Drie Oscarwaardige rollen van Cher

Moonstruck

Zoals in de intro vermeld is dit de film waarvoor Cher bekroond werd met een Oscar. Ze versloeg onder anderen Meryl Streep (voor ‘Ironweed’) en Glenn Close (voor ‘Fatal Attraction’). Met die eerste actrice is Cher erg goed bevriend sinds ze samen in ‘Silkwood’ acteerden in 1983, fans van de tweede rouwen nog steeds om het verlies. Of Cher de Oscar verdiende, is vaak voer voor online debatten, maar het staat wel als een paal boven water dat haar acteerprestatie – zelfs al was die wat over the top – al die jaren overeind is gebleven. Cher was humoristisch, genuanceerd en stal de show. Het is zonder enige twijfel een van de beste acteerprestaties die ze ooit afleverde. Vooral voor de zeer citeerbare scène waarin ze Ronny (Nicolas Cage) een klap geeft (“Snap out of it!”) en haar transformatie halverwege de film kreeg ze veel lof.

Cher speelt in ‘Moonstruck’ de rol van Loretta Castorini, een 37-jarige Italiaans-Amerikaanse weduwe wier man slechts twee jaar na hun huwelijk sterft door een ongeluk met een bus. Na deze tragedie ontmoet ze Johnny Cammareri (Danny Aiello), die haar een aanzoek doet voordat hij naar Sicilië vliegt om zijn stervende moeder te bezoeken. Hij vraagt haar om zich te verzoenen met zijn broer Ronny in zijn afwezigheid. Een missie die ze zo ter harte neemt dat ze uiteindelijk in zijn armen valt.

Bekijk ‘Moonstruck’ op vrijdag om 22u40 op VRT 1 of waar je ook bent via Pickx.be of de Pickx-app.

Mask

Sommige fans van Cher beweren dat niet haar rol in ‘Moonstruck’ haar beste werk was, maar wel die in de film ‘Mask’ uit 1985. Diezelfde fans zeggen zelfs dat Cher de Oscar in 1988 alleen maar won om goed te maken dat ze niet eens genomineerd was voor ‘Mask’. De film van regisseur Peter Bogdanovich (‘Paper Moon’, ‘Texasville’) werd vertoond op het Filmfestival van Cannes, waar Cher de prijs voor de beste actrice ontving en Cher en haar coster Eric Stoltz werden genomineerd voor Golden Globes, maar op de uitreiking van de Oscars kwam de prent enkel in aanmerking voor het beeldje voor de beste make-up, dat de film ook won.

‘Mask’ is geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van Roy L. ‘Rocky’ Dennis, een tiener die worstelt met een aangeboren afwijking waardoor zijn hoofd vervormd en abnormaal groot is. Cher kroop in de huid van zijn moeder Florence ‘Rusty’ Dennis, een lid van een motorbende die alleen het beste wil voor haar zoon. Zij en haar vrienden accepteren Rocky voor wie hij is en zien hem als een volwaardige mens, maar dat doet niet iedereen die Rocky ontmoet. Rusty schippert tussen de opvoeding van haar zoon en haar eigen demonen, zoals de moeilijke relatie met haar vader, depressie en verslaving.

Silkwood

In het begin van de jaren 80 beitelde Cher hard aan een tweede muzikale comeback en wilde ze ook als acteur ernstiger genomen worden. Het grote publiek kende haar vooral nog van de muziek die ze samen met haar ex-man Sonny Bono had gemaakt en de variétépreogramma’s die ze presenteerde in de jaren 70. Ze had een braaf imago, had zich op aansporen van Sonny niet laten meevoeren met de toen revolutionaire gitaarmuziek, en wilde het graag over een andere boeg gooien. Later zou ze regelmatig vertellen hoe ze achteraan in de cinemazaal in duisternis gehuld zat toen een trailer voor ‘Silkwood’ getoond werd. Ze voelde zich verslagen, want filmgangers begonnen spontaan te lachen toen ze de naam van Cher zagen.

Maar wie de film zag, een beklijvende biopic over chemisch technicus en activiste voor de veiligheid van arbeiders Karen Silkwood, lachte niet meer. In de hoofdrol van de spannende thriller van Mike Nichols (‘The Graduate’, ‘Catch-22’) acteert de altijd schitterende Meryl Streep. Cher speelt de rol van Dolly Pelliker (gebaseerd op de echte Sherri Lou Ellis), de lesbische huisgenote en collega van Karen die aan haar zijde vocht voor betere werkomstandigheden.

Cher zou voor ‘Silkwood’ haar eerste van twee Oscarnominaties krijgen – zoals gezegd zou ze de tweede, voor ‘Moonstruck’, winnen. In de categorie beste vrouwelijke bijrol, waar Cher het eveneens tegen Glenn Close opnam, verloor ze van Linda Hunt (‘The Year of Living Dangerously’). ‘Silkwood’ werd vijf keer genomineerd voor een Oscar, maar won er geen enkele. Cher won wel de Golden Globe voor de beste vrouwelijke bijrol, de enige grote filmprijs die de prent uiteindelijk zou binnenhalen.