Legendarische wedstrijden: West-Duitsland slaat Franse WK droom in 1982 aan diggelen

De tweede halve finale van de FIFA Wereldbeker in 1982 beloofde een spannende editie te worden. Aan de ene zijde had je Frankrijk dat zich met zijn frivole speelstijl had ontpopt tot de revelatie van het toernooi en aan de andere kant stond West-Duitsland. Een land dat stevig in blok speelde en toenmalig Europees kampioen was. Tussen de rangen van de Duitsers liep niemand minder dan Karl-Heinz Rummenigge, de tweevoudige winnaar van de Ballon d’Or. De Fransen rekenden dan weer op hun stevige kern die namen bevatte zoals Genghini, Tigana, Giresse en Platini. 

Na het eerst fluitsignaal was het al West-Duitsland dat de klok sloeg. Die West-Duitse Mannschaft scoorde dan ook in de zeventiende minuut via flankspeler Pierre Littbarski en onderstreepten met deze vroege goal hun status als favoriet voor de eindwinst van het toernooi. Frankrijk was even murw geslagen, maar gelukkig was daar ene Michel Platini die na 27 minuten niet aarzelden om een penalty binnen te schieten voor Les Bleus (1-1).

Frankrijk en West-Duitsland hielden elkaar dus in evenwicht. Het was dan ook wachten op een uitschuiver van één van beide ploegen. Die kwam er, vrij letterlijk, na de pauze toen de West-Duitse doelman Harald Schumacher de Franse spits Patrick Battiston omver buffelde. Battiston kreeg net een loepzuivere kans aangeboden door Platini en kwam oog in oog te staan met doelman Schumacher. Deze kwam uit zijn doel om de bal te onderscheppen maar had eigenlijk geen oog voor de bal: hij was erop uit om Battiston tegen de grond te werken. Door de harde impact van Schumachers knie tegen het hoofd van Battiston viel deze laatste bewusteloos op de grasmat waarop het medisch personeel hem onmiddellijk de eerste zorgen toebracht. 

De scheidsrechter had het voorval niet goed ingeschat en trok geen enkele kaart, iets wat de Fransen niet beviel. Als wraak voor hun afgevoerde teammakker, besloten Les Bleus om volop voor de aanval te gaan in de hoop alsnog als morele en feitelijke overwinnaars uit de bus te komen.

Maar ondanks hun torenhoge inzet kwamen de Fransen niet tot nieuwe doelpunten. Het was pas in de toegevoegde tijd dat Marius Trésor de 2-1 kon maken, met kort daarna Alain Giresse met de 3-1. De West-Duitsers lieten zich echter niet zomaar naar de slachtbank leiden en boden weerwerk. In minuut 103 maakten ze gelijk via Rummenigge die als invaller zijn team kwam helpen, waarvan akte. Enkele minuten later scoorde Klaus Fischer alsnog de West-Duitse gelijkmaker tot groot ongeloof van de Fransen.

De gelijke stand na 120 minuten betekende dat er strafschoppen aankwamen en dat was een primeur voor een WK-wedstrijd. Die penaltyreeks werd gewonnen door West-Duitsland nadat Didier Six en Maxime Bossis elk hun strafschop miste en bij de Duitsers enkel Ulrich Stielike zijn strafschop de nek omwrong. Het was Horst Hrubesch die de laatste West-Duitse strafschop had omgezet en West-Duitsland naar de finale stuurde tegen Italië dat met 3-1 won.

En de Fransen? Die zaten in zak en as. Les Bleus verloren bovendien ook de wedstrijd om de derde plaats tegen Polen (3-2). Maar niet getreurd: twee jaar later wonnen de Fransen op eigen bodem alsnog het Europese kampioenschap en op die manier is er toch nog sprake van eerherstel.

Fan van onze legendarische wedstrijdserie? Lees dan alles over hoe Deportivo AC Milan een lesje leerde in 2004!