Julianne Moore (60) verdiende die ster op de Walk of Fame dubbel en dik

Julie Anne Smith werd geboren op 3 december 1960 als dochter van een Schotse maatschappelijk werkster en een Amerikaanse militair. Door de job van haar vader verhuisde ze regelmatig naar alle uithoeken van de wereld, tot ze aan de universiteit van Boston aan een acteursopleiding begon. Ze nam na haar studies de artiestennaam Julianne Moore aan – want er was al een Julie Anne Smith als actrice aan de slag – en begon haar carrière “off-Broadway” in New York. Als twintiger kreeg ze een dubbelrol in de soapserie ‘As the World Turns’, als Frannie Hughes en haar kwaadaardige halfzus Sabrina.
 
“Ik zou mezelf geen soapster noemen. Ik was vooral blij dat ik een stabiele job had”, zei Moore, die niet onder stoelen of banken stak dat ze de verhaallijnen nogal van de pot gerukt vond. Toch leverde de rol haar een eerste prijs op: een Daytime Emmy Award in 1988. De rol in de soap leidde tot meer acteerwerk in snel vergeten tv-films en in 1990 in haar debuut op het witte doek: de film ‘Tales from the Darkside: The Movie’. Haar rolletje als slachtoffer van een mummie was een klein begin, maar de strijdvaardige Moore zette wel altijd alles op alles. En die ingesteldheid leidde tot meer. In ‘The Fugitive’ (1993) was ze maar heel even in beeld, maar nadat Steven Spielberg haar in die film had gezien, moest ze niet eens meer een auditie doen om de rol van Sarah Harding te krijgen in ‘The Lost World: Jurassic Park’ (1997).
 
1997 werd het jaar van de doorbraak voor Moore. Naast de sequel van de wereldberoemde dinofilm, speelde ze dat jaar ook in ‘Boogie Nights’. Daarop volgden ‘The Big Lebowski’, ‘Magnolia’, ‘Hannibal’… en de carrière was op kruissnelheid. Tot vier keer toe werd ze genomineerd voor een Oscar (Beste Actrice in een bijrol voor ‘Boogie Nights’ en ‘The Hours’, en Beste Actrive voor ‘The End of the Affair’ en ‘Far from Heaven’), maar die kon ze niet verzilveren. Wel won ze voor ‘The Hours’ een gedeelde prijs met Nicole Kidman en Meryl Streep op het Filmfestival van Berlijn.

Moore bleef met films als ‘Children of Men’ (2006), ‘A Single Man’ (2009) en ‘The Kids Are All Right’ (2010) grote acteerprestaties neerzetten in de ogen van recensenten. Het juk van soapactrice was al lang afgeschud en de leading lady stond in Hollywood garant voor een sterke, emotionele acteerprestatie. Toch duurde het even voor ze weer een vaste waarde werd op het awardscircuit. In 2013 kreeg ze dan toch een van de grootste erkenningen die een acteur kan krijgen: een ster op de Hollywood Walk of Fame.
 
Die ster stond gelijk aan een terugkeer van Moore op elke mogelijke awardsceremonie. Voor haar rollen in ‘Maps to the Stars’ en ‘Still Alice’ in 2014 werd ze het jaar erna uitgeroepen tot Beste Actrice bij de Oscars, de BAFTA’s, de Golden Globes, de Screen Actors Guild, het Filmfestival van Cannes, de Critics’ Choice Awards en nog een hele resem meer. Al het harde werk en alle emotionele en overtuigende acteerprestaties leverden in één klap op.
 
Sindsdien was Moore te zien in de ‘The Hunger Games’-saga en films als ‘Kingsman: The Golden Circle’ en ‘Suburbicon’. Op 60-jarige leeftijd zit ze nog lang niet stil, want de komende jaren maakt ze haar opwachting in films als ‘The Woman in the Window’, ‘Dear Evan Hansen’ en ‘Fruitcake’. We vragen ons af of ze voor haar verjaardagsfeest wel even pauze zal nemen. Wij wensen haar in elk geval een gelukkige verjaardag!