Flo Van Deuren en Kato De Boeck: “Veel van elkaar geleerd”

Welke films en series betekenden voor jullie persoonlijk veel en dienden als inspiratie voor ‘Roomies’?

Flo Van Deuren: “Qua inhoud of format hebben we ons niet echt op een andere reeks gebaseerd, maar qua ambitie en motivatie wel. De Canadese reeks ‘Féminin/Féminin’ was de belangrijkste wat queer content betreft. Die reeks is helemaal onafhankelijk begonnen op het internet als iets kleins en intiems. De maturiteit groeide seizoen per seizoen. Dat voelde alsof het heel dicht bij ons stond. Dan was er bijvoorbeeld ook ‘The L Word’, dat dan weer minder dicht bij onze levens stond. Dat hebben we verslonden, maar de serie is intussen sterk verouderd en worstelt met seksisme en transfobie.”

Kato De Boeck: “Ik sta volledig achter de kritiek die ‘La vie d’Adèle’ heeft gekregen, maar wat die film met mij heeft gedaan, is van onschatbare waarde. Ik woonde nog thuis toen ik die film zag. Mijn ouders waren er niet, maar ik bleef maar door het raam kijken om te zien of ze thuiskwamen. Als ze me zo zagen, zouden ze me doorhebben. Nadien heb ik beslist om hen te vertellen dat ik op meisjes viel. Ik kon het niet langer ontkennen.”

Flo: “Ook ik was helemaal gevloerd door die film. Ik zat nog in de kast en had een geheime relatie met mijn eerste vriendin. Nadat we de film hadden gezien, hing er een grote spanning tussen ons. We staken het op een crush op Adène Exarchopoulos, maar eigenlijk was dat niet de reden. We waren gewoon opengereten door die film.”

Kato: “In de laatste aflevering van ‘Roomies’ hebben we een scène uit ‘La vie d’Adèle’ gereclaimd. Ama wandelt over een zebrapad en komt iemand tegen die misschien in seizoen 2 belangrijk wordt. Het is eigenlijk rechtstreeks uit die film gekopiëerd.”

Flo: “Nu krijgt ‘La vie d’Adèle’ terechte kritiek, maar wie weet kijken we over enkele jaren ook anders naar ‘Roomies’. Iets kan verouderen, ook al heeft het ooit iets betekend. Ik hoop dat we blijven evolueren.”

De kritiek op ‘La vie d’Adèle’ heeft veel te maken met het feit dat de actrices te ver gedreven werden in de erg expliciete scènes. Hadden de acteurs bij jullie inspraak?

Kato: “Met de hoofdrolspelers (Laura De Geest en Ahlaam Teghadouini) en alle vrouwen die meespelen zijn we wel een koffie gaan drinken. We hebben hen de ruimte gegeven om aan te geven of ze al dan niet achter iets stonden. Het was belangrijk dat iedereen snapte waar het over ging en zich er goed bij voelde. Maar tegelijk zijn we heel gehecht aan onze dialogen, aan de timing en ritme van de zinnen. Dus op de set is er weinig geïmproviseerd. We hadden al veel gerepeteerd, de teksten waren al van hen. Een aanpassing die we bijvoorbeeld hebben gedaan, is dat Zouzou Ben Chikha oorspronkelijk in een garage op een hometrainer zat. Maar hij gaf aan dat hij heel graag een trompet wilde spelen, dus dat hebben we herschreven. Het geluid van die trompet gebruikt om een andere scène auditief te verstoren. Dat zijn geen grote aanpassingen, maar het is wel leuk op op zo’n manier met iemand te kunnen samenwerken.”

Flo: “Romy’s (Lauwers, die de rol van Martha speelt, red.) Indonesisch-Chinese roots hebben we ook later bij haar personage geschreven. In de serie geeft haar personage mee dat haar tweede naam Lee Chang is, wat ook echt de naam is van Romy’s oma.”

Jullie werken intussen al een hele tijd samen. Hoe verdelen jullie het werk en ontdekken jullie nog nieuwe dingen over elkaar?

Kato: “Mochten we nu nog iets nieuws ontdekken, dat zou fantastisch zijn!”

Flo: “Soms vragen mensen ons of we elk vier afleveringen op ons hebben genomen, maar no way. Dat zouden we niet kunnen doen.”

Kato: “We hebben zoveel vertrouwen in elkaar dat de samenwerking organisch groeit. We weten van elkaar heel goed wat onze sterktes zijn. Als je kortfilms vergelijkt die we apart hebben gemaakt, is de thematiek hetzelfde, al ben ik meer realistisch en Flo meer surrealistisch. We voelen bij elkaar wel een gelijkaardige poëzie. ‘Roomies’ moest als televisieformat wel toegankelijk blijven en dat was voor ons allebei een zoektocht. Vroeger zeiden we dat ik meer de grote lijnen verzorgde en Flo de dialogen en het “gekke kantje”, maar intussen hebben we zoveel van elkaar geleerd dat Flo ook zonder mij die structuur zou vinden.”

Opvallend is ook de soundtrack van ‘Roomies’, waarop we artiesten als Juicy en Miss Angel horen. Hoe is die tot stand gekomen?

Kato: “Het oorspronkelijke idee was om, net als in ‘Girls’ of ‘I May Destroy You’, bij de eindgeneriek altijd een goed popnummer te laten spelen. We wilden eigenlijk de rechten kopen van acht songs waar we zelf veel naar luisterden, maar …”

Flo: “Dat was onbetaalbaar!”

Kato: “De muziekafdeling van de VRT en Sonhouse Records hadden het idee om een eigen soundtrack te maken. We hebben acht vrouwelijke of non-binaire artiesten aangesproken en zij hebben elk een aflevering van een lied voorzien.”

Flo: “Ze zaten er allemaal boenk op. Qua tekst en klank hebben ze volledig hun eigen ding kunnen doen. De score die doorheen de afleveringen loopt is dan weer van Mick Lemaire.”

Met wie willen jullie graag eens samenwerken?

Kato: “Flo Van Deuren schijnt hot te zijn!”

Flo: “We neigen niet echt naar grote sterren of grote namen.”

Kato: “Bij ‘Roomies’ was het net zo leuk om samen te kunnen werken met mensen die nog niet veel op sets hadden gestaan. De sleur en de routine zaten er nog niet in. Ik wil niet iemand casten omdat ik die al tien keer die rol heb zien spelen. We hebben een open call gedaan en iedereen kon ons verrassen omdat we nog helemaal open stonden. Dat krijg je de meest frisse personages.”

Flo: “Het is een godsgeschenk om blanco te kunnen schrijven.”

Beluister hieronder de soundtrack van 'Roomies', die ook als album in de rekken komt.