On this day: Yvan Desloover trapt een been en carrière aan diggelen

Sport | 33 jaar geleden, op 11 april 1987, werd Anderlecht-ster Juan Lozano in de wedstrijd tegen Waregem slachtoffer van een doodschop. Getekend: verdediger Yvan Desloover. Diens horrortackle brak het been van de toen 32-jarige Spanjaard. De dubbele open beenbreuk betekende het begin van het einde voor de dribbelvaardige middenvelder van het Astridpark.

Door Pickx

Gepubliceerd op 11.04.20

1min

In de zomer van 1985 keerde Lozano terug naar Anderlecht na een avontuur bij Real Madrid, waar hij nooit kon doorbreken. Na een afwezigheid van twee jaar stond de zwierige dribbelkont meteen weer in het eerste elftal. De Spaanse Belg vormde samen met Enzo Scifo, René Vandereycken en Frank Vercauteren het middenveld van paars-wit en veroverde met Anderlecht nog twee landstitels op rij voordat het noodlot toesloeg op 11 april 1987, in de persoon van Yvan Desloover.

Anderlecht speelt op het veld van Waregem. Ongeveer halfweg de eerste helft jaagt Lozano door op Desloover, die de bal wil afschermen maar over het leer trapt en zijn voet op het steunbeen van de onfortuinlijke Lozano plant. De middenvelder gaat al kermend neer: een dubbele open beenbreuk is het harde verdict. Het werd de zwanenzang van de balkunstenaar bij Anderlecht.

Met zijn 32 lentes behoorde Lozano sowieso al tot de anciens van het Astridpark, maar het noodlottig incident dreigde nu een vervroegd einde te maken aan zijn voetbalcarrière. Terwijl Desloover voor vier wedstrijden geschorst werd, begon Lozano aan een lange revalidatie.

Vrijspraak van de beul

Toch besloot Lozano zijn fin de carrière nog even uit te stellen: na twee lange jaren revalideren verliet de Profvoetballer van het jaar 1987 zijn oude nest om nieuwe oorden op te zoeken voor een doorstart. Zo kwam El Rey bij tweedeklasser Eendracht Aalst terecht, waar hij nog 18 wedstrijden speelde in het seizoen 1989/1990. Hij was slechts een schim van de Lozano van weleer.

Desloover had zijn profcarrière, die gerust nog enkele jaren langer had kunnen duren, gefnuikt. En dat zou de Spanjaard hem betaald zetten. Hij sleepte zijn beul voor de rechtbank. De rechtszaak sleepte ellenlang aan, en uiteindelijk werd Desloover tot groot ongenoegen van Lozano vrijgesproken. De laatste liet het daar niet bij en ging in beroep. De Spanjaard kreeg nog een provisionele schadevergoeding, omdat Desloover volgens een rechter “de zorgvuldigheidsnorm in het voetbalspel niet naleefde”. In cassatie werd de uitspraak van het Gentse hof van beroep verbroken. Uiteindelijk werd Desloover voor het Antwerpse hof van beroep definitief vrijgesproken.