Herbeleef Graspop Metal Meeting 2024 via de Proximus VOD-catalogus

‘Bang bang motherfucker!’ Machine Head, vorig jaar nog exclusief gebombardeerd tot headliner, kon dit jaar niet meer teren op dat verrassingseffect. Desondanks hebben Robb Flynn en zijn bandleden zich tot het uiterste ingezet om als afsluiter van Graspop iedereen zijn laatste energiereserves te laten uitputten. Vuurwerk in de lucht en op het podium zorgden voor uppercuts aan de lopende band die het gretige festivalpubliek graag incasseerde.

Machine Head toonde zich als een oerkracht van de jaren ’90 met een boodschap van vrijheid en grenzeloze energie, culminerend in het epische slotnummer “Halo”. Daarvoor schakelden de Amerikanen op een constant hoog niveau doorheen hun uitgebreide discografie. Een beter en meer memorabel einde had Graspop in 2024 zich niet kunnen wensen.

Herbekijk hier het optreden van Machine Head!

Een band die eveneens wist hoe ze moesten doordrammen, was While She Sleeps. De band uit Sheffield zit momenteel op de piek van hun populariteit en kreeg heel wat volk op de been aan de South Stage. Loz Taylor bewees er zijn capaciteiten als vinnige frontman en dook zelfs een aantal keer de uitbundige meute voor zijn neus in. Voor “Silence Speaks” maakte Bring Me The Horizon-frontman Oliver Sykes een gastoptreden, wat de sfeer nog meer uit haar voegen liet barsten. “SYSTEMATIC” zette uiteindelijk de puntjes op de i van een meer dan venijnige prestatie.

Herbekijk hier het concert van While She Sleeps!

Voor STAKE was het optreden op Graspop op allerlei vlakken een aaneenschakeling van hoogtepunten. Onze nationale trots uit Wevelgem neemt in november afscheid van Cis Deman, die zijn gitaar na twintig jaar aan de haak hangt. Op Graspop kreeg hij alvast zijn eerste van nog een paar afscheidsshows langs de grote poort. De hechte band voelde je al bij de start van “The Sea is Dying”, het nummer dat het jaar na jaar beter doet in de Zwaarste Lijst. Afzwakken deed de band daarna op geen enkel moment, in tegendeel. Het was een optreden waarbij alle puzzelstukken samenvielen en dat met “Dickhead” en “Careless” een zinderend slot kreeg.

Herbekijk hier het optreden van STAKE!

Tussen alle grote namen was er een veelbelovende band die werkelijk de pannen van de Marquee speelde. Als een van de eerste bands op zaterdag kregen ze de taak om de prut uit de vermoeide oogkassen van de Graspopper te spelen. Dat deden ze met een onversneden cocktail van thrashmetal en Britse hardcorepunk en ook een heleboel nieuwe nummers van hun aankomende nieuwe ep. De band ging op het podium zelfs zo hard tekeer dat de drummer halfweg het optreden zijn drumvellen diende te vervangen. Een van de revelaties van deze editie.

Geschreven door Dansende Beren