Frank Lampard en
Chelsea was een
match made in heaven. In
13 seizoenen bij The Blues ontwikkelde de
vlot scorende middenvelder zich tot een
referentie op zijn positie. Met zijn
210 doelpunten over alle competities heen voor de club van Roman Abramovitsj staat hij tevens te boek als
topschutter aller tijden. Zijn
mooiste exploot zou volgen in een treffen met
aartsvijand FC Barcelona, op
31 oktober 2006.
Zowel in het seizoen
2004-2005 als in
2005-2006 ontmoetten
Barcelona en
Chelsea elkaar in de
knockoutfase van de Champions League. Het
tiki taka voetbal tegenover het
pragmatische parkeer de bus voetbal van José Mourinho. Een
clash der stijlen, die aan de grondslag zou liggen van een
bittere rivaliteit. In
2005 trekt de
Special One aan het langste eind, terwijl
Barça een jaar nadien orde op zaken stelt. In het seizoen
2006-2007 worden beide teams opnieuw aan elkaar gekoppeld, zij het ditmaal in de
groepsfase.
Dat de
wederzijdse haat diep zit, blijkt uit
uitspraken van
Lionel Messi in de aanloop naar het treffen in 2006. Volgens La Pulga "
haten" de spelers van Barcelona
Chelsea meer dan alle andere ploegen. We mogen ons dus aan
vuurwerk verwachten, zeker na de
1-0 overwinning van
Chelsea in de heenmatch.
Deco, die later het shirt van The Blues zou aantrekken, zet Barcelona al na
3 minuten op rozen. De troepen van Mourinho weten in de eerste helft van geen hout pijlen maken en mogen blij zijn met de
geringe achterstand aan de rust. Maar
John Terry, Michael Essien,
Didier Drogba en co tappen uit een
ander vaatje na de rust, met als exponent boegbeeld
Frank Lampard. In de
52ste minuut mist de aanvallende middenvelder zijn
controle op een pass van
Claude Makelele, waardoor hij moet
uitwijken naar de
hoek van het
strafschopgebied quasi tegen de
achterlijn. Met
geen aanspeelpunt voor doel en een
opzittende Gianluca Zambrotta ziet Lamps vanuit zijn ooghoeken niet meteen een oplossing. En net dan volgt een moment van
branie: de midenvelder draait zich
razendsnel rond zijn as en verstuurt een
listig lobballetje richting doel.
Victor Valdes poogt nog tevergeefs de bal uit de lucht te plukken, maar het boogballetje eindigt enig mooi over de doelman in de gapende kooi.
Geen toevalstreffer, want de huidige coach van The Blues geeft achteraf toe dat hij daar veelvuldig op
oefent op training. "Voor mij is het
pure ontspanning, maar het is ook een test van je
kwaliteiten. Na iedere training schiet ik
vanuit alle hoeken en met beide voeten", vertrouwt hij Sky Sports toe. Met resultaat dus!
Uiteindelijk zullen zowel
Eidur Gudjohnsen (Barcelona) en
Didier Drogba (Chelsea) ook nog de weg naar de netten vinden, waarna na 90 minuten een
bilijk 2-2 gelijkspel op het scorebord prijkt.
Barcelona gaat daarna in de
achtste finales tegen
Liverpool ten onder, terwijl
The Blues uiteindelijk stranden in de
halve finales tegen diezelfde Reds.
Abramovitsj en
Lampard zouden nog
6 jaar moeten wachten op de
opperste bekroning. Na een
felbevochten halve finale tegen alweer
FC Barcelona, gaat
Bayern München in de finale
voor de bijl na strafschoppen. De
bekroning van de carrière van de
metronoom van Chelsea, die in de
nadagen van zijn carrière nog eventjes proeft van de
MLS en ook terechtkomt bij
City. Het weze het Chelsea-boegbeeld vergeven...
Fan van onze reeks iconische doelpunten? Lees dan ook over de fenomenale volley van Maxi Rodriguez tegen Mexico!