On this day: Isner verslaat Mahut na de langste tennispartij aller tijden

Drie dagen, dat is de tijdspanne die die Amerikaan John Isner in 2010 nodig heeft om de Fransman Nicolas Mahut te elimeneren in de eerste ronde van het tennistoernooi van Wimbledon. Tussen 22 en 24 juni vechten de twee tennissers een titanenduel op het scherpst van de snee uit dat hen een plaatsje in het Guiness Book of World Records zou opleveren.

Twaalf records zouden uiteindelijk worden gehomologeerd in deze ontmoeting waarin slechts drie breakkansen werden verzilverd. Beide spelers en stoelscheidsrechter Mohamed Lahyani worden nadien uitgebreid in de bloemetjes gezet om hun markante verwezenlijking te herdenken.

Op papier lijkt het echter om een ongelijke strijd te gaan. John Isner, het nummer 19 op de wereldranglijst, heeft de bookmakers aan zijn kant tegen Nicolas Mahut die slechts op de 148ste positie prijkt. Bovendien heeft de Fransman zich door de kwalificaties moeten worstelen om een plaatsje op de hoofdtabel te kunnen afdwingen. Na een eenvoudige zege tegen de Canadees Frank Dancevic heeft hij er reeds twee marathonwedstrijden opzitten tegen de Brit Alex Bogdanovic en de Oostenrijker Stefan Koubek. Mahut trekt twee keer na vier uur wedstrijd aan het langste eind. Vooral zijn gevecht tegen Bogdanovic met een derde set die 2 uur en 51 minuten duurt en op 24-22 eindigt haalt de krantenkoppen.

Mahut, die later zal doorstoten naar de 37ste plaats op de wereldranglijst, beschikt over een spelstijl die haaks staat op die van Isner. Terwijl de Amerikaan vooral teert op zijn service, deels te danken aan zijn gestalte (2,08 meter), voelt de Fransman zich als een vis in het water op de baseline en maakt hij graag gebruik van serve and volley. De twee tennissers delen wel hun favoriete ondergrond: gras.

De eerste vier sets worden afgewerkt op 22 juni. Beide spelers trekken twee sets, waaronder elk een tiebreak, naar zich toe voordat de partij dient te worden stilgelegd wegens de invallende duisternis. Op dat moment zijn we reeds 2 uur en 54 minuten aan het spelen. De dag nadien mag John Isner met een opslagspelletje beginnen. Daardoor is Nicolas Mahut gedwongen om voortdurend te pogen de bordjes opnieuw in evenwicht te brengen. De Amerikaan krijgt bij een 10-9 stand een eerste matchbal, die de Fransman met een ace meteen wegwerkt.

Bij een 32-32 stand en na 6 uur en 34 minuten tennis krijgt de partij zijn plaatsje in de geschiedenisboeken als langste tenniswedstrijd ooit. Meerdere gebeurtenissen zullen deze wedstrijd net dat tikkeltje extra pigment geven, zoals het scorebord dat bij een 47-47 stand tilt slaat en uitvalt. Wanneer het 59-59 staat wordt de partij opnieuw stilgelegd door de ingevallen nacht. Op 24 juni, na drie dagen zwoegen, trekt Isner bij een score van 70-68 uiteindelijk aan het langste eind dankzij een winner met de backhand.

Langste wedstrijd ooit, langste set ooit, meeste games in een wedstrijd of het grootste aantal aces: de partij gaat de geschiedenisboeken in om allerlei redenen. De geleverde inspanningen hebben daarnaast natuurlijk ook hun weerslag op het vervolg van hun carrière. In de tweede ronde wordt een afgepeigerde John Isner eruit gekegeld door de Nederlander Thiemo De Bakker. In het vervolg van zijn carrière zal hij wel meermaals een beroep doen op zijn mentale sterkte die hij deels te danken heeft aan zijn titanenduel eind juni 2010. Nicolas Mahut, op zijn beurt, heeft even nodig om zich te herpakken, maar de frustratie ruimt uiteindelijk plaats voor trots omwille van deze opmerkelijke prestatie. Dit historisch moment had er namelijk nooit kunnen komen zonder de inspanningen van beide hoofdrolspelers.

Fan van onze reeks? Lees dan ook ons relaas over hoe het Goddelijke Brazilië het WK 1970 naar zich toe trekt met magistraal voetbal