‘Life of Pi’ op VTM 3: het boek vs. de film

De Indiase jongen Piscine “Pi” Molitor Patel lijdt schipbreuk terwijl hij met zijn ouders en de dieren uit hun zoo probeert om naar Canada te varen. Uiteindelijk blijven alleen hij en een Bengaalse tijger, genaamd Richard Parker, over op een reddingssloep en een vlot. Pi stelt zich vragen over zijn geloof in God en de zin van het leven, en wanneer hij weer aan land komt, gelooft niemand zijn verhaal. En terecht?

‘Life of Pi’ viel meermaals in de prijzen. Van de elf Oscarnominaties kon Ang Lee er vier verzilveren, waaronder zijn tweede voor beste regie. De verfilming blijft in grote mate trouw aan het boek, al zijn er hier en daar verschillen merkbaar.

Zo opent het boek met de verteller die uiteenzet hoe hij in contact kwam met Pi. De film begint daarentegen met een interview met Pi, en aan de hand daarvan vertelt hij zijn verhaal. Dit is zeker in het voordeel van de film, omdat veel details – die niet relevant zijn voor het hoofdverhaal – zo worden weggegomd.

In het boek wordt Pi’s fascinatie en eerbied voor alle religies vanaf het begin duidelijk. Pi’s liefde voor het hindoeïsme komt van zijn moeder, maar hij is ook nieuwsgierig naar het katholicisme en maakt kennis met de islam via een bakker in Pondicherry, zijn woonplaats. Dit spreekt boekdelen over zijn hang naar spiritualiteit, die in de loop van het verhaal centraal komt te staan. De spiritualiteit van Pi speelt een grote rol bij het verwerken van zijn beproeving, maar desondanks komt die spiritualiteit veel minder tot uiting in de film, wat ten koste gaat van de diepgang van het verhaal op het witte doek.

Na de onfortuinlijke schipbreuk strandt Pi op een reddingsboot met een zebra, een hyena, een orang-oetan en een Bengaalse tijger genaamd Richard Parker. Uiteindelijk sterven alle dieren, behalve Richard Parker, die dan Pi's enige metgezel op zee wordt. Alleen en doodsbang op zee wordt Pi geconfronteerd met vele levensbedreigende situaties. Van stormen tot een tekort aan proviand, van haaien op zee tot een mensetende tijger met wie hij een boot deelt. Deze strijd, tegen zowel de natuur als zichzelf, draagt bij aan zijn reis van zelfontdekking.

Martel bouwt een enorme spanning op door in detail te beschrijven hoe de hyena de zebra en de orang-oetan besluipt en doodt. Uiteindelijk wordt de hyena gedood door Richard Parker. Deze gebeurtenissen worden in de film ingekort, waardoor de kijker het gevoel bekruipt dat de regisseur haast heeft om het verhaal af te haspelen. In een film moet het hele verhaal nu eenmaal binnen een beperkte tijd worden afgerond en heeft de regisseur vaak niet de luxe om alle thema’s uit te diepen.

Een voorbeeld hiervan is hoe Pi en Richard Parker door slechte voeding korte tijd blind worden, waarna Pi hallucineert over een gesprek met de tijger en zich een gevecht voorstelt met een man die zijn proviand wil stelen. Deze episode toont op metaforische wijze de innerlijke strijd die Pi voortdurend voert.

In een andere uitstekende passage in het boek, die in de film ontbreekt, lezen we hoe Pi Richard Parker uiteindelijk de baas werd door technieken toe te passen die hij heeft geleerd in de dierentuin van zijn familie in India. Door dit soort scènes weg te laten, verliest de film dezelfde mate van karakterontwikkeling als in het boek.

Bekijk ‘Life of Pi’ vanavond om 20u35 op VTM 3 of waar je ook bent via Pickx.be of de Pickx-app.