Nieuwe Netflix-hit ‘Athena’ infiltreert in de revolterende Franse banlieus

Abdel, een militair, wordt van het front teruggeroepen omdat zijn jongere broer om het leven gekomen is. Het gevolg van een uit de hand gelopen politie-interventie. Het dramatische voorval zorgt voor verdeeldheid binnen de familie en binnen de buurt. Wraakgevoelens steken de kop op en er breken rellen uit in Athena, een banlieu van een niet nader genoemde stad. Abdel probeert dan wel de gemoederen te bedaren en zijn andere broers in het gareel te houden, maar het tragische incident heeft duidelijk de doos van Pandora geopend in de achtergestelde wijk.

Hoewel Athena een fictieve voorstad is, voelt het verdacht realistisch aan. De gewelddadige confrontaties met de politie en het beeld van gefrustreerde, radeloze jeugdbendes zijn helaas vaste prik in de échte nieuwsbulletins. Voor regisseur Romain Gavras -voorheen vooral bekend als videoclipregisseur van onder andere MIA, Kanye West en Jamie XX- is het duidelijk: hij wil geen politiek statement maken of standpunt innemen, zijn film geldt enkel als tijdsdocument. Een registratie van het leven zoals het is in de Franse voorsteden.

Die insteek verdeelt het publiek. Sommigen zien in ‘Athena’ een vergoelijking van het geweld dat door de ontspoorde buurtbewoners wordt gebruikt. Anderen zien er simpelweg een gevatte verklaring in van wat er allemaal misloopt in onze hedendaagse maatschappij. Films of documentaires die dat spanningsveld tussen rebelse jongeren en de rechterlijke macht aanpakken, zorgen per definitie altijd voor die tweespalt. Denk maar aan de commentaren die ‘La Haine’, een klassieker uit 1995, te horen kreeg.

Tussen kritiek en lof

Waar zowat alle recensenten en kijkers het wél over eens zijn: de kwaliteit van de film. En dan vooral in esthetisch opzicht. De film begint met een sequentie van actiebeelden die je meteen mee in het zog nemen van de opstandige buurtjongeren. Schokkerige real action beelden zoals je ze vaak ziet passeren op sociale media. Rookbommen en vuurpijlen suizen je om de oren terwijl de politie chargeert.

Ook de muziekkeuze in ‘Athena’ is opvallend. Geen rap en hip hop, zoals zo vaak gebeurt bij dit soort ‘straatfilms’. Regisseur Gavras kiest daarentegen voor een soundtrack vol oorlogsritmes en Gregoriaanse gezangen. Het geeft de hevige scènes nog meer diepte en zwaarte. Een referentie ook naar de titel van de film, die naast een fictieve voorstad vooral verwijst naar een tragedie uit de Griekse oudheid. Daarmee wil Gravas aantonen dat dit soort klassenstrijd eigenlijk van alle tijden is.

Je kunt de film wel een bepaalde stereotypering verwijten wat betreft het portretteren van het leven in een banlieu. Vergeven van drugstrafiek, molotovcocktails en vuile straten. Een nogal eenzijdig beeld. Maar wel eentje dat diep snijdt. En net dat maakt van ‘Athena’ een tijdsdocument dat je zeker gezien moet hebben.  

Ontdek ‘Athena’ nu op Netflix. Meer info over de tv-optie 'Pickx All Stars' (inclusief Netflix) of het Netflix-aanbod via Pickx vind je hier terug.