Belgische sporthelden: Olivia Borlée, winnares van Olympisch goud… met acht jaar vertraging

Wanneer in België de naam Borlée  wordt genoemd, denk je direct aan atletiek. Olivia, de oudste van het gezin, is de enige die de heilige graal voor atleten wist te winnen: een Olympische medaille. Beter nog, het is zelfs een gouden medaille die de 36-jarige in huis heeft. En toch leek het er 8 jaar lang op dat ze met de estafetteploeg “maar” als runner-up de Olympische geschiedenis zou ingaan.

Knalprestaties op de 4x100 meter

Net als haar broers Jonathan, Kevin en Dylan werd Olivia al op jonge leeftijd ondergedompeld in de atletiekwereld dankzij haar vader, Jacques Borlée. Als specialiste op de 100m en vooral de 200m, was het overwegend met de 4X100 estafette dat ze zich onderscheidde en haar beste resultaten neerzette. De reeks topprestaties met deze ploeg, onder leiding van Kim Gevaert, begon met een bronzen medaille op de Wereldkampioenschappen in Osaka in 2007.

Het absolute hoogtepunt volgde een jaar later op de Spelen in Tokio. Met Hanna Mariën, Elodie Ouedraogo en Kim Gevaert won Olivia Borlée de zilveren medaille, deels met dank aan de Jamaicanen die een estafette misten. Het was een verrassende medaille waar de Belgische atletiek sinds de Spelen van Montreal in 1976 op had gewacht. “Ik besef het nog steeds niet goed”, zei Olivia Borlée na de race. “Een tweede plaats op de Spelen is enorm! Maar we hebben de druk die op ons lag, na onze bronzen medaille in Osaka, weten te hanteren.”

Vlaggendrager in Rio

Na deze topprestatie ging Kim Gevaert met pensioen, en de Belgische estafette heeft zich daarna nooit echt hersteld. En toch maakte de ploeg in augustus 2016 een comeback in het nieuws: de gouden medaillewinnaar van Tokio 2008, Rusland, werd met liefst acht jaar vertraging gediskwalificeerd wegens doping. België werd daardoor alsnog gekroond tot olympisch kampioen op de 4x100m estafette, en de zilveren medaille werd ingeruild voor het zo gegeergde goud. “Als we het goud al hadden gehad op het moment van de race zelf, zou dat een verschil hebben gemaakt? Ik weet het niet. Ik was al zo blij dat we toen tweede waren en niet vierde. En in 2016, acht jaar na de wedstrijd, die zegeronde mogen doen op de Memorial Van Damme en die gouden medaille in ontvangst nemen, dat bracht het allemaal terug. Het was een tweede overwinning, we hadden het geluk om het allemaal opnieuw te mogen beleven”, vertelde Olivia Borlée in 2019 aan Le Soir, toen ze op 33-jarige leeftijd met pensioen ging.

Enkele weken voor de medailleceremonie op de Memorial Van Damme van 2016 had Borlée nog maar de eer gekregen om de Belgische kleuren te mogen dragen tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Rio. Het werd een van de laatste wedstrijden waaraan Olivia Borlée zou deelnemen, voordat ze enkele blessures opliep die haar dwongen haar loopschoenen aan de haak te hangen.

Lees ook in deze reeks:

De grootste Belgische sporters: Frederik Deburghgraeve, op weg naar goud en glorie in Atlanta