One day, one goal: Fabio Grosso bezorgt Italië een delirium

Sport | Sommige doelpunten gaan vandaag de dag nog gretig over de tongen, omwille van de schoonheid van uitvoering, de perfecte timing of het toneel waarop ze werden gemaakt. Op 4 juli 2006 culmineerde dit alles in een prachtige krulbal van Fabio Grosso, die Italië op weg zette naar haar vierde wereldtitel.

Door Pickx

Gepubliceerd op 10.06.20

2min

Eerlijk is eerlijk, welke voetballiefhebber had voor aanvang van het WK 2006 in Duitsland reeds van Fabio Grosso gehoord? Vijf jaar eerder verkommerde de linksachter nog bij Chieti in de Serie C. Na zijn debuut in de Serie A bij Perugia, zette hij in eerste instantie een stap terug naar Palermo. I Rosanero bewerkstelligden echter de promotie naar de hoogste afdeling, waardoor Grosso ook zijn plaatsje in de Italiaanse nationale ploeg kon afdwingen - een die hem tot op het WK 2006 zou brengen. Het kleine Palermo mocht namelijk liefst vier spelers afvaardigen in de 23-koppige selectie van Marcello Lippi, maar het zou Grosso zijn die voor eens en voor altijd zijn stempel op de voetbalgeschiedenis zou drukken.

Als back-up van Gianluca Zambrotta op de linksachter lijkt Grosso in eerste instantie niet meteen op veel speelminuten te moeten rekenen. De omstandigheden zijn de verdediger van Palermo echter goedgezind en een blessure van Zambrotta en de wankele prestaties van rechtsachter Cristian Zaccardo, leveren hem een vaste stek als linksachter op. In de achtste finale tegen Australië laat Grosso een eerste maal van zich spreken door in de extra tijd met een van zijn kenmerkende rushes een strafschop af te dwingen, die feilloos wordt omgezet door Francesco Totti.

Het delirium nabij

Na Oekraine in de kwartfinale simpel te hebben opzijgezet, wacht de Squadra in de halve finale een topper tegen Duitsland, dat maar al te graag de wereldtitel in eigen land wil houden. Een felbevochten, intens duel volgt, waarin geen van beide Europese grootmachten de weg naar doel lijkt te vinden. Net wanneer iedereen zich op lijkt te gaan maken voor strafschoppen acht Fabio Grosso zijn moment gekomen.

Twee minuten voor het einde van de verlengingen wordt een corner van Alessandro Del Piero in eerste instantie nog afgeweerd. Het leer belandt echter in de voeten van Andrea Pirlo, die de kalmte bewaart en in een ooghoek Fabio Grosso vrij ziet staan. De spelverdeler verstuurt een no-lookpass naar de ongedekte verdediger, die met de ogen toe de bal perfect in het zijnet krult. Wat volgt, is een vreugdeuitbarsting die doet denken aan die van Marco Tardelli in 1982. De linksback kan zijn ogen niet geloven en schreeuwt het uit: "Non ci credo" ("Ik kan het niet geloven"), voordat hij zich op de grasmat stort. De Italiaanse voetbalcommentatoren worden gek, zeker wanneer Del Piero nog geen twee minuten later de 0-2 op het scorebord zet. "Andiamo a Berlino!" - "We gaan naar Berlijn" - klint het zelfverzekerd.

Penaltyheld Grosso

"Ik hoopte dat ik de bal toegespeeld zou krijgen", zou Grosso later over het iconische moment vertellen tegen de Italiaanse krant La Repubblica. "Ik mikte naar de hoek zonder ook maar naar doel te kijken en gelukkig trof ik raak." Grosso zou zijn naam in de finale nog wat steviger in de Italiaanse voetbalgeschiedenis beitelen, door de beslissende strafschop te scoren, waardoor de Squadra Azzurra voor de vierde maal in haar geschiedenis zich tot wereldkampioen kon kronen.

De linksachter heeft na zijn verbluffende WK de topploegen voor het uitkiezen en verkast naar Inter, waar hij zijn eerste clubtrofee binnenhaalt. Daarna volgen nog Olympique Lyon en Juventus, voordat hij in 2012 zijn voetbalschoenen definitief aan de wilgen hangt. Echt schitteren doet hij niet meer, maar zijn naam zal voor altijd onlosmakelijk verbonden blijven aan het fenomenale WK van 2006 waarin de nobele onbekende Grosso het Italië van Alessandro Del Piero, Francesco Totti en Andrea Pirlo op weg zette naar de opperste bekroning.

Geniet hieronder van het prachtige doelpunt en dito vreugdeuitbarsting:

Fan van onze reeks iconische doelpunten? Lees dan ook over de wereldberoemde lobgoal van David Beckham