De kenmerkende eigenschappen van regisseur Wes Anderson

Wes Anderson is een van de meest invloedrijke en bekwame regisseurs van onze tijd. Zijn werk heeft velen geïnspireerd en zijn creativiteit blijft verbazen. De regisseur bracht zijn eerste film, ‘Bottle Rocket’, uit in 1996 en sindsdien is zijn persoonlijke stijl het publiek blijven fascineren.

Of je de films van Wes Anderson nu leuk vindt of niet: het valt niet te ontkennen dat de regisseur naam heeft gemaakt in de filmwereld, en het is makkelijk om zijn speelfilms alleen al aan hun esthetiek te herkennen. Maar wat maakt zijn werk zo uniek? Naar aanleiding van de komst van ‘Asteroid City’ in de Proximus VOD-catalogus, werpt Pickx een blik op de typerende kenmerken van de regisseur.

Fetisjistische acteurs

Hoewel de cast van Wes Andersons films vaak grote namen bevat, werkt de regisseur graag met een vast kliekje acteurs. Bill Murray speelde in maar liefst negen Wes Andersons films, waaronder ‘The Life Aquatic with Steve Zissou’ (2004) en ‘The French Dispatch’ (2021).

Ook Owen Wilson is een terugkerend figuur, die al sinds het begin van de carrière van de regisseur met Anderson samenwerkt. De acteur kreeg zijn eerste rol al in ‘Bottle Rocket’ (1996), Andersons eerste speelfilm. Ze schreven ook samen het scenario.

Hoofdstukstructuur

Wes Anderson verdeelt zijn films vaak in hoofdstukken. Hij presenteert zijn verhaal graag aan de kijkers alsof ze een roman lezen. Deze hoofdstukken zijn een karakteristiek element geworden, een handelsmerk van Wes Andersons stijl.

Disfunctionele gezinnen

Disfunctionele families lijken een terugkerend thema te zijn in de filmografie van de getalenteerde regisseur. Het feit dat zijn ouders scheidden toen hij net acht jaar oud was, kan dit misschien verklaren. Deze pijnlijke gebeurtenissen lijken Anderson een passie voor het vertellen van verhalen te hebben gegeven.

‘The Royal Tenenbaums’ (2001) dompelt ons bijvoorbeeld onder in een disfunctioneel gezin. ‘The Darjeeling Limited’ (2007) draait dan weer om het verhaal van drie Amerikaanse broers die, een jaar na de dood van hun vader, per trein door India reizen in een poging hun banden te herstellen. Familierelaties lijken een dominant thema te zijn in Andersons films. Van dode ouders tot afwezige vaders, bijna al zijn personages hebben te kampen met vergelijkbare problemen.

Terugkerende thema’s

Hoewel de familie, en meer specifiek het disfunctionele gezin, zoals gezegd een terugkerend thema is in Andersons filmografie, komen ook vrienden, liefde en de dood vaak aan bod.

Als filmmaker die graag menselijke banden onderzoekt, benadrukt Anderson graag het belang van verbondenheid in zijn films, in voor- en tegenspoed.

Muziek uit de jaren 60 en 70

De soundtrack van een film maakt vaak deel uit van het succes. De speelfilms van Wes Anderson vormen daarop geen uitzondering. Hij ontleent zijn soundtracks regelmatig aan iconische bands als de Rolling Stones en de Beach Boys, en Anderson je kan er bijna altijd op rekenen dat hij op een bepaald moment popfolkklassiekers uit de jaren 60 en 70 in zijn films verwerkt.

De klassieker ‘Hey Jude’ van The Beatles wordt bijvoorbeeld ten hore gebracht in ‘The Royal Tenenbaums’, net als Bob Dylans ‘Wigwam’. Zulke liedjes begeleiden enkele van de meest memorabele scènes in zijn films.

Een droog gevoel voor humor

Hoewel niet naar ieders smaak, is Andersons deadpan, eigenzinnige en lichte humor ook kenmerkend voor de meeste van zijn films. Door hun emotionele onderdrukking zijn Andersons personages niet erg expressief. Daardoor uiten ze zich vaak alleen door middel van deadpan humor.

Symmetrie

Anderson gebruikt graag symmetrie in de compositie van zijn shots. Of het nu gaat om mensen of objecten die perfect in het midden van het kader zijn geplaatst, het resultaat is altijd prachtig. Dit zorgt niet alleen voor een mooi beeld, het geeft de scènes ook een gevoel van evenwicht en harmonie.

Een kleurenpalet

Als je vetrouwd bent met het werk van de filmmaker, is het duidelijk dat Anderson in bijna al zijn films een specifiek kleurenpalet gebruikt. Wes Anderson heeft altijd oog voor detail en kiest zijn kleuren met nauwgezette precisie. Hij gebruikt vaak hetzelfde palet, niet alleen in het ontwerp van de sets, maar ook in de kostuums, waarbij alles op een zo esthetisch mogelijke manier samenkomt. Deze kleuren worden zo gekozen dat ze zo goed mogelijk overeenkomen met de emoties die de regisseur probeert op te roepen.

Excentrieke kostuums

Niet alleen symmetrie en kleurenpaletten kenmerken een Wes Anderson-film. Het kostuumontwerp is ook een onmiskenbaar onderdeel van de esthetiek van zijn speelfilms. Anderson heeft de neiging om zijn personages te kleden in kleding en accessoires die niet alledaags zijn. In het werk van de filmmaker is de kleding net zo belangrijk als het script.

Slowmotion

Slowmotion is natuurlijk geen unieke techniek voor Wes Anderson. Veel andere regisseurs, waaronder Martin Scorsese en Quentin Tarantino, gebruiken het ook. Maar elke keer dat Anderson deze techniek gebruikt, werkt het. De techniek legt niet alleen de snelle bewegingen van de personages beter vast, maar versterkt ook de scène.

‘Moonrise Kingdom’ (2012) heeft bijvoorbeeld een prachtige scène waarin deze techniek wordt gebruikt. Door het tempo te vertragen, wordt het belang van een scène subtiel benadrukt.

'Asteroid City' is beschikbaar in de Pickx VOD-catalogus.

Lees ook:

• Deze acteurs draven dikwijls op in films van regisseur Wes Anderson
• Visueel genie Wes Anderson verzamelt sterrencast in 'The French Dispatch’