Deze muzieksterren overleden afgelopen maand

Harold Budd

De Amerikaanse componist Harald Budd overleed op 8 december aan de gevolgen van het coronavirus. Budd vond al op jonge leeftijd zijn heil in muziek. Als jonge snaak speelde hij drum, maar later wisselde hij die in voor de piano. ‘The Oak of the Golden Dreams’, zijn allereerste plaat, kwam uit in 1970, maar nadien stopte Budd even plots als hij begonnen was. Na enkele jaren volgde toch een tweede, een derde, … album. Daarnaast werkte de componist samen met Robin Guthrie van Cocteau Twins, Andy Partridge van XTC en nog veel meer muzikale toppers. Harold Budd werd 84 jaar.

Jason Slater

Jason Slater, de voormalige bassist van de Amerikaanse rockband Third Eye Blind die nog maar 49 jaar was, overleed op 9 december aan leverfalen. In 1993 werd hij bekroond tot bassist en back-upvocalist van de gloednieuwe rockband, maar slechts een jaar later gaf hij er de brui aan om als bassist, songwriter en producer voor onder meer Snake River Conspiracy, Band of Flakes, Revenge of the Triads, Brougham en Queensryche aan de slag te gaan.

Sean Malone

Nadat de Amerikaanse progressieve rockband Cynic eerder dit jaar al afscheid moest nemen van oud-drummer Sean Reinert, overleed op 9 december hun bassist Sean Malone op slechts 50-jarige leeftijd. Malone was al van de partij toen de band het klassieke debuut ‘Focus’ opnam. Nadat de band enkele jaren later uit elkaar viel, legde hij zich toe op sessiewerk, het schrijven van muziekboeken en zijn soloalbum ‘Cortlandt’. In 2008 zag Cynic opnieuw het levenslicht, met Malone in zijn vertrouwde rol als bassist.

Charley Pride

Wie was de allereerste zware superster in de countrymuziek? Charley Pride, natuurlijk! Om aan de armoede te ontsnappen, waagde Pride zijn kans als honkbalprof. In 1963 verhuisde hij alsnog naar Nashville om vol voor de muziek te gaan. Met succes, want tussen 1967 en 1987 scoorde hij maar liefst 52 top 10-hits in de Hot Country-charts van Billboard (waarvan 29 op nummer 1). ‘Kiss an Angel Good Mornin’, ‘Please Help Me I’m Falling’ en ‘Is Anybody Goin’ to San Antone’ zijn er maar drie van. In de jaren zeventig sleepte hij drie Grammy Awards in de wacht, drie jaar geleden kreeg hij er nog één, voor zijn hele oeuvre. Helaas overleed de legende op 12 december aan de gevolgen van het coronavirus, en dat op 86-jarige leeftijd. Maar zijn naam heeft hij steeds met trots gedragen. 

Pelle Alsing

Een jaar na het overlijden van Roxette-zangeres Marie Frederiksson verloor de Zweedse rockgroep op 19 december opnieuw een lid: drummer Pelle Alsing. Oorspronkelijk draaide Roxette rond het duo Marie Frederiksson en Per Gessle, maar Alsing was in 1986 al te horen op het eerste album. In de jaren tachtig en negentig scoorde de rockband de ene hit na de andere, met onder meer ‘Joyride’, ‘It must have been love’ en ‘The look’. Op 6 juni vierde Alsing nog zijn zestigste verjaardag.

100 jaar werd ze, maar op 20 december overleed de Britse pianiste Dame Fanny Waterman, vooral bekend als een van de oprichters van de Leeds International Piano Competition in 1961. Het toonaangevend pianoconcours bracht tal van grote pianisten voort, waaronder Federico Colli, Eric Lu en Radu Lupu. Vanaf de eerste editie was Waterman juryvoorzitter, maar haar echte roeping was lesgeven.

K.T. Oslin

Op 21 december overleed de Amerikaanse countryzangeres die aan Parkinson leed en de week voordien helaas positief testte op het coronavirus. In 1987 debuteerde Oslin met het album ‘80’s Ladies’, waarmee ze meteen de eerste plek wist te veroveren in de countryhitlijst van de Verenigde Staten. Met het gelijknamige lied kreeg ze als eerste dame ooit de Country Music Award. Ook drie Grammy’s stonden te blinken in haar huis: eentje voor beste liveoptreden (in 1988) en twee voor het nummer ‘Hold Me’. K.T. Oslin werd 78 jaar.

Rika Zaraï

De Frans-Israëlische zangeres Rika Zaraï, bekend van de hit ‘Shirtless, pantsless’ uit de jaren zeventig, overleed op 23 december, op 82-jarige leeftijd. Vooral in de jaren zestig en zeventig had ze groot succes in Frankrijk. Met het nummer ‘Casatchock’ en interpretaties van ‘Hava Nagila’ en ‘Tournez Manège’ stal ze ontelbaar veel harten. Na een beroerte in 2008 en een lange afwezigheid op het podium, was ze afgelopen februari te bewonderen in de Folies-Bergères in Parijs, waar ze in haar rolstoel haar grootste hits door de zaal liet weerklinken. Met een welverdiende staande ovatie ter bedanking van al haar fans als gevolg.

Leslie West

In 1969 was gitarist, zanger en songwriter Leslie West een van de founding fathers van de Amerikaanse rockband Mountain, met wie hij datzelfde jaar nog op het legendarische Woodstock-festival stond. Een jaar later kwam hun allergrootste hit uit: ‘Mississippi Queen’. West durfde ook alleen te experimenteren, met succes. Zijn solonummer ‘Long Red’ kreeg jaren later een tweede leven dankzij Jay-Z, Kanye West en Nas, die samples van de drum gebruikten in de hiphop. Jammer genoeg overleed West op 23 december aan de gevolgen van een hartaanval. Hij werd 75 jaar.

John ‘Ecstasy’ Fletcher

In 1983 brachten de Amerikaanse rappers Jalil Hutchins en Ecstasy (John Fletcher) onder de naam Whodini hun titelloze debuutalbum uit. Een jaar later volgde ‘Escape’, waarvan je de hitsingle ‘Friends’ met gemak een Klassieker mag noemen. Al hadden de twee mannen geen flauw idee dat hun tracks zelfs jaren later de hiphop nog steeds zouden bepalen. Na vijf gouden jaren kreeg de groep het moeilijk om te concurreren met de golden era-artiesten. Al moet gezegd worden dat er geen golden era zou zijn zonder Whodini. Helaas overleed John ‘Ecstasy’ Fletcher op 23 december, en dat op 56-jarige leeftijd.