Hoe verschilt de remake van 'Footloose' van het origineel?

Als een film succesvol is, krijgt hij vaak een remake of een vervolg. Fans hebben echter vaak gemengde gevoelens over deze remakes, omdat ze vrezen dat ze de originele film te veel veranderen. Musicals lenen zich echter gemakkelijker voor dit soort delicate oefeningen, vooral omdat de zangscènes de kijker een solide kader bieden om zich aan vast te klampen. Met andere woorden: zolang de belangrijkste liedjes worden hernomen, zal het publiek ervan genieten.

In 2011 verscheen een remake van de musical 'Footloose'. Daarmee transponeerde deze bewerking de muzikale hits van die film naar een hele nieuwe generatie. De originele versie van 'Footloose', met Kevin Bacon en Lori Singer als Ren en Ariel, werd in 1984 uitgebracht en was een groot bioscoopsucces, geroemd om zijn opzwepende dansnummers op rock-'n-rolldeuntjes. In 1984 verscheen er ook een vrij getrouwe toneelbewerking, met veel liedjes uit de film. Het was een groot succes op West End in Londen, op Broadway in New York en elders. En de musicalkoorts was nog volop bezig toen er in 2011 een filmremake verscheen met Kenny Wormald en Julianne Hough als Ren en Ariel.

Hoewel deze remake, die je nu kunt (her)ontdekken op Netflix, in veel opzichten trouw is aan de originele versie, zijn er toch enkele veranderingen aangebracht. Pickx neemt zes van deze verschillen onder de loep.

De ene zet in op rock-‘n-roll, de andere op country

De soundtrack van de originele versie van 'Footloose' heeft een pure rock-'n-rollvibe. Artiesten als Bonnie Tyler, Sammy Hagar en Mike Reno droegen bij aan de nummers van de film. Maar de meest memorabele bijdrage is zeker die van Kenny Loggins, die zowel het titelnummer 'Footloose' als 'I'm Free (Heaven Helps The Man)', het nummer waarop Ren danst in het pakhuis, ten gehore brengt.

De remake uit 2011 zet de zaken op hun kop, met een bijna volledige country soundtrack waarin alle rock-'n-rollreferenties verdwenen zijn. Artiesten op de nieuwe soundtrack zijn Big and Rich, Gretchen Wilson en Jana Kramer. En deze keer kreeg Blake Shelton de eer om de beroemde titelsong van de film te vertolken. Zijn versie was vrij succesvol en bereikte zowel de country- als de all-genre-hitlijsten.

Niet hetzelfde tijdperk

De originele versie uit 1984 speelt zich af in hetzelfde decennium als de verfilming. Dus alles, van mode tot auto's tot technologie, is typisch jaren tachtig. In de remake werd besloten het verhaal naar het heden te transponeren. De cassettebandjes zijn vervangen door iPods en CD's, en de kleding is die van de jaren 2010. Uiteindelijk overleeft alleen Rens vintage Volkswagen Kever.

Andere woonplaats en verhuizing

In de eerste versie van 'Footloose' verlaat Ren met zijn moeder zijn geboortestad Chicago om bij zijn oom en tante te gaan wonen in het stadje Bomont, Utah. In de remake verlaat Ren Boston na de dood van zijn moeder en trekt hij in bij zijn oom en tante in het stadje Bomont, ditmaal in Georgia. Subtiele verschillen, maar ze zijn er wel degelijk.

Het "chicken game" of een partij armworstelen

In de originele versie stelt Ariels vriendje Chuck aan Ren een duel met tractoren voor. Ren accepteert en wint uiteindelijk omdat zijn schoenveter vast komt te zitten in de pedalen, waardoor hij zijn machine niet kan stoppen. Deze scène is een van de meest angstaanjagende momenten in de film. Maar het is nog intenser in de versie van 2011, want daarin racen Ren, Chuck en twee andere coureurs met schoolbussen. Maar hoewel dit een grote verandering is in een belangrijke scène in de film, verandert er één ding niet: Ren wint uiteindelijk door een incident waar hij geen invloed op heeft. In plaats van dat zijn schoenveter vast komt te zitten, zijn het zijn remmen die het begeven, waardoor hij tegen Chuck botst en wint.

Verboden boeken

Hier is nog zo'n verandering, maar ze is zo subtiel dat je het misschien gemist hebt. In de originele film zijn dansen en luisteren naar rock-‘n-roll verboden, maar ook het lezen van bepaalde boeken. In een scène maakt dominee Moore er bezwaar tegen dat de studenten Kurt Vonneguts 'Slaughterhouse Five' lezen. De dominee verandert echter van gedachten als hij zijn buren boeken ziet verbranden die zij niet willen dat hun kinderen lezen. Hij houdt hen tegen en beseft hoe ver de beperkende wetten van de stad zijn gegaan. In de remake van 2011 is er geen scène gewijd aan de boekenkwestie. Het wordt slechts terloops genoemd.

Een belangrijk plotpunt, minder goed uitgewerkt in de originele versie...

Een cruciaal moment in de plot, dat ergens heel het drama van 'Footloose' op gang trekt, is het ongeluk waarbij Ariels broer Bobby om het leven komt. Hij verliest zijn leven na een nacht waarin hij naar muziek heeft geluisterd en gedanst. Dominee Moore, die de andere jongeren van de stad wil beschermen tegen hetzelfde lot als zijn zoon, stelt een verbod op dansen en muziek in. Dat verbod wordt door Ren aangevochten en uiteindelijk ook ongedaan gemaakt. Er is echter een groot verschil in de manier waarop dit ongeluk wordt behandeld in de twee versies. De remake uit 2011 behandelt het ongeluk vanaf het begin en maakt er de eerste scène van de film van. In de originele versie daarentegen komt het ongeluk pas veel later aan bod, tijdens een gesprek tussen Ren en Ariel. De versie van 2011 is daarom vanaf het begin emotioneler. Het geeft ook aan waarom de verboden zijn ingesteld.

Wil je nog een laatste verschil ontdekken tussen de twee versies? Bekijk onderstaande video en vergelijk de laatste dansscène uit de versie van 1984 met die uit 2011.

Bekijk de 2011 versie van 'Footloose' nu op Netflix. Ontdek meer over de Pickx All Stars TV optie (met Netflix) of op Netflix bij Pickx.