Social Retro Day: Standard kampioen na 25 jaar droogte

Sport |
Op 20 april 2008 vierde Standard zijn negende kampioenstitel. Door een speling van het lot doorbraken de Rouches uitgerekend tegen hun aartsrivaal, Anderlecht, een lange droogteperiode.

Door Pickx

Gepubliceerd op 10.05.20

1min

25 jaar. Zo lang duurde het eer Standard opnieuw de kampioenentrofee in de lucht mocht hijsen. In het jaar 1983, toen de Rouches onder de hoede van Raymond Goethals de titel pakten, waren de jongste generatie supporters nog niet eens geboren. De fans van stamnummer 16 moesten een eeuwigheid wachten, maar hun geduld werd in 2008 beloond.

Aan de vooravond van een nieuw, historisch seizoen zag Standard verscheidene sterkhouders vertrekken, zoals Éric Deflandre, Karel Geraerts, Milan Rapaic en vooral Sergio Conceição. Onder de nieuwkomers blonk de veelbelovende Congolese kingmaker die Anderlecht het seizoen voordien huurde van TP Mazembe: Dieumerci Mbokani. De Luikenaars hadden goud in handen, zou in de loop van het seizoen blijken.

Het Europese seizoen 2007-2008 begon slecht voor de Rouches. Ze werden uit de UEFA Cup geknikkerd door Zenit Sint-Petersburg, de latere eindwinnaar. In de competitie toonde Standard een ander gelaat: geen figurantenrol voor hen dit seizoen. De titelhonger was voelbaar aan de boorden van de Maas.

Onklopbaar tot de eindmeet

Standard is op elke linie goed bewapend. Het magische trio op het middenveld, bestaande uit Axel Witsel, Steven Defour en Marouane Fellaini, verzorgt de aanvoer voor goalgetters Milan Jovanovic en Dieumerci Mbokani. Achterin houden krachtpatsers Mohamed Sarr, Oguchi Onyewu en Dante Bonfim alles potdicht.

Standard opent zijn seizoen met een sterke 15 op 15, en beseft al snel dat enkel Club Brugge een obstakel kan vormen op de weg naar de titel. Blauw-zwart profiteert van een Luiks vormdipje om de herfsttitel weg te kapen. Na nieuwjaar knoopt Standard opnieuw aan met winst en zet een knappe reeks neer.

Aan de vooravond van de 31e speeldag kan het nog steeds ongeslagen Standard mathematisch kampioen spelen als Anderlecht over de knie gelegd wordt. Die avond ontvangt Steven Defour zijn Gouden Schoen uit de hanen van de Franse wereldkampioen Zinédine Zidane. ’s Anderdaags ontpopt Mbokani zich tot held in een kolkend Maurice Dufrasne-stadion met twee doelpunten. Een waar volksfeest barst los in Luik, waar niet minder dan 30.000 mensen de langverwachte landstitel vieren alsof het de wereldtitel betreft.

Bölöni realiseert de dubbel

De club van Luciano D’Onofrio zal zich dat seizoen uiteindelijk slechts één keer gewonnen moeten geven. Nog bekomend van de festiviteiten leden de vermoeide troepen van Michel Preud’homme de week nadien schipbreuk in Charleroi. De Luikse directie bood zijn succescoach een contractverlenging van slechts één jaar aan, hetgeen Preud’homme vond getuigen van “een gebrek aan respect”. De coach zou de Vurige Stede vervolgens inruilen voor de Arteveldestad.

Zijn opvolger László Bölöni zag met lede ogen toe hoe Marouane Fellaini naar Everton trok, nadat Standard The Toffees had uitgeschakeld in de UEFA Cup. De Roemeense strateeg die Cristiano Ronaldo ontdekte bij Sporting Lissabon zou uiteindelijk de succesformule bedenken die naar de dubbel leidde, met de memorabele testmatchen tegen Anderlecht als ontknoping. Het is de voorlopig laatste titel van het stamnummer 16.