Hoe de jonge generatie de macht greep in het wielrennen

Sport | De voorbij twee jaar groeiden de toptalenten in het wielrennen door naar het hoogste niveau. De nieuwbakken profs schudden de oude garde in het peloton wakker met hun vele triomfen. Toeval? Think again.

Door Pickx

Gepubliceerd op 30.08.20

1min

Egan Bernal, Remco Evenepoel, Tadej Pogacar. Drie voorbeelden van jonge renners die in geen tijd hun stempel gedrukt hebben op het profwielrennen. De eerste kroonde zich vorig jaar tot de jongste eindwinnaar in de naoorlogse geschiedenis van de Tour, terwijl onze landgenoot Remco Evenepoel op amper 20-jarige leeftijd een palmares bijeen fietste dat dat van vele oudere collega’s doet verbleken. De één jaar oudere Sloveen Tadej Pogacar maakte indruk in zijn eerste ronde, met zijn podiumplaats in de jongste Vuelta en drie ritzeges achter zijn naam.

Maar deze jonge koersfenomenen zijn bijlange niet alleen: volgens de site Procyclingstats, die een klassement samenstelt op basis van eindplaatsen in koersen, verzamelden renners jonger dan 23 een totaal van 6610 punten in 2019. De vijf voorgaande jaren schommelde dat gemiddelde rond 2273 punten.

Betere omkadering

In een sport die een bepaalde fysieke maturiteit vereist om te schitteren op het hoogste niveau, zijn de prestaties van die jonge coureurs des te indrukwekkender. Wie een blik te werpt op de erelijsten van de grootste koersen op de kalender ziet dat triomferen op het hoogste internationale niveau als -25-jarige eerder zeldzaam is. Tien jaar geleden was zo’n exploot nog uitzonderlijk – hence de snelle opgang van de Slovaak Peter Sagan – terwijl er vandaag geen mens meer van opkijkt.

Verschillende factoren liggen aan de basis van die ontwikkeling. Ten eerste: de opkomst van een gouden generatie in het wielrennen, zoals dat in elke sport voorkomt. Maar dat verklaart nog niet waarom zoveel jonge renners al op zo’n prille leeftijd tot zulke krachttoeren in staat zijn.

In tegenstelling tot de vorige generatie, hebben de huidige jonkies in het peloton geprofiteerd van de intrede van spitstechnologie in hun omkadering en trainingroutines. Als lid van WorldTour-belofteteams trainen veel beloftes al bijna als pro’s, waardoor ze al een zekere fysieke en mentale maturiteit bereikt hebben bij hun overgang naar het profwielrennen.

Bovendien is de rekrutering bij de teams verbeterd en is de praktijk van het scouten meer wijdverbreid. Bestuurders deinzen er niet meer voor terug om scouts uit te sturen naar alle uithoeken van de wereld en jongerenklassementen af te schuimen om talenten zo vroeg mogelijk aan zich te binden.

Een meer propere sport?

Tot slot geeft de opkomst van de jonge generatie misschien aan dat er een mentaliteitswijziging heeft plaatsgevonden in het profwielrennen. Nu het wielrennen vandaag “zuiverder” is, zoals vele actoren beweren, worden bovenmenselijke inspanningen zeldzamer en verkleinen de niveauverschillen tussen de grote tenoren, waardoor de jonge talenten sneller de neus aan het venster komen steken. De nivellering in het wielrenner speelt in het voordeel van de jonge garde.

Ontdek het laatste nieuws over de Tour via deze link!