Deze nummers mogen niet ontbreken op je Pride Week-playlist

Born This Way - Lady Gaga

Dit nummer uit 2011 is voor heel wat mensen uit de LGBTQIA+-gemeenschap een lijflied geworden en is gemaakt door de Amerikaanse zangeres Lady Gaga. Gaga is een artieste die al eens buiten de lijntjes durft te kleuren en nam via dit nummer de handschoen op voor iedereen die soms zich een buitenbeentje voelt in de samenleving. In ‘Born This Way’ houdt ze geen blad voor de mond en stelt ze: “No matter gay, straight, or bi, lesbian, transgender life, I'm on the right track, baby, I was born to survive".

Vogue - Madonna

De LGBTQIA+-gemeenschap draagt Madonna een warm hart toe, en dat heeft deels te maken met het nummer ‘Vogue’ dat in 1990 uitkwam. In dat nummer zien we hoe Madonna de ‘voguing’-dansstijl met heel veel smaak in the picture zet. De ‘voguing’-dansstijl houdt in dat je als danser allerlei poses aanneemt die modellen vaak uitvoeren in fotostudio’s of op catwalks. Deze manier van dansen was populair in LGBTQIA+-middens, maar werd plots wereldwijd populair. Het gaf de gemeenschap een vertrouwensboost en bracht mensen (op de dansvloer) ook dichter bij elkaar.

I'm Coming Out - Diana Ross

In 1980 bracht de Amerikaanse zangeres Diana Ross een van haar populairste nummers ooit uit: ‘I’m Coming Out’. Dit nummer vertelt het verhaal van een vrouw die op zoek is naar zelfstandigheid en zelfontplooiing, maar wordt ook door de LGBTQIA+-gemeenschap beschouwd als een nummer dat over hen gaat. De titel van het lied kan immers geïnterpreteerd worden als een aanmoediging voor mensen, uit onder andere de LBGTQIA-gemeenschap, om uit de kast te komen. ‘I’m Coming Out’ werd kort na release in 1980 platgedraaid in discotheken waar ook heel wat mensen uit deze gemeenschap de heupen kwamen losgooien.

Unholy - Sam Smith & Kim Petras

De Britse zanger Sam Smith en de Duitse zangeres Kim Petras worden (net als alle andere artiesten in deze lijst) op handen gedragen door leden van de LGBT+gemeenschap en dat heeft een wel zeer bijzondere reden. Smith en Petras brachten in 2018 een nummer uit dat het tot de eerste plaats in de Billboard Hot 100 schopte én ook een Grammy won. Op zich niets heel bijzonder, zou je denken. Maar wat als we je vertellen dat dit het eerste nummer is van een non-binaire artiest en een transgenderpersoon dat daarin slaagde? De clip van het nummer mag er overigens ook best wezen. Daarin zien we hoe een vrouw een cabaretvoorstelling bezoekt en daar een geweldige show voorgeschoteld krijgt. De ceremoniemeester van dienst is natuurlijk Sam Smith.

Lipstick Lover - Janelle Monáe

Janelle Monáe is ook geen onbekende in het LGBTQIA+-gemeenschap. De Amerikaanse zangeres sprak zich al eerder uit over haar non-binaire genderidentiteit en brak al meermaals een lans voor mensen die afwijken van de vele normen in de samenleving. Op 9 juni komt haar vijfde studioalbum uit en daarop prijkt een gloednieuw nummer ‘Lipstick Lover’. Janelle schrijft het volgende over het nummer: “This is our oasis made with love, rooted in self-acceptance, throbbing in self-discovery, and signed with cherry red kisses from me to you". De clip van het nummer is sinds kort online te vinden en laat niets aan de verbeelding over.

Rebel Rebel - David Bowie

Dit inmiddels overleden Britse popicoon zette zichzelf op de kaart met zijn uitstekende muziek, maar met ook zijn androgyne alter ego's en zijn non-conforme houding ten opzichte van seksuele waarden en normen in de maatschappij. In 1974 bracht Bowie het nummer ‘Rebel Rebel’ uit en daarmee nam hij een standpunt in tegenover onderdrukking van mensen met een bepaalde genderidentiteit. Het nummer sloeg onmiddellijk aan in LGBTQIA+gemeenschappen over de hele wereld en deed dat in een tijd waarin die gemeenschappen zich nog vaak gestigmatiseerd en gemarginaliseerd voelden. Dankzij Bowie kregen heel wat mensen in de jaren zeventig de dosis zelfvertrouwen om aan zichzelf trouw te blijven.

Immaterial - SOPHIE

We vermelden ten slotte ook nog Sophie. Deze Britse zangeres heeft heel wat invloed gehad op de wereldwijde LGBTQIA+gemeenschap en staat te boek als een belangrijk figuur uit de Britse muziekscène. Sophie werkte samen met Madonna, Vince Staples, Charli XCX, Flume en nog heel wat andere artiesten. In 2015 verscheen haar eerste soloalbum en in 2017 bracht ze het nummer ‘Immaterial’ uit. In dit nummer gaat Sophie voorbij aan gender en beschrijft ze liefde voor iemand die los staat van geslacht of identiteit.