Taeke Nicolaï beet zich vast in 'The Chapel': "Veel vlees aan de rol"

‘The Chapel’ is de nieuwste film van regisseur Dominique Deruddere (‘Iedereen Beroemd!’, ‘Flying Home’, ‘Charlatan’). Taeke Nicolaï kruipt in de huid van Jennifer Rogiers, een veelbelovend pianotalent dat mag deelnemen aan de Koningin Elisabethwedstrijd, het belangrijkste concours voor klassieke muziek ter wereld. Alle kandidaten voelen de druk, maar bij Jennifer is er meer aan de hand dan alleen maar de drang om de beste te zijn.

Prestatiedruk is niet uniek voor muzikanten. Ook acteurs staan vaak onder een enorme druk en dus voelt Taeke zich verbonden met haar personage Jennifer, vertelt ze. “Tijdens de voorbereidingen was ik daar niet bewust mee bezig, ik wilde me vooral concentreren op het personage. Maar achteraf zie ik wel een parallel tussen mij en Jennifer. Ik wilde er alles aan doen om het verhaal zo geloofwaardig mogelijk te vertellen en daar herken ik Jennifer wel in. Zij doet hetzelfde met haar muziek. Dat ze zich opsluit om ergens op te focussen, is wel herkenbaar.”

In de film worden we getrakteerd op intense emoties, zowel in de legendarische muziekkapel, waar de kandidaten zich zeven dagen lang geïsoleerd voorbereiden op de finale, als achter de piano. Jennifer gaat diep, en dus moest ook Taeke diep gaan. “Dat kon bijna niet anders”, zegt de actrice. “Dat was ook het fijne aan de rol, dat er veel vlees aan zat. Het is een personage dat constant in haar eigen hoofd zit en de hele tijd in beweging is. Het was een uitdaging om uit te zoeken hoe ik die expressie kon laten zien.”

Intensieve voorbereiding

Een belangrijk deel van haar acteerwerk gebeurt achter de piano. Voor een niet-pianiste niet makkelijk om uit te drukken. Taeke dacht dus ook dat ze bij de audities geen schijn van kans maakte. “Toen het personage nog geen Belgische ging zijn, heb ik auditie gedaan voor de rol van een van de andere finalisten. Dan viel het project een beetje stil, maar ineens zag ik dat de castingleider een nieuwe oproep lanceerde voor de hoofdrol. Piano spelen is een pluspunt, stond erbij. Ik kende niets van piano, dus ik dacht dat ik geen kans maakte. Uitendelijk heb ik toch iets opgestuurd en veel auditierondes later had ik de rol. Ik had vooral geluk dat ik matchte met hoe Dominique het personage zag, denk ik.”

Dan begon een intensieve voorbereiding om als pianiste te kunnen acteren. “Ik heb samengewerkt met de hand doubles, Chiara en Fiona (Alaimo, red.). Zij zijn twee toppianisten, ze hebben me heel hard geholpen. Ook met George Van Dam, die de muziek heeft gemaakt voor de film, heb ik nauw samengewerkt. Ik heb drie maanden de tijd gehad om me erin te verdiepen. Natuurlijk moest het er geloofwaardig uitzien, je kan niet zomaar iets doen.”

“Maar aan de voorbereiding zat nog een tweede deel”, aldus Taeke. “Langs de ene kant moet ik een geloofwaardige pianist zijn, maar langs de andere kant moest ik ook uitvissen hoe mijn personage haar emoties uit terwijl ze speelt. Ik ben op zoek gegaan naar waar ze aan denkt en wat dat met haar doet, zodat haar emoties voor mij heel concreet werden.”

Stil

Met namen als Kevin Janssens, Ruth Becquart Tine Reymer en Josse De Pauw op de affiche, was Taeke omringd door gevestigde waarden. Aan de andere kant spelen ook heel wat minder bekende talenten mee. De finalisten in de Muziekkapel worden bijvoorbeeld vertolkt door beloftes uit heel Europa (Oekraïner Zachary Shadrin, de Russische-Bulgaarse Lydia Indjova, maar ook de Belgische Abigail Abraham, om er maar enkele te noemen). “Het was fijn om een mix te hebben van die gevestigde waarden en jonge mensen die van overal komen. Het is altijd spannend om tijdens het spelen op zoek te gaan naar connectie. Het was heel leuk om al die mensen te mogen ontmoeten.”

Toch was Taeke naar eigen zeggen eerder stil op de set. “De acteurs die de andere finalisten speelden, waren een toffe bende. Het was heel fijn om hen bezig te zien, al was ik zelf niet erg spraakzaam. Mijn personage zit veel in haar hoofd en ik wilde die concentratie blijven behouden. Het is niet zo dat ik in mijn rol bleef hangen, ik liep niet depressief rond op de set, maar ik moest wel paraat staan om weer haar energie te hebben.”

Taeke is niet enkel in de filmwereld actief. Vijf jaar geleden richtte ze nog de theatergroep de.ploeg op met Vincent van Sande, Danny Bouman, Zino Moons en Matthias Hellemans. Hun voorstelling ‘Koningskloote’ werd omschreven door Knack Focus als “een soort ‘Game of Thrones’ op LSD”. “In het theater heb je de ruimte om totaal niet realistisch te zijn”, zegt Taeke daarover. "Het lijkt me wel interessant om de vrijheid van het theater ook meer in film te steken.”

Of Taeke haar toekomst vooral in de film- en televisiewereld ziet of in het theater, daar spreekt ze zich niet over over uit. “Ik wil niets uitsluiten en zien wat er op mijn pad komt. Hopelijk kan ik fijne projecten doen, dat is mijn doel.”

'The Chapel' werd op 27 januari vertoond als openingsfilm van het Filmfestival van Oostende en verschijnt op 8 februari in de bioscoop.