Artiest van de week: Shht draait op volle toeren

Vraag aan de mannen van Shht om hun eigen muziek te omschrijven en de kans is groot dat je een uitleg krijgt waar je kop noch staart aan krijgt. Op hun sociale media schrijven ze “Shht is spacerock voor de nu-generatie. Een moderne digitale bricolage van ideeën, overgebracht door een band.” Laten we het houden bij vernieuwende, geflipte en anti-traditionele artrock.

Het verhaal van Shht begint in Gent, waar de groepsleden – toen nog met zanger Michiel Renson – elkaar leren kennen aan het KASK. Voor de opleiding muziekproductie moeten de studenten samen met anderen spelen, wat voor hen betekende: een band oprichten en repeteren tijdens de schooluren. Na enkele jaren het jeugdhuizencircuit onveilig te maken, groeiden ze uit tot een act die in België gezien werd als een van de in de gaten te houden opkomende namen en in het buitenland als de uitstekende opwarmers van bands als De Staat. Tegenwoordig heeft de band enkele van de grootste festivals van ons land op het palmares staan, van een show op Pukkelpop tot vorige vrijdag nog een thuismatch op de Kouter ter gelegenheid van de Gentse Feesten.

Tegenslag en succes

Het eerste album van Shht, getiteld ‘Love Love Love’, verscheen al in 2018, maar zoals gitarist Nathan Ysebaert later in interviews vertelde, stond nog niet alles op punt. “Onze eerste plaat voelde nogal als een soort flipperkast. Het opnameproces was erg gefragmenteerd en de nummers zijn ook individueel geschreven”, zei hij in een interview met het Nederlandse online magazine The Daily Indie. Voor het tweede album ‘Noneketanu’ pakten ze het anders aan. “Dit album is veel meer organisch opgebouwd. Alles is uit gezamenlijke ideeën ontstaan. We zaten in een kleine, gezellige studio met een fijne vibe, dus dat hielp voor onze inspiratie en creativiteit”, aldus Ysebaert. ‘Noneketanu’ werd mee geproduceerd door Pascal Deweze, die vooral vond dat de groep op plaat meer moest klinken zoals op hun livesets.

Het plan was om met ‘Noneketanu’ opnieuw festivals van elk formaat in binnen- en buitenland te veroveren, maar jammer genoeg verscheen de plaat in maart 2020 en weten we allemaal wat er toen is gebeurd. Alle plannen vielen in het water. En dat was niet de enige tegenslag die de band moest slikken, want frontman Michiel Renson besloot de band te verlaten. Hij werd vervangen door James de Graef, die eerst als geluidsman begon, daarna de vertrokken bassist verving en nu dus de hele band aanvoert.

Maar nu staat Shht er dus weer helemaal. Ze spelen niet alleen hun thuisstad Gent plat, maar trekken ook naar Slowakije (Pohoda Festival), Frankrijk (Festival Décibulles), Nederland (Muziekgieterij, Klomppop)... waar ze hun nieuwe EP ‘Oh, Shht’ spelen. Wil je een notie krijgen van hoe een optreden van deze lichtjes krankzinnige band eraan toegaat, dan kan je altijd eens hun YouTube-kanaal bezoeken, waar ze er een goede gewoonte van maken om het beste uit hun liveshows te plaatsen.

Nog een kleine anekdote: de naam Shht werd bedacht door Hannah Vandenbussche van de band Rumours. Het moet dienen als een contrast voor hun muziek, die ze omschrijven als “luid en slecht”. Kwestie van jezelf te verkopen.