‘Normal People’: of hoe de normaliteit van het bestaan ook beklijvend kan zijn

‘Normal People’ schetst de turbulente liefdesgeschiedenis tussen twee Ierse studenten, Connell Waldron (Paul Mescal) en Marianne Sheridan (Daisy Edgar-Jones). Ze leren elkaar kennen op de middelbare school, waar ze ondanks hun heel verschillende sociale achtergrond -zij rijk, hij arbeidersklasse- toch snel gevoelens voor elkaar ontwikkelen. Daaraan toegeven blijkt een andere zaak, want zeker in die late adolescentenjaren speelt het maatschappelijke imago -of het zoeken ernaar- nog een grote rol.

Connell is de populaire, sportieve bink van de klas. Marianne het intellectuele, eigenzinnige buitenbeentje. Wanneer ze een jaar later naar de Trinity College in Dublin gaan studeren, worden de rollen enigszins omgedraaid. Hoewel ze elk hun pad volgen, met onder meer andere liefdesrelaties, blijft de aantrekkingskracht tussen Connell en Marianne soms pijnlijk aanwezig.

Op zich geen waanzinnig originele plot, maar wat ‘Normal People’ zo krachtig maakt, is de authenticiteit van de personages. Net als de prachtig beschreven kleine gebaren en de gevoelige dialogen. Het katapulteerde de jonge auteur Sally Rooney (nu 30) tot de stem van haar generatie. Van het boek, dat in 2018 uitkwam, gingen er al meer dan 1 miljoen exemplaren over de toonbank.

Ook de mediabonzen zagen het potentieel van deze klassieker voor millennials en bestelden een tv-serie. Die kreeg in 2020 zijn release op de Engelse openbare omroep BBC, waar het tijdens de coronapandemie snel tot een landelijke sensatie uitgroeide. Een welgekomen vlucht uit de lockdown. Rooney schreef mee aan de tv-adaptatie van het scenario, waardoor de authenticiteit van de personages en leefwereld behouden bleef.

Maar de kracht van de serie ligt in de vertolkingen van de personages. De eerder onbekende Paul Mescal (die een BAFTA Award won voor zijn acteerprestatie) en intrigerende Daisy Edgar-Jones zijn perfect gecast en schitteren als Connell en Marianne. De chemie tussen hen is haast tastbaar en de sobere regie zorgt ervoor dat alles zeer natuurlijk aanvoelt. Zo ook de vele seksscènes, die van heel erg dichtbij zijn gefilmd, vaak ook met weinig flaterende belichting of invalshoeken. Het leven zoals het is.

Het draagt allemaal bij tot de betrokkenheid die je als kijker voelt bij deze tv-adaptatie. Eigenlijk te vergelijken met ‘My Brilliant Friend’, de Italiaanse novelle van Elena Ferrante die met veel succes naar de beeldbuis vertaald werd. Liefhebbers van die reeks zullen zeker hun gading vinden in deze ‘Normal People’. Niet origineel, wel krachtig en beklijvend. De twaalf afleveringen van telkens dertig minuten zijn voorbij zonder dat je er erg in hebt.

‘Normal People’ vanaf dinsdag 28 december om 22u15 op Canvas, of waar je ook bent via Pickx.be of de Proximus Pickx-app. Niet gezien? Geen zorgen, met TV Replay bekijk je het programma tot 36 uur later en via de site of de app tot 7 dagen later wanneer jij wil.