Wat zijn de 5 geheimen van een goede horrorfilm?

Een kettingzaag, een vleeshaak, een hakmes of een bijl ... Een wapen staat symbool voor de horror dat ermee aangericht kan worden en geeft een indruk over de wijze waarop het gevaar zich zal aandienen bij het slachtoffer. Bovendien doet het wapen de kijker niet enkel fantaseren over potentiële verwondingen waarvoor hij/ zij/ die wil wegvluchten, maar ook over de dader in kwestie.

Muziek bij een film heeft een belangrijke functie. Het zegt namelijk hoe de kijker zich moet voelen. Als een regisseur een angstaanjagende soundtrack laat spelen vol hoge en scherpe noten, draagt die ons op om op dat moment zenuwachtig en angstig te kijken naar een bepaalde scène. Dankzij een uitstekende soundtrack kan een kijker zich dus beter inleven in de film en zich bijgevolg … nog angstiger voelen. Laat dat nu net de bedoeling van een horrorfilm zijn.

Wie was er vroeger niet bang van het donker? De kinderangst voor monsters die in het duister schuilen is een welkom cadeau voor horrorregisseurs. Zij gebruiken donkere plekken in hun films om de aanwezigheid van gevaar te suggeren zonder het daadwerkelijk te tonen. Deze suggestie naar monsters doet onze menselijke fantasie op hol slaan en dat is exact wat de filmmaker wil. Op deze manier krijgt het monster in ons hoofd gigantische proporties en dat kan de film alleen maar ten goede komen. 

De meeste horrorfilms bevatten een monster dat bloed wil zien vloeien. Dat monster ziet er vaak angstaanjagend uit en dat is geen toeval. De regisseur wil ons immers doen schrikken door het monster misvormd te laten overkomen. Deze misvorming ziet er zeer lelijk uit en dat is - voor ons primitieve brein - een signaal voor gevaarlijke toestanden. Het is ook dankzij deze misvormingen dat we ons niet snel gaan inleven in of identificeren met het monster, maar wel met het ‘mooie’ menselijke slachtoffer.

Om een horrorverhaal geloofwaardigheid te geven, zoeken filmmakers manieren om overtuigend uit de hoek te komen. Een van de manieren is om het hoofdpersonage een duister verleden mee te geven waarvoor hij in de film de - vaak dodelijke - gevolgen moet dragen. Dit duister verleden kan een doodgezwegen moord zijn, een heiligschennis van een graf of een andere zonde. Dankzij die misstap voelt de kijker dat het hoofdpersonage in het reine zal moeten komen met zijn fouten en er misschien levend uitkomt … maar dat is lang niet zeker.