5 weetjes over het allereerste WK voetbal

Sport |
Het is nu 90 jaar geleden sinds de eerste editie van het wereldkampioenschap voetbal plaatsvond in Uruguay. Proximus Pickx blikt terug op enkele opmerkelijke momenten van de competitie.

Door Pickx

Gepubliceerd op 13.07.20

2min

Een lange bootreis

Uruguay organiseerde het eerste WK een jaar na de grote beurskrach van 1929 om zijn honderdjarig bestaan te vieren. Dat het WK ook werkelijk werd toegewezen aan het Zuid-Amerikaanse land, was vooral te danken aan de uitgebreide financiële steun die de Uruguayaanse regering in het vooruitzicht stelde. Voor de gelegenheid werd in hoofdstad Montevideo het splinternieuwe stadion "Centenario" (Spaans: "Eeuwfeest") gebouwd.

Voor de Europese landen was de reis naar Uruguay een hele onderneming. Omdat de passagiersluchtvaart toen nog niet echt ingeburgerd was, zat er voor de vier enige Europese ploegen (België, Frankrijk, Roemenië en Yoegoslavië) niets anders op dan de boot te nemen om de ploegen van de negen Noord- en Zuid-Amerikaanse landen te vervoegen. De bootreis met de Conte Verde duurde maar liefst 16 dagen.

De pakboot vervoerde ook de fameuze FIFA-trofee die op het einde van de competitie werd overhandigd. De toenmalige FIFA-voorzitter Jules Rimet zorgde persoonlijk voor het vervoer.

Een koninklijke keuze

In 1930 besteeg koning Karel II van Hohenzollern-Sigmaringen de Roemeense troon. Als voormalig voorzitter van de Roemeense voetbalfederatie was zijn allereerste prioriteit de voorbereiding voor de deelname aan het wereldkampioenschap voetbal. De Roemeense vorst had grote ambities, vooral omdat de ploeg amper 35 dagen had om zich voor te bereiden. Drie dagen voor het vertrek met de boot naar Zuid-Amerika selecteerde de Roemeense vorst zelf de spelers van de nationale ploeg.

De selectie was overigens geen sinecure, want sommige spelers werkten voor een Britse olieproducent. Het bedrijf zag het niet zitten dat hun werknemers drie maanden vrijaf namen voor een sportwedstrijd en dreigde zelfs met ontslag. Enkel door een persoonlijke tussenkomst van Karel II konden de spelers alsnog vertrekken. Helaas heeft alle moeite voor de selectie niet mogen baten tijdens het eerste WK. Na een eerste zege tegen Peru (3-1) beet Roemenië in het zand tegen Uruguay (4-0).

Een eerste goal

De eerste goal in de WK-geschiedenis werd gemaakt door een zekere Lucien Laurent, een Fransman. In de openingswedstrijd tussen Frankrijk en Mexico zette Laurent de Mexicaanse doelman Oscar Bonfiglio op het verkeerde been met een volley van de rechtervoet. "Petit Lulu" was in die tijd een bescheiden arbeider bij autofabrikant Peugeot en kreeg speciaal verlof om naar Uruguay te reizen. Laurent overleed in 2005 op 97-jarige leeftijd. Dat maakt van hem de laatse overlevende van de Franse selectie van die tijd. Bijzonder is dat hij nog de Franse WK-zege in 1998 mocht meemaken.

Een eerste Belg in de finale

Misschien zegt de naam John Langenus je niets, maar deze Antwerpenaar was de scheidsrechter in de allereerste WK-finale tussen Uruguay en Argentinië. De voormalige journalist en secretaris van de Antwerpse gouverneur groeide door tot scheidsrechter in de hoogste klasses van het Belgisch voetbal. Na de Eerste Wereldoorlog zette hij zijn eerste stappen in het internationale voetbal met wedstrijden tussen Frankrijk, Tsjechslowakije en Ierland. Dankzij zijn reputatie als een strenge arbiter mocht Langenus de honneurs waarnemen tijdens de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam. Daar deed de Antwerpenaar het zo goed dat hij mocht gaan fluiten op 3 WK's, waaronder die van Uruguay.

Voor onze Rode Duivels liep het Zuid-Amerikaanse avontuur helaas minder goed af. Na een zware nederlaag tegen de Verenigde Staten (3-0) en een verlies tegen Paraguay (1-0) moesten onze landgenoten huiswaarts keren zonder ook maar één doelpunt te maken.

Een nationale feestdag

De finale van het allereerste WK kleurde duidelijk Zuid-Amerikaans. Voor een uitzinnig publiek van 68.000 supporters slaagde gastland Uruguay erin om de Argentijnse ploeg te verslaan met 4-2. Aanvankelijk zag het er naar uit dat de Argentijnen het pleit zouden winnen met een 1-2 tijdens de rust, maar Uruguay vocht keihard terug en schoot de hoofdvogel af.

De overwinning leidde tot een heus volksfeest. Eerder werden de Uruguyaanse atleten al gelauwerd in de Olympische Spelen van 1924 en 1928 en nu volgde daar een WK-overwinning op. De regering van het land riep 31 juli zelfs uit tot een nationale feestdag.