Belgische atleten om te volgen in Tokio: Nina Derwael

Op 21-jarige leeftijd heeft onze Belgische gymnastiektrots al een ferm palmares. De Limburgse haalde al tweemaal goud op de wereldkampioenschappen van Stuttgart en Doha in 2019 en 2018 en tweemaal goud op de Europese kampioenschappen van Cluj-Napoca en Glasgow in 2017 en 2018. Bovendien won ze ook op de Europese Spelen in 2019 in Minsk, moet de Limburgse haar ambities voor de Olympische Spelen in Tokio niet onder stoelen of banken steken.

Ook op de Spelen van Rio stond ze als 16-jarige atlete aan de start, toen haalde ze als enige van het Belgische team de finale van de meerkamp. Uiteindelijk haalde Derwael een 19e plaats, het beste Belgische resultaat ooit op deze discipline tijdens de Olympische Spelen. Dergelijke primeurs haalde ze ook bij haar andere medailles, want op het EK in 2017 was ze de eerste Belgische ooit die een medaille haalde op het toernooi. Ook op het WK in 2017 en 2019 was ze de eerste Belgische die medailles en zelfs goud kon winnen.

 

In tegenstelling tot de successen van de voorbije jaren, kende de Belgische gymnastiek een moeilijke periode. De twee bondscoaches raakten de voorbije twee jaar in een storm terecht toen enkele gymnasten getuigden over hoge prestatiedruk en mentale uitputtingslagen. In tegenstelling tot enkele van haar collega’s bleef Derwael achter Marjorie Heuls en Yves Kieffer staan. De turnbond opende wel een onderzoek naar het trainersduo, maar stelt Olympische prestaties voorop. Pas na de Olympiade wordt bekeken wat de resultaten van het onderzoeksrapport naar grensoverschrijdend gedrag betekenen voor de verdere loopbaan van Heuls en Kieffer. In Nederland is dat anders, daar wordt bondscoach en vader van twee Olympische turnsters, Vincent Wevers, niet meegenomen naar Tokio.

 

Bij Team Belgium staan de prestaties en eventuele medaillekansen deze weken dus wél voorop. Toch ziet Derwael zichzelf niet als favoriet. In een interview aan Het Nieuwsblad tijdens een persmoment van het BOIC houdt ze de bal als favoriete af: “Ik ben niet bezig met een favorietenstatus en ik weet ook niet of dat zo belangrijk is. Het is heel moeilijk te zeggen of ik vandaag de topfavoriete ben. Ik hoor sowieso tot een van de favorieten, maar we zijn met enkelen.”

Met een coronabesmetting, een enkelblessure en de heisa rond de coaches verliep de aanloop richting de Spelen van Tokio niet zonder problemen. Vooral de quarantaine na de besmetting gooide de voorbereidingen in de war: “Het was een heel moeilijk jaar voor alle atleten, en dus ook voor mij. Maar we hebben het zo goed mogelijk proberen te doen en ik voel mij klaar om te vertrekken.” Voorlopig is het onduidelijk met welke oefening Derwael aan de start zal komen. Ze zal pas net voor haar wedstrijd beslissen welke oefening het wordt. Daarnaast strijdt de gymnaste ook mee in de allroundcompetitie. Ik ben blij dat ik de vier toestellen kan doen. Ik ben ook blij met de vooruitgang die ik heb gemaakt in het voorbije jaar. Ik kan een hele mooie balkoefening tonen met een nieuwe sprong. Die maakt mij competitiever in vergelijking met twee jaar geleden op het WK. (toen werd ze vijfde, red.)”

 

Op de laatste krachtmeting voor de Spelen, de Flanders International Team Challenge in de Topsporthal in Gent eind juni, veroverde Derwael goud op de brug. Ze haalde een score van 14.900 punten na een oefening met een moeilijkheidsgraad van 6.6. We mogen de medaillekansen van Derwael dus hoog inschatten, al moeten we afwachten in welke mate de perikelen van het voorbije jaar inhakten op haar voorbereiding. Derwael reisde woensdag 14 juli af naar Tokio, samen met een delegatie van 34 andere atleten onder wie de broers Borlée, judoka Charline Van Snick en triatleten Jelle Geens en Marten Van Riel.

Fan van deze reeks? Lees dan hier alles over de medaillekansen van onze nationale hockeyploeg met sterkhouder Tom Boon of over de kansen van hardloopster Cynthia Bolingo.