Fan van ‘All of Us Strangers’? Dan zijn deze films iets voor jou!

‘All of Us Strangers’ is een surrealistische romance. De plot? In Londen woont Adam (Andrew Scott) in een torenflat waar de meeste flats leeg staan. Op een nacht wordt de eentonigheid van zijn dagelijkse leven onderbroken wanneer hij een mysterieuze buurman, Harry (Paul Mescal), ontmoet. Terwijl de twee naar elkaar toegroeien, wordt Adam overvallen door herinneringen aan zijn verleden en keert hij terug naar de stad waar hij opgroeide. Als hij bij zijn ouderlijk huis aankomt, ontdekt hij dat zijn ouders (Claire Foy en Jamie Bell) er wonen en nog net zo oud blijken te zijn als op de dag dat ze meer dan 30 jaar geleden overleden.

De speelfilm is gebaseerd op de roman ‘Strangers’ van Taichi Yamada en heeft Andrew Scott, Paul Mescal, Jamie Bell en Claire Foy in de hoofdrollen.

Ontdek ‘All of Us Strangers’ op Disney+, beschikbaar via de tv-optie 'Pickx All Stars' en 'Pickx All Stars & Sports' van Proximus Pickx.

De eerste speelfilm van Haigh bevat veel thema’s die ook in ‘All of Us Strangers’ verweven zijn. De film speelt zich af in een weekend (verrassing!) en draait rond een onenightstand die uitmondt in een liefdesrelatie tussen twee Britse mannen van in de twintig: Russell, een badmeester die zijn biologische ouders nooit heeft gekend, en Glen, een kunstenaar die zijn seksuele ontmoetingen documenteert voor een aankomend kunstproject.

De film gaat over ontluikende liefde tussen twee homoseksuele mannen en het ontdekken van elkaars geheimen, dromen, angsten en spijt. Net als Haighs latere werk onderzoekt deze film hoe de twee mannen, vooral Russell, zich verhouden tot hun ouders. In een bepaalde scène doet Glen zich voor als Russells vader zodat hij uit de kast kan komen, iets waar Haigh in ‘All of Us Strangers’ op een vergelijkbare manier op voortborduurt.

Het leven van Jonas is een puinhoop. Nadat de dertiger ruzie heeft gekregen in een homobar, wordt hij door zijn vriend uit huis gegooid. Doelloos en hongerig naar zelfvernietiging begint hij een schijnbaar willekeurige jongeman, Léonard, te stalken. Al snel blijkt dat de jongeman een link heeft met zijn verleden, een verleden dat wordt getekend door een gebeurtenis die plaatsvond toen Jonas 15 jaar oud was.

Net als ‘All of Us Strangers’ draait ‘Jonas’ rond het gewicht van bepaalde herinneringen en de last van een lang vervlogen trauma. In de film wordt het gestalk van Jonas afgewisseld met de ontluikende vriendschap en verliefdheid van de tiener Jonas met medestudent Nathan, die ook een band heeft met Léonard.

‘Jonas’ van de Franse regisseur Christoph Charrier duurt slechts 82 minuten, maar is aan het einde van de rit, wanneer Jonas eindelijk zijn trauma's uit het verleden en het heden met elkaar verzoent, diep en emotioneel. Het laatste shot is onvergetelijk en dient als een passend slot van een film die zowel louterend als beklemmend is.

Ontdek ‘Jonas’ op Netflix. Meer info over de tv-optie 'Pickx All Stars' (inclusief Netflix) of het Netflix-aanbod via Pickx vind je hier terug.

Julie is een filmmaakster van middelbare leeftijd en wordt vertolkt door Tilda Swinton. Ook Julies moeder Rosalind speelt een belangrijke rol in het verhaal, en ook zij wordt gespeeld door Swinton. De Britse actrice heeft in deze film een dubbelrol.

Het verhaal neemt ons mee naar het mistige Britse platteland. Julie en haar moeder besluiten samen een reis te maken naar een oud hotel. Daar zijn ze de enige gasten, maar toch vangt Julie glimpen op van andere vrouwen die door de gangen dwalen, en horen ze geluiden die onmogelijk van hen of de twee bedienden kunnen komen. Julie wil haar moeder eigenlijk vragen of ze het onderwerp wil worden van haar nieuwe film om zo meer over haar te weten te komen, maar leert dan dat het hotel waar ze verblijven de plaats is waar Rosalind de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog doorbracht. Haar persoonlijke demonen schuilen er in elk hoekje.

Het klinkt als een mysterieus spookverhaal, en dat is het voor een stuk, maar het is ook meer dan dat. ‘The Eternal Daughter’ verkent de manier waarop herinneringen zich kunnen manifesteren en één kunnen worden met ons. Het feit dat Swinton zowel de moeder als de dochter speelt, kan je interpreteren als een knipoog naar de manier waarop ouders en kinderen zichzelf weerspiegeld zien in elkaar en hoe ze elkaar proberen te begrijpen.

Swinton legde in een interview met The Washington Post uit dat een groot deel van de dialogen (die ze dus met zichzelf voert) geïmproviseerd zijn. “Er was geen echt scenario”, zei ze. “We bouwden het materiaal ter plekke, voor de camera. Het is een vreemde manier van werken, maar het is erg spannend en fascinerend. Ik ben er gek op.”

‘The Eternal Daughter’ is beschikbaar in de Pickx VOD-catalogus.