Voorzitter van Brussels Gay Sports doet boekje open: "Er zijn nog steeds sporters die niet uit de kast durven komen"

Sport | Tijdens deze 'Pride & Love: be proud'-week eert Proximus Pickx alle genders en sexualiteiten. In Brussel pleit een vereniging, Brussels Gay Sports (BGS), door middel van sport voor inclusie. Damien Frébutte, voorzitter van de BGS, vertelt ons meer.

Door Pickx

Gepubliceerd op 20.05.21

1min

Wat is Brussels Gay Sports precies?
BGS is een inclusieve vereniging die al dertig jaar bestaat. Wij zijn hier om LGBTQI+-mensen te steunen, maar we verwelkomen iedereen en verbannen niemand. We willen een veilige plek zijn voor LGBTQI+-mensen. We zijn actief in de regio Brussel en hebben ongeveer zevenhonderd leden. Alles wat we doen is op vrijwillige basis.

Welke activiteiten bieden jullie je leden aan?
We bieden momenteel zestien activiteiten aan, die niet tot sport beperkt zijn. Er zijn ook culturele activiteiten zoals koorzingen en improvisatietheater. Wat sport betreft, is er badminton, hardlopen, futsal, tennis, volleybal, enz. Voorlopig kunnen we door corona alleen buitenactiviteiten beoefenen, maar we kijken ernaar uit om in juni weer in een meer normaal ritme te komen.

Beperkt de vereniging zich tot die activiteiten?
Nee, we organiseren ook concerten om geld te verdienen om de vereniging draaiende te houden. Er zijn ook sporttoernooien, regionaal, nationaal en zelfs internationaal! Elk jaar zijn er de Spelen van Brussel, meestal in september, waar vijfhonderd tot zeshonderd sporters uit Europa in verschillende sporten bijeenkomen. Daarnaast is er het liefdadigheidsevenement Swim for Life, een zwemmarathon in december, waarbij we geld inzamelen dat we weer verdelen onder verschillende verenigingen die zich inzetten voor aids-preventie.

Hoe is BGS gestart?
BGS werd geboren in 1991, het was eigenlijk een volleybalclub. Dit team werd opgericht zodat de leden elkaar konden vinden en niet langer geconfronteerd hoefden te worden met homofobie.

Heb je een verschuiving gezien in de wereld van de sport met betrekking tot LGBTQI+-mensen?
Ja, maar er zijn nog steeds sporters die niet durven te zeggen dat ze niet heteroseksueel zijn, of dat nu op hoog niveau is of als amateurs. Dat kan angst opwekken bij anderen, vooral in de kleedkamer. Het probleem is er altijd. Het is een latente homofobie. Het wordt niet altijd duidelijk gemaakt aan de persoon. Het kan via de coach zijn die hen aan de zijlijn laat staan, teamgenoten die hen niet in het teamspel betrekken... Natuurlijk gaat het steeds beter dan vroeger, we zien steeds meer atleten van hoog niveau naar buiten komen. Dat is te zien aan het aantal atleten dat aan de Olympische Spelen deelneemt. Maar er zijn er nog steeds die de sprong niet durven te wagen. Er is nog steeds een terughoudendheid.

Kunt je rekenen op financiële steun van de overheid?
Ja en gelukkig maar, want we proberen de laagste prijzen te bieden. Onze gemeenschap wordt niet altijd het best gewaardeerd of gefinancierd. Het is dankzij lokale of nationale subsidies dat wij dit kunnen doen. Maar het belet ons niet eisen te stellen die wij moeten bespreken en die op tafel liggen voor de gemeenschap, zoals nog steeds het geval is bij de VN.

Is een dag als 17 mei, de Internationale Dag tegen homofobie, transfobie en bifobie, belangrijk voor jullie?
Ja, en niet alleen voor de sport. Ik herhaal, latente homofobie is nog niets. Homofobie bestaat nog steeds door moord, zoals hier een paar weken geleden of in Luik een paar jaar geleden het geval was. Homofobie, transfobie en bifobie, drie belangrijke termen, maar het gaat verder dan dat, het is een belangrijke dag voor alle minderheden van de beweging!

Meer informatie over de Brussels Gay Sports via deze link.