 1994. Die dag spelen de Rode Duivels hun derde groepsmatch in het Robert F. Kennedy Memorial Stadium in Washington DC. Na twee 1-0-zeges tegen Nederland en Marokko is België al zeker van een plaats in de 1/8^e finales. Saudi-Arabië, een ploeg vol amateurs, wordt de laatste klip richting de knock-outfase. De Saudiërs moeten een hapklaar brokje worden. De nummer 1-positie in Groep F en een confrontatie met Ierland in de 1/8^e finales wenkt. Bondscoach Paul Van Himst geeft tegen de voetbaldwerg enkele spelers rust. Hij laat onder anderen aanvoerder Georges Grün en goaltjesdief Josip Weber aan de kant. Het wordt een vergissing met grote gevolgen.

Solo Saeed doet Rode Duivels blozen

Want al na vijf minuten kregen de Belgen een stevige lel rond de oren. De toen 26-jarige Saeed Al-Owairan opende namelijk de score voor Saudi-Arabië met een onwaarschijnlijke slalom. Het begon met balverlies van Enzo Scifo. Daarna dribbelde de nummer 10 Dirk Medved, Franky Van der Elst, Michel De Wolf, Rudi Smidts én Philippe Albert. Om dan ook nog eens doelman Michel Preud'homme te vloeren.

De Rode Duivels werden bijgevolg snel wakker geschud en hadden nog 85 minuten om het tij te doen keren, maar de Belgen lieten de kansen liggen. België verloor met 1-0 en Nederland mocht als groepswinnaar tegen Ierland voetballen. Onze nationale ploeg kreeg met Duitsland een veel zwaardere tegenstander voorgeschoteld in de 1/8^e finales en ging onderuit met 3-2.

Al-Owairan zelf werd in één klap een absoute held voor de Saudische natie. Hij kwam als een nobody aan de aftrap, maar stapte 90 minuten later als de ‘Maradona van de woestijn’ van het veld. Ook de bijnaam ‘Solo Saeed’ verscheen in de sportkranten. De vergelijking met de rush van Diego Maradona in 1986 tegen Engeland werd snel gemaakt.

Van de hemel naar de hel

Dankzij Al-Owairans doelpunt plaatste Saudi-Arabië zich voor de eerste -en voorlopig enige- keer voor de tweede ronde. De koning schonk Al-Owairan een peperdure Mercedes 500 coupé en goud. Alles peis en vree zou je denken, maar het sprookje zou niet lang duren.

Zijn grootste wens ging namelijk niét in vervulling. Al-Owairan wilde naar het buitenland. Sporting Lissabon had een vet contract voor hem klaarliggen en ook vanuit Brazilië waren er aanbiedingen, maar het licht ging niet op groen. Hoe groot de aanvaller ook was, voor hem werd geen uitzondering op de wet gemaakt. De nederige, bijna introverte Al-Owairan kon daar maar moeilijk mee om en hij werd steeds meer een nukkige en rebelse kerel.

In 1996 werd hij in eigen land veroordeeld tot zes maanden cel en mocht hij een jaar niet meer voetballen, nadat hij opgepakt werd door de politie omdat hij gedronken had, én in het bijzijn van buitenlandse vrouwen was. Not done in Saudi-Arabië, en al zeker niet tijdens de ramadan. In 2001 zet hij een punt achter zijn carrière.

Meer kippenvelmomenten?