Emmy D'Arc: "Van country gaat mijn hart altijd sneller slaan."

“Toen ik vijf was, gaf ik in de living al ‘optredens’ voor mijn grootouders met mijn plastic gitaar. Ik herinner me nog dat ik tijdens het karaokespel ‘Singstar’ op ‘Ring of Fire’ botste. Dat was een 'coup de foudre', een moment dat ik nooit zal vergeten. Die song kwam echt binnen. Ik was helemaal verkocht, vooral door de donkere stem van Cash. Ik hield van die duistere kant, van die ingetogenheid. Misschien wat raar voor een meisje dat amper twaalf jaar oud was, maar dat nummer heeft toen echt iets met me gedaan. Ik heb het wel voor country, omdat het steevast happiness combineert met tragiek. Door ‘Ring of Fire’ zo vaak te coveren, begon ik te houden van ‘laag’ zingen. Ik voel me ondertussen vooral thuis in de lagere regionen van mijn stem. Één ding is zeker, van country zal mijn hart altijd sneller gaan slaan.”

“Toen ik een jaar of zestien was, speelde ik overal waar ik kon. Trouwfeesten, recepties, begrafenissen, kleine cafeetjes, noem maar op. Dat waren steeds covers. Op een dag zeiden mijn moeder en mijn oom dat ik echt ‘Troy’ van Sinéad O’Connor eens moest proberen. En ze hadden overschot aan gelijk: het is een cover die ik zelfs vandaag nog speel. Ik vind het ongelooflijk hoe zij erin slaagt om zoveel emotie in de muziek te leggen. Ik heb die intensiteit nog bij geen enkele andere artiest ervaren. Hoe ze zich via haar muziek weet te verbinden met de luisteraar, dat is fenomenaal. Ik vind het heel erg dat ze zo jong gestorven is.

Na een concert ergens in Duitsland wilde ik niet naar huis voor ik haar ontmoet had. Toen we met een heleboel andere fans aan de tourbus stonden te wachten, droop iedereen na lang wachten af. Sinéad was na haar concert meteen in de bus gedoken. Toen haar manager uit de bus kwam, sprak ik hem aan. We maakten een praatje, waarop hij in de bus verdween. Een paar tellen later wenkte hij me, ze zou even naar me toe komen. Wat-een-ongelooflijk-moment! Daar stond ze dan, ik was helemaal starstruck. Ze gaf me een heel lieve knuffel, we hebben even met elkaar gepraat en achteraf zelfs nog een paar keer gemaild. Ze is en zal altijd een groot voorbeeld voor me blijven. Ik heb heel veel respect voor haar integriteit.”

“Een song die ik ook al vroeg coverde, is 'Born to run'. Het is zo'n song waarvan ik denk: ‘Hoe geniaal is dat!?’ Voor mij is het een waar kunstwerk. Het gaat van hot naar her, er gebeurt van alles en vormt toch één geheel. Ik ben vorig jaar naar Bruce Springsteen gaan kijken op TW Classic. Ik stond helemaal vooraan en had speciaal een bordje gemaakt waarop stond dat ik graag ‘Thunder Road’ met hem wou zingen. Los van tien seconden oogcontact is er niets gebeurd. Helaas (lacht). Op een ander concert stond ik er weer, en hij leek me zich nog te herinneren. Samen gezongen, dat hebben we nog niet gedaan, maar hij heeft me wel de mondharmonica toegegooid waarmee hij Thunder Road die avond speelde."

• 10/10 - support Walk of the earth - Antwerpen
• 11/10 - support Gavin DeGraw - Antwerpen

Of beluister 'Reveal' hier: