'Close' van Lukas Dhont: een verhaal dat gendernormen in vraag stelt

'Close' vertelt het verhaal van twee 13-jarige jongens, Leo en Remi. Ze hebben een hechte vriendschap en zijn net als broers, al gaan er geruchten rond in hun klas dat de jongens eigen een liefdesrelatie zouden hebben. Om de geruchten te verdrijven besluiten de twee jongens het contact te verbreken, maar dat is pijnlijker dan verwacht. Je voelt in de film heel hard hoe de normen van de adolescentie beginnen te wegen op de twee jongens. Wanneer Léo afstand neemt van Rémi, besluit hij zelfs hockey te gaan spelen: een sport die zijn 'mannelijkheid' volgens de maatschappij extra valideert.  

De film heeft sinds zijn eerste vertoningen op diverse filmevenementen prijzen binnengeharkt, en met reden. 'Close' raakt een gevoelige snaar bij veel mensen, omdat het een onderwerp is waar iedereen zich wel in kan herkennen. We hebben allemaal geliefden verloren door de soms rare kronkels van het leven. Deze universele emoties maken ongetwijfeld deel uit van de kracht van de film.

Emotie, oprechtheid en de lgbtq

Lukas Dhont jongleert op briljante wijze de snelheid en het geweld van hockey met de zachtheid en gevoeligheid van het verhaal. Een evenwicht dat hij zoekt en vindt, net zoals hij stilte luider laat spreken dan woorden. Het is wanneer de hoofdpersonages niets tegen elkaar zeggen dat alles pas echt tot zijn recht komt.

Net als 'Girl' stelt 'Close' gendernormen ter discussie, en durft het de mannelijkheid uit te dagen. Hier verkennen de jongens hun gevoeligheden diepgaand, en wordt de kijker meegenomen in het hart van een mannelijke vriendschap met een chemie om 'u' tegen te zeggen. Eden Dambrine (Léo) en Gustav De Waele (Rémi) schitteren in de hoofdrollen.

Lukas Dhont slaat met het veelgeprezen 'Close' opnieuw de nagel op de kop. De regisseur bevestigt zijn reputatie, zijn status als echte Belgische trots en zijn inzet voor de lgbtq-gemeenschap. Emotie en oprechtheid zijn deze week aan de orde van de dag in de bioscoop.