‘Reizen Waes: Wereldsteden’: bloedhete winter in Dubai

Toen Tom Waes in Dubai was, was de winter er net begonnen, en toch was het er overdag zo’n 42 graden. De stad stond niet hoog op het verlanglijstje van Tom Waes, geeft de presentator toe. Authenticiteit is er ver te zoeken, als je afgaat op het beeld dat we overal ter wereld hebben van de stad. De politie rijdt er rond in peperdure supercars, wereldrecords voor hoogste gebouwen, grootste snoepwinkels en zwaarste gouden ringen worden er op elke straathoek gebroken en hele schiereilanden in de vorm van palmbomen worden er bijgebouwd zodat er genoeg kustlijn zou zijn per inwoner. Dat zouden ze in België eens moeten proberen.

Stadsgids Hattem is ervan overtuigd dat hij Tom een nieuw Dubai kan laten zien en dat de stad veel meer te bieden heeft dan het beeld van overweldigende luxe dat we kennen. Hij is duidelijk erg enthousiast over de ontwikkeling van zijn stad, maar wanneer Tom hem vraagt naar de tomeloze uitbreiding en of dat allemaal wel duurzaam is, wordt zelfs hij even stil. Zeewater ontzilten om palmbomen te onderhouden is goed en wel, tot je teveel zout terug in de zee dumpt en je een dode zee creëert. Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel in de aflevering.

Plek

De rondleiding doorheen Dubai begint, hoe kan het ook anders, in, op en rond de Burj Khalifa, de hoogste wolkenkrabber ter wereld. Op het gelijkvloers ligt het grootste winkelcentrum, met het grootste binnenaquarium en de grootste snoepwinkel ter wereld. Hattem is duidelijk: dit is allemaal gebouwd om toeristen aan te trekken. Want als op een dag de olie op is, zullen toeristen de financiële schok moeten opvangen. Er komen momenteel zo’n 16 miljoen reizigers per jaar naar de metropool, dus de tactiek lijkt wel te werken.

Het zicht op de 828 meter hoge toren is in elk geval indrukwekkend, en dankzij Hattem mag Tom zelfs een paar verdiepingen hoger dan de gemiddelde toerist, naar het hoogste open terras ter wereld. En van daaruit zie je perfect nog de woestijn die luttele jaren geleden nog de hele oppervlakte van de stad bedekte.

Persoon

Hattem zelf is een goede kandidaat geweest om hier uitgelicht te worden, net als de rijke zakenman, een traditionele Emirati zoals je er in de stad eigenlijk betrekkelijk weinig ziet, die Tom uitnodigt voor de zogenaamde medjelis en regelmatig naar Antwerpen reist om er duiven te kopen. Maar toch kiezen we voor Majeed Al Ansari.

Majeed baat samen met zijn broers het restaurant Ustadi in het oude stadsdeel van Dubai uit. Het is een populaire trekpleister, ook bij de rijken en beroemden. Toen het restaurant tijdens de coronacrisis in de problemen raakte, sprongen de sjeiks persoonlijk in actie om hen financiëel te steunen. Hij is vooral een charismatische man, en zijn zaak is duidelijk een icoon in Dubai.

Zoals Tom aan het einde van de aflevering zelf vertelt, ontmoet hij tijdens zijn hele bezoek geen enkele vrouwelijke Emirati. In São Paulo ging hij nog met de lokale LGBTQIA+-gemeenschap praten, maar in Dubai is dat blijkbaar helemaal uit den boze, want homoseksualiteit is er bij wet verboden. Was er wel iemand aan bod gekomen die geen doorsnee, heteroseksuele man was, dan hadden we die waarschijnlijk in deze paragraaf uitgelicht.

Gewoonte

Eindigen doen we met een iets lichtere noot, want Tom gaat ook de kamelenraces aanschouwen. Kamelen dus, en geen dromedarisen, want blijkbaar hebben we het onderscheid tussen beiden in het Westen helemaal fout. Vroeger zaten kinderen op de kamelen, wat voor al te veel tragische ongevallen zorgde, dus gelukkig is er tegenwoordig een andere oplossing. Robots zitten vast op de ruggen van de kamelen. Ze worden bestuurd via walkietalkies. En de zweep draait dankzij een boormachine die op de robots bevestigd is. Moderne vraagstukken vergen nu eenmaal moderne oplossingen!