Marco Borsato in Het Huis: “Alles komt goed”

Goens moest gelukkig niet helemaal naar Nederland voor zijn gast. Hij ging Marco Borsato ophalen in zijn ‘tweede thuis’, het Sportpaleis in Antwerpen. De poptempel paste de zanger zelfs leeg als gegoten. Rechtopstaand uit het open dak van het busje van Eric Goens aanschouwde keizer Marco zijn rijk, terwijl het busje rondjes reed op de benedenverdieping van de concertzaal.

“Waar ik vandaan kom”, vatte de zanger de fotokamer samen. Het liedje Viva la Pappa van vader Roberto Borsato zorgde onrechtstreeks voor de relatie tussen Roberto en Mary, Marco’s moeder. De grote liefde voor zijn moeder, die alles deed om haar drie kinderen goed op te voeden en in de zomers naar Italië te kunnen laten gaan. Naar de afwezige vader, van wie de liefde voor muziek geërfd werd. En met wie Marco kon praten na de breuk met zijn vrouw, Leontine. “Dat doe ik dan, in stille momenten. En het gekke is dat je het gevoel hebt dat hij luistert.”

Trouwe kijkers van Het Huis ontgaat het niet: het team van Eric Goens graaft diep. Bij Marco Borsato leken ze telkens naar de oudst mogelijke fragmenten gezocht te hebben. In de kinderkamer werd de zanger geconfronteerd met zichzelf op een podium in zijn twintiger jaren. 54-jarige Marco keek zat genageld aan de zetel en keek met een soort doodsangst naar zijn dertig jaar jongere zelf.

Die zong toen nog Italiaans en danste ongemakkelijk mee. “Ongelofelijk dat hier nog beeld van is.” Het latere succes was niet in te beelden voor jonge Marco: “Ik had wel ambitie, maar die was veel bescheidener.”

Later, in de boomhut, haalde Goens nog oudere beelden en geluiden boven. Marco, tijdens zijn legerdienst soldaat 661221652, die op zijn kamer (nummer zes) liedjes zong op zijn cassetterecorder. Diezelfde soldaat werd op een ouderavond in de kazerne voor het eerst op het podium gefilmd. “Ik sta een beetje ongemakkelijk heen en weer te dreutelen”, is Marco kritisch. “Niemand luistert ook echt. Mijn broek is ook veel te kort.”

Bij het eten vertelde Marco over het verschrikkelijke jaar 2020. In januari had zijn vrouw Leontine hem verlaten. Hij trok opnieuw in bij zijn moeder Mary en viel in een diepe depressie. “Het water stond mij niet aan de lippen, het stond tot in mijn neus”, vertelde hij. “Ik was verdoofd, verlamd van het verdriet.” Weggaan van wat hij liefhad was het moeilijkste dat hij had gedaan.

Wat hij bij zijn moeder hele dagen deed, vroeg Goens hem. “Niets”, was het simpele antwoord. Hele dagen lag hij in bed en kampte hij met donkere gedachten. “Als ik hier niet meer uit kom, laat dan maar.” Hij was zijn joie de vivre kwijt, legde hij uit.

Hij kwam bij zijn moeder tot rust, al lijkt dat moeilijk te geloven met een moeder als Mary De Graaf: “Die hoor je zelfs in een vol Sportpaleis.” Wat ze wel samen deden was elke dag een ‘uitje’ naar Purmerende om de elektrische wagen van Marco op te laden. In die periode geraakte hij overtuigd van een zin, die hij en Goens tijdens de aflevering afwisselend gebruiken: “Alles komt goed.”

De ratrace, waardoor Marco in de depressie belandde, gaat niet meer gebeuren, zegt hij: “Dat ga ik niet meer doen.” ‘Kan niet’ is van definitie veranderd door annus horibilis 2020. “Ik ga niet meer mijn leven en mijn liefde voor mijn gezin opofferen voor het succes. Nooit meer. Niet meer ten koste van alles.”

In de volgende aflevering van Het Huis ontvangt Eric Goens acteur Kevin Janssens.

Bekijk ‘Het huis’ op dinsdag om 20u40 op Eén of waar je ook bent via Pickx.be of de Proximus Pickx-app. Via TV Replay bekijk je het programma tot 36 uur later en via de site of de app tot 7 dagen later wanneer jij wil!

 Lees hier ook alles over de aflevering met Eddy Planckaert!