One day, one goal: Antonio Conte zet de toon voor Italië op EURO 2000

Sport | In het jaar 2000 moest de voetballiefhebber zich begeven naar de lage landen voor het Europees kampioenschap. België werd in groep B geloot met Zweden, Italië en Turkije. Terwijl de Belgen hun toernooi openden met een 2-1 zege tegen Zweden, haalde Italië het van Turkije.

Door Pickx

Gepubliceerd op 26.12.20

2min

Bart Goor en Emile Mpenza zetten op 10 juni 2000 de toon voor EURO 2000 in het Koning Boudewijnstadion. Een dag later ontvangt de GelreDome in het Nederlandse Arnhem de twee andere tegenstanders van de Rode Duivels. Italië, een van de toernooifavorieten, komt uit tegen Turkije. Met Alessandro Nesta, Paolo Maldini en Fabio Cannavaro heeft Italië een achterhoede om van te smullen. Spelers als Filippo Inzaghi en Francesco Totti moeten voorin voor de goals zorgen.

In het middenveld lopen vooral de werkmieren rond. Zo moeten Demetrio Albertini en ene Antonio Conte de longen uit het lijf lopen. Voor die laatste werd EURO 2000 het enige toernooi waarin hij enigszins een hoofdrol kreeg. Op het WK van 1994 in de VS figureerde hij in slechts twee wedstrijden. Pas in de knock-outfase van het EK 2000 zou Conte zijn plek in het middenveld kwijtspelen.

Vaste pion bij aanvang EK

Maar tegen Turkije was er op die elfde juni geen vuiltje aan de lucht. Integendeel, het was Conte die het allereerste Italiaanse doelpunt maakte op het EK van 2000. En wat voor eentje! Wanneer de Turken de bal niet weg kregen uit het strafschopgebied, kwam de bal in boogje tot bij Conte. Ter hoogte van de kleine rechthoek belandde de bal echter achter de middenvelder. Geen probleem, dacht Conte, die uitpakte met een heerlijke omhaal. Onder een stralend zonnetje zette hij de toon voor het verdere toernooi van de Italianen, dat zijn EK-opener won met 2-1.

Terwijl de Belgen in de groepsfase strandden, mocht La Squadra Azzurra met een perfect rapport richting de kwartfinales van EURO 2000 trekken. Italië schakelde achtereen volgens Roemenië en Nederland uit, tegen die laatste na een dramatische penaltyreeks van Oranje, om in de finale uit te komen tegen Frankrijk. Een golden goal van David Trezeguet bezegelde toen het lot van Italië.

Op dat moment was er geen sprake meer van Antonio Conte in het type-elftal van bondscoach Dino Zoff. In de halve finale en finale verloor hij zijn plaats aan Luigi Di Biagio.

Vooral successen in eigen land

Het doelpunt tegen Turkije werd meteen ook hét hoogtepunt van Conte als Italiaanse international. Van de 21 interlands die hij mag spelen, scoort hij amper twee goals. Die vanop het EK was zijn laatste, de andere goal maakte hij tijdens een kwalificatiewedstrijd van dat EK tegen Denemarken.

Conte verdiende als speler zijn strepen in zijn geboorteland. Hij heeft ook maar twee clubs op zijn CV staan: Lecce en Juventus. Bij die laatste club verdiende hij al zijn prijzen als profspeler, waaronder vijf titels en één Champions League.

Sindsdien stapte hij over naar het managersvak, eerst als assistent bij Sienna om een jaar later zijn eigen kans te wagen bij Arezzo. Via Bari, Atalanta en Siena mocht hij in 2011 de club van zijn hart gaan coachen. Met Juventus werd hij drie keer kampioen van Italië. Na een periode van twee jaar als Italiaans bondscoach maakte Conte zich op voor zijn eerste buitenlandse avontuur. Met Chelsea werd hij één keer kampioen en won hij een FA Cup, maar echt aarden deed Conte nooit in Engeland. Tegenwoordig zit hij terug op vertrouwde bodem en coacht hij onder meer Romelu Lukaku bij Inter.

Bekijk hieronder het pareltje van Antonio Conte tegen Turkije op EURO 2000.

Fan van deze reeks 'One day, one goal'? Lees dan ons vorig verhaal over de goal van Pep Guardiola tegen Deportivo La Coruña.