Ontdek het verbazende verhaal achter het nummer 'Always Look on the Bright Side of Life'

Muziek |
We moeten nu meer dan ooit optimistisch zijn. Hoewel de Amerikanen dat principe al begrepen hebben door de 'Look On The Bright Side Day' op 21 december te vieren, waren het de leden van Monty Python die eerder al iedereen aanmaanden om het leven van een positieve kant te bekijken. Proximus Pickx heeft daarom voor jou uitgezocht hoe hun bekendste nummer tot stand kwam.

Door Pickx

Gepubliceerd op 21.12.20

1min

De oorsprong van dit nummer gaat terug tot de jaren 70 en is verweven met de geschiedenis van het beroemde Britse humoristische collectief Monty Python. Na het succes van hun film 'Monty Python and the Holy Grail' uit 1975, werkten de komieken aan een nieuwe speelfilm. In 1979 werd "The Life of Brian" uitgebracht, dat het verhaal vertelt van een man die op dezelfde dag als Jezus Christus werd geboren. De film drijft de spot met de lichtgelovigheid en hypocrisie van de aanbidders van een onwaarschijnlijke messias.

Tijdens het filmen van de laatste scène van de film, toen de acteurs uitgeput aan een kruis hingen, begon acteur Eric Idle wat geïmproviseerde teksten te neuriën. Zijn spontane compositie veroverde de harten van de Monty Python-leden, die besloten het wijsje voor de film te gebruiken. Even later gaven ze het nummer de titel "Always Look on the Bright Side of Life".

Ironie en parodie

De scène in kwestie toont Brian Cohen (gespeeld door Graham Chapman) aan zijn kruis, ter dood veroordeeld wegens medeplichtigheid aan een ontvoering. Een ander personage op het naburige kruis (gespeeld door Eric Idle) probeert hem vervolgens aan het lachen te maken door het beroemde nummer voor hem te zingen. Naarmate het lied vordert, haken andere veroordeelden in en proberen ze op hun kruisen zo goed mogelijk te dansen met de melodie die Idle fluit. Een instrumentale versie gaat verder tijdens de aftiteling, aangevuld met Eric Idle's opmerkingen over het leven en de film zelf.

Het zeer ironische gebruik van het nummer, dat kan worden gezien als een parodie op de immer vrolijke Disney-liedjes, is ook een verwijzing naar het oeroude stereotype van de flegmatische Engelsman die met zijn "stiff upper lip" elke vorm van tegenspoed te lijf gaat. Het nummer werd voor het eerst als single uitgebracht in 1979, als onderdeel van de promotietournee van de film.

Een populair wijsje

'Always Look on the Bright Side of Life' gaat al een tijdje mee en is veelvuldig gecoverd door onder meer Art Garfunkel, Heavens Gate en Green Day. Het is ook een veelgevraagd nummer in voetbalstadions en zelfs begrafenissen. Zo werd het nummer gezongen tijdens de begrafenis van Graham Chapman in 1989.

Het nummer wordt sindsdien gebruikt voor verschillende evenementen, waarbij er voor de gelegenheid een strofe wordt gewijzigd. Zo trad Eric Idle op 13 november 2008 op aan het einde van 'We Are Most Amused', een liefdadigheidsgala dat werd georganiseerd om de zestigste verjaardag van de Britse prins Charles te vieren. Gekleed in een tutu trad hij op tijdens de uitvoering van Swan Lake door het English National Ballet. Tijdens de slotceremonie van de Olympische Spelen van 2012 werd het nummer ook opgevoerd. Daar werd Idle vergezeld door rolschaatsende nonnen, traditionele Engelse dansers en Romeinse soldaten.