Raymond Thiry zwaait de scepter als Jean Leco in ‘The Net’: “Improviseren kon niet”

Hoe zou je ‘The Net’ en je rol in de serie omschrijven?

Raymond Thiry: “De serie bestaat uit drie afzonderlijke verhalen. Eentje speelt zich af in Oostenrijk, een in Italië en een in Duitsland. In dat laatste verhaal ben ik de belangrijkste antagonist. In de twee andere reeksen heb ik een veel kleinere rol. Ik ben de voorzitter van een grote voetbalorganisatie, de WFA. Het is een erg spannend verhaal. Nadat iemand die in de wereld van de voetbalscouting werkt overlijdt, wijst alles in mijn richting. En dan komen verhalen boven van mensensmokkel, van Afrikaans talent dat naar Europa wordt verplaatst, vaak met nefaste gevolgen voor die jongens.”

De serie is voor alle duidelijkheid fictie, maar er zijn wel enkele parallellen met de echte wereld. Hoe zie je dat?

Raymond: “De WFA is vergelijkbaar met een echte, niet nader genoemde, grote voetbalorganisatie. Een team van advocaten zorgde er telkens voor dat de gelijkenissen met die organisatie nooit te groot werden. Een verhaallijn in de serie gaat over hoe bijvoorbeeld gestemd wordt in zo’n organisatie, waardoor bepaalde landen grote toernooien mogen organiseren. Dus er zijn wel enkele verwijzingen te vinden naar bepaalde echte gebeurtenissen, maar het verhaal is zeker niet waargebeurd. Dat de serie nu verschijnt, vlak na het WK, is dan ook geen toeval. Alles is in het werk gesteld om die op tijd klaar te krijgen.”

Hoe is de serie tot stand gekomen?

Raymond: “Het idee is ontstaan vanuit een plan om verschillende voetballanden mee te betrekken. Zij zouden zelf met een verhaal op de proppen komen dat op zichzelf staat, en enkele personages, zoals het mijne, keren in verschillende reeksen terug, meer als een knipoog voor mensen die elke reeks bekijken.”

De drie delen verschijnen nu vlak na elkaar. Was het een zwaar proces om de scènes voor die afzonderlijke verhalen op hetzelfde moment in te blikken?

Raymond: “Dat viel best goed mee. Voor de Oostenrijkse reeks had ik zes draaidagen, wat niet zoveel was vergeleken met de dertig dagen voor de Duitse serie. Die twee zijn in dezelfde periode opgenomen. De Italiaanse serie is pas later aan de opnames begonnen. Gelukkig maar, want dat Italiaans kon voor mij net zo goed Swahili zijn. Ik heb er mijn schouders onder moeten zetten om mijn tekst te leren en die een beetje naturel te laten klinken.”

Je personage spreekt ook Engels, Duits, Frans… Ben je een polyglot?

Raymond: “Nee, daar werk ik vooral samen met coaches heel hard aan. Ik spreek wel een mondje steenkolenduits, maar niet genoeg om een fatsoenlijk gesprek te voeren. Ik heb de angst om drie fouten in een zin te maken. Ik moest mijn tekst dus helemaal kennen, wat voor mij een bijzondere manier van werken is. Improviseren of de tekst wat naar mijn hand zetten, zoals ik gewoonlijk doe, zat er niet in. Ik moest muziek maken met wat me geboden werd, en dat is ook een uitdaging. Ik had me nog nooit zo goed voorbereid.”

Heb je voor je fysieke acteerprestatie inspiratie geput uit echte personen?

Raymond: “Ik heb wel heel wat documentaires gezien over een bepaalde grote voetbalorganisatie, maar niet per se om me te verdiepen in een karakter. Wat ik er wel uit gehaald heb, is de manier waarop sommige machtige mensen omgaan met hun gezag. Ze gedragen zich alsof hun gezag vanzelfsprekend is. Op zo’n voetstuk staan en gezag hebben over iedereen rond je, doet wat met een mens. Daarvoor heb ik gekeken.”

“Als je telefonerend uit een auto stapt waarvan de deur voor je wordt opengehouden en je hoeft geen aandacht te geven aan wie de klink vastheeft, dan is het meteen duidelijk dat je niet de eerste de beste bent. Dat zijn de kleine dingen waarvoor ik naar die documentaires heb gekeken. Maar het was zeker niet de bedoeling dat ik helemaal zou lijken op een echte persoon, integendeel zelfs.”

Dankzij ‘Undercover’ heb je in België heel wat bekendheid vergaard. Merk je dat mensen je makkelijker herkennen?

Raymond: “Ja, dat vind ik leuke momenten. Belgische bouwvakkers hebben me al eens toegeroepen van op een steiger met de vraag of ze met me op de foto mochten. Ook internationaal heeft de serie het heel goed gedaan. Toen ik in Rome was, kwam iemand op me af. ‘Are you the character from ‘Undercover’?’, vroeg die. Een Australisch gezin kende me zelfs bij naam. Daar krijg ik echt een goed gevoel van. Mensen spreken me ook altijd aan met een complimentje, nooit om te zeggen dat ik het verprutst heb.”

‘The Net’ heeft alles om in heel Europa aan te slaan. Zou je het leuk vinden om in heel Europa nog vaker aangesproken te worden?

Raymond: “Het is nooit mijn doel geweest om mijn naam in neon op een gevel te zien. Ik rijd het liefst nog steeds met het openbaar vervoer en wil me gewoon onder de mensen kunnen begeven. Dus nee, het is zeker niet mijn ambitie om in heel Europa beroemd te zijn. Ik geniet van een zekere graad van anonimiteit.”

“Onlangs begon er ineens een tram heel traag naast me te rijden. De trambestuurder groette me hartelijk door de luidspreker. “Dag John (zijn personage uit ‘Undercover’, red.)!” Dat maakt mijn dag goed. Maar zo’n dingen zijn uitzonderlijk. Nu ga ik zo’n drie keer per dag met iemand op de foto, dat is wel goed zo. Ik kan me niet voorstellen hoe ongemakkelijk het wordt als je een echt grote ster bent.”

Een internationale reeks als ‘The Net’ kan wel deuren openen. Acteer je liever in eigen land of in een grote, internationale productie?

Raymond: “Ik heb al eens in een Britse productie gespeeld waarbij van me verwacht werd dat ik de hele tijd in mijn trailer bleef zitten. Dan acteer ik liever in Nederland, of in een productie als ‘Undercover’, waar iedereen een grote familie vormt. Ook bij de opnames van ‘The Net’ in Duitsland was het echt gezellig. Maar neen, ik ben niet van plan om de Europese markt te veroveren. Ik heb ook niet de illusie dat dat kan. In het buitenland kan ik wel ervaring opdoen en dingen leren die me helpen wanneer ik weer in Nederland op een set sta. Het is leuk om te zien hoe mijn spel zich daardoor ontwikkelt. Ik stap er onbevangen in. Ik ben niet begaan met mijn carrière, maar wel met de kwaliteit van de scène.”

‘The Net' bestaat uit drie delen en is elke maandag met een dubbelaflevering te zien op FOX. Bekijk het tweede deel 'The Net  - Prometheus' vanaf maandag 6 februari om 20.35 uur via de tv-optie Pickx Mix. Probeer deze tv-optie nu één maand gratis uit.